Karine D’hulster (61) uit Zande nam vorige week na 42 jaar afscheid van haar collega’s van het AZ Sint-Jan, campus Serruys in Oostende. Ze ging er op haar 19de aan de slag, toen nog als‘gasthuishelpster’. “Er is in die 42 jaar heel wat veranderd in de zorg. Nu gaat er veel meer tijd naar computerwerk, tijd die vroeger werd gespendeerd aan de patiënten”, stelt Karine.
“Eigenlijk was het de bedoeling dat ik voor verpleegster zou studeren, maar ik kon, en kan nog steeds niet tegen bloed”, doet Karine een verrassende bekentenis. Voor ze tot die ontdekking kwam, werd ze eerst kinderverzorgster. Daarna begon ze haar eerste jaar verpleegkundige, maar al snel kwam de vaststelling dat ze geen bloed kon zien. “Het wende ook niet, zoals de leerkrachten mij verzekerden”, vertelt Karine.
Afwas
Karine is afkomstig uit Oostende, haar man Patrick Thieren was tot zijn pensioen treinbestuurder. Ze woonden toen met hun zoon Miek (nu 27) en dochter Faustine (37) dicht bij de luchthaven van Oostende, maar de drukte en het lawaai dreef hen richting binnenland. Zo kwamen ze in het pittoreske Zande terecht waar ze in de Sint-Andriesstraat, net onder de kerktoren wonen.
“Een hele aanpassing voor ons, en ondertussen is hier ook al veel bijgebouwd”, gaat Karine verder. Even terug naar haar studietijd. “Uiteindelijk ben ik gestopt met de opleiding verpleegkunde, maar naar kinderverzorgsters was er ook niet veel vraag.”
“Wel naar gasthuishelpsters. Zo kwam ik in het H. Serruysziekenhuis van Oostende terecht. Als gasthuishelpster – nu noemen ze dat logistiek assistent – bestond mijn taak uit het rondbrengen van de maaltijden, het bedelen van de was, het opmaken van bedden, …”, somt Karine op.
“Ook het afwassen was voor mij en dat gebeurde toen nog op de verdieping zelf. Ik had de logistieke zorg over 30 patiënten. Er was toen ook minder personeel, je moest dus goed doorwerken.” Karine werkte op de dienst pneumologie. De confrontatie met de patiënten met verschillende longaandoeningen deed haar zelfs stoppen met roken.
Nachtwerk
“Met de jaren evolueerden mijn taken ook tot meer zorgkundige taken, zoals patiënten wassen en verzorgen. Op die manier werd het werk van de verpleegsters verlicht. Ondertussen gingen mijn collega’s een voor een een andere richting uit: of ze studeerden verder, of ze veranderden van werk, of ze gingen met pensioen, … Er kwamen nieuwe jonge collega’s bij en na 34 jaar merkte ik dat ik er me niet meer zo goed voelde”, vertelt Karine.
“Toen er een vacature vrijkwam als zorgkundige in de nacht, dit keer op geriatrie, heb ik onmiddellijk gesolliciteerd. Ik mocht enkele proefnachten meedraaien en dat viel heel goed mee. Thuis hadden ze daar ook geen problemen mee. Patrick was net met pensioen, mijn dochter woonde al niet meer thuis en mijn zoon volgde hogeschool.”
“Omdat ik parttime werkte, deed ik zo’n 6 à 8 nachten per maand. Dat viel dus wel mee. De rust ‘s nachts is zalig. Er is geen bezoek en er zijn ook geen dokters. Je hebt dus tijd voor je patiënten. Die zijn ‘s nachts ook helemaal anders, ze leggen dan ook al eens hun hart bloot.”
Dankbaarheid
“Dat is iets wat me trouwens is bijgebleven: de dankbaarheid en de respons die je van je patiënten krijgt. Ook de band met de collega’s was intens. Ze zijn zelfs vrienden geworden”, ontdekte Karine.
“In de zorg is er in die 42 jaar natuurlijk veel veranderd. Er zijn veel technische aspecten bijgekomen, wat goed is. Maar nu gaat er veel meer tijd naar computerwerk, tijd die vroeger werd gespendeerd aan de patiënten”, betreurt Karine.
Sinds vorige week is ze dus met vervroegd pensioen. “De beslissing om nu al te stoppen, heb ik genomen na, en vanwege, corona. Ik ben op het werk ook besmet geraakt, gelukkig zonder echt ziek te worden. Maar voor mij was het voldoende geweest.”
Angst om zich te vervelen, heeft ze niet. “We hebben een jonge hond Pixel, waarmee we veel gaan wandelen. Verder werk ik graag in de tuin, ik lees graag en we hebben veel vrienden om mee af te spreken. Toen ik nog werkte, had ik zelfs tijd tekort”, besluit Karine lachend.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
