Karen Dewinter uit Tielt wordt nieuwe directeur van Veldschool in Dentergem

Karen Dewinter start op 1 september als directeur van de Veldschool in Dentergem: "Ik wil me weer volledig kunnen 'smijten' voor iets, en anderen mee op pad nemen." © (foto WME)
Redactie KW

Karen Dewinter telt de vakantiedagen af: nog iets meer dan twee weken te gaan en ze begint officieel aan haar nieuwe job als directeur van de Veldschool in Dentergem. Een uitdaging van formaat in coronatijden, nadat ze elf jaar lesgaf in basisschool De Linde in Doomkerke. “De kleine, landelijk gelegen Veldschool is een school die helemaal bij me past.”

Karen, een van de drijvende krachten achter het ‘Burgerinitiatief voor een Duurzame Eigentijdse Collegesite’ meer daarover verder in dit interview , koestert de ambitie voor een directiefunctie nu al een tweetal jaar. “Toen koos meester Bert, op dat moment directeur van De Linde, voor een andere uitdaging. Hoe hij ons altijd had meegetrokken als team je school laten groeien, anderen motiveren, nieuwe wegen durven bewandelen dat wou ik ook. Ik ben al altijd een groepsbeest geweest en neem graag de trekkende rol op mij. Ik ben heel blij dat men in Dentergem voor mij gekozen heeft, al heb ik toch even moeten slikken na dat verlossende telefoontje. Het was plots voor echt…”

Ga je De Linde missen?

Karen Dewinter: “Zeker. Van kinderen, over ouders, iedereen die er werkt… Het is een echt topschooltje. Jammer dat ik er door corona niet op een fatsoenlijke manier – lees: met de nodige drankjes en hapjes – afscheid heb kunnen nemen. Van zodra het weer kan, komt dat er zeker nog van. Ik vertrek er met warme gevoelens. De enige reden van mijn vertrek is mijn honger naar iets nieuws. Ik ben heel blij dat ik mijn collega’s en directie daar nog altijd mag bellen, mocht ik hun raad nodig hebben.”

Weinig Vlaamse scholen allicht die landelijker gelegen zijn dan de Veldschool. Was je specifiek naar een uitdaging in zo’n gemoedelijk decor op zoek?

“Ik wachtte bewust op een school die bij mij past. Ik solliciteerde de voorbije twee jaar in twee scholen, telkens gelegen in een ‘groen’ kader. Ik werkte tot dusver altijd in dergelijke schooltjes, waar elke leerkracht elk kind kent en alle kinderen elkaar bij naam kunnen noemen. Zo’n intimiteit geeft je school een familiaal, warm karakter. Het groene aspect zorgt voor een extra vorm van beleven. Als je die zaken kan combineren met het brengen van sterk kwalitatief onderwijs, dan heb je mij helemaal mee. Het haalt niet alleen bij elk kind, maar ook bij elke leerkracht, het beste naar boven.

Er al bij stilgestaan dat je met ‘meester Johan’ nogal een monument opvolgt?

“De lat ligt inderdaad hoog. Kindjes van vrienden gaan nu twee jaar naar de Veldschool en door hen kreeg ik echt het gevoel dat ik daar aan de slag wou mocht de kans zich voordoen. Vooral als ze over meester Johan (Van Ackere, red.) vertelden. Ik weet dat hij alles deed voor zijn leerkrachten en door de ouders heel graag gezien was. Ik ga hem zeker eens uitnodigen voor een gesprek op school, hem beloven dat ik mijn best zal doen om hem zo goed mogelijk op te volgen en zorg te dragen voor ‘zijn’ school.”

Denk je dat, ondanks de tweede coronagolf, alle kinderen vanaf 1 september weer naar school zullen mogen komen?

“Ik hoop het. Echt! Ik merk het bij mijn eigen kinderen hoe sterk ze verlangen naar het schoolleven. Ook voor de leerkrachten hoop ik het. Het afstandsonderwijs zette ons aan om heel creatief te zijn in het overbrengen van de leerstof. Het lukte, maar wij merkten toch ook dat sommige zaken vanop afstand gewoon heel moeilijk aan te brengen zijn. En een schouderklopje, een bemoedigend woordje van de leerkracht wanneer het even moeilijk gaat, dat kun je niet vervangen met een computerchat. De leerkrachten willen weer ‘echt’ aan de slag. Ik hoop dus dat dat vanaf 1 september ook kan.”

“De enige reden van mijn vertrek is mijn honger naar iets nieuws”

“Maar ik ben me er goed van bewust dat ik start als directeur-crisismanager. Besluiten afwachten, een aanpak bepalen, telkens opnieuw bijstellen, de leerkrachten daarin bijstaan en ondersteunen en een duidelijke communicatie naar de ouders voorzien… In de veronderstelling dat we kunnen blijven lesgeven zal het wel weer met veel handen wassen, ontsmetten, mondmaskers en gezichtsbeschermers te doen zijn.”

Meer dan een kleine uitdaging voor je eerste stappen als directeur.

“Ondanks deze ongewone situatie, heb ik er echt heel veel zin in. Ik wil me weer volledig kunnen smijten voor iets, en anderen mee op pad nemen. Ik kan rekenen op veel feedback van de gemeente Dentergem en directeur Franky Van de Ginste van De WegWijzer in Wakken. Samen geraken we er wel.”

Jij bent een van de gezichten van het ‘Burgerinitiatief voor een Duurzame Eigentijdse Collegesite’. Het ziet er alvast naar uit dat het project, zoals jullie ijverden, groener wordt. Welke rol zullen jullie de komende maanden en jaren verder opnemen?

“We blijven het dossier van nabij opvolgen en zijn blij dat het stadsbestuur oren had naar onze mening. Natuurlijk zijn er nog zaken voor verbetering vatbaar, maar we moeten realistisch zijn. Het project moet vooruitgaan. De collegesite moet vorm krijgen en dat kan geen jaren meer aanslepen.”

“Heel wat elementen die we aanbrachten, werden ondersteund door de studie van ‘Omgeving’ en vielen bij het stadsbestuur niet in dovenmansoren. Elke verbetering is winst, en dat willen we allemaal, denk ik.” (TVW)

Privé

Karen Dewinter (37) woont met haar man Rutger Vanseveren (39) en hun kinderen Han (10), Tuur (8) en Kaat (4) in de Kistestraat in Tielt.

Loopbaan

Karen is van opleiding kleuteronderwijzeres en sinds 2003 aan de slag bij scholengemeenschap Driespan, waarvan 11 jaar in de vrije basisschool De Linde in Doomkerke (Ruiselede).

Vrije tijd

Joggen, genieten van aperitiefmomentjes met vrienden, Femma Fatale Tielt mee besturen en haar kinderen animeren.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier