Kapper Noël ‘Mono’ Vankeirsbilck hangt zijn scharen na 57 jaar aan de haak

Noël Vankeirsbilck kapte zijn laatste klant. © WO
Redactie KW

Na 57 jaar hangt Noël Vankeirsbilck (70 jaar) zijn scharen definitief aan de haak. Mono, zoals hij vaker wordt genoemd, had tot vier jaar geleden zijn eigen salon in de Dronckaertstraat in Lauwe. De laatste jaren werkte hij in zorgresidentie De Eglantier in Wevelgem. “De bekendste die in mijn stoel zat? Hein Vanhaezebrouck. Of misschien toch Ignace Crombé”, lacht Noël.

Door Christophe Lefebvre

De naam Noël Vankeirsbilck doet waarschijnlijk niet meteen een belletje rinkelen, maar als ‘Mono” was hij meer dan een halve eeuw herenkapper, psycholoog, sportkenner en Lauwenaar in hart en nieren. “De tijden veranderen” start hij. “De stiel van herenkapper is aan het uitsterven. Vroeger kwamen de mannen bij ons, niet alleen voor hun haartooi, maar ook voor discussies over actualiteit, sport, relaties en natuurlijk de politiek. Als herenkapper moest je een beetje van alle markten thuis zijn.”

Nieuw hoofdstuk

Met trots toont hij zijn doos, gevuld met fotos en artikels. “Allemaal dingen van vroeger, van wedstrijden en kampioenschappen die ik heb gewonnen en van momenten in mijn kapsalon. Het zijn dingen die ik allemaal ga missen, vooral het contact met de klanten.”

Op 15 maart viert Noel niet alleen zijn 71ste verjaardag, maar ook de start van een nieuw hoofdstuk in zijn leven. “Tot 2015 had ik nog mijn eigen salon in de Dronckaerstraat” gaat hij verder. “Toen al besloot ik het wat kalmer te doen en enkel nog aan huis te gaan, iets wat ik tot vandaag nog steeds met veel passie doe. Meer dan 100 klanten bellen mij nog steeds op voor het maken van een afspraak, dus echt kalm is het nooit geweest.”

De Lauwenaar, van wie men zou denken dat hij zowat vergroeid is met de fundering van de gemeente, ontvangt ons in Wevelgem. “We hebben twee kinderen maar die zien in een overname van de zaak niet echt veel heil. Toen ik een tijd terug de kans kreeg om in een zorgtehuis in Wevelgem als conciërge aan de slag te gaan, hapte ik meteen toe. Ik zit al van mijn 14 jaar in de stiel, de tijd was rijp om voor iets anders te gaan.”

“Hier in het zorgtehuis weten ze ook dat ik kapper ben, dus hier en daar ga je me nog wel een herenkapsel zien verfijnen. Maar hier is ook veel ander werk te doen. Mensen bedienen in de bar, spelnamiddagen organiseren, een luisterend oor bieden aan de residenten en zoveel meer. Neen, vervelen ga ik me alvast niet doen.”

Bekende koppen

In realityshows zien we vaak dat de hippe en moderne kappers vaak de haren de high society onder handen nemen. “Ik heb ook best wel bekende mensen over de vloer gehad” reageert Noël prompt. “Hein Vanhaezebrouck was een vaste klant. Ook Ignace Crombé, de organisator van Missverkiezingen, kwam regelmatig over de vloer. Veel haar had hij niet meer, maar het moest wel verzorgd zijn.” De glimlach is niet van het gezicht van Noël af te krijgen.

Overval

Er waren ook donkere momenten in zijn carrière, momenten die een onuitwisbare indruk hebben gemaakt. “Ik denk dat het in 2010 of 2011 was, in elk geval in de winterperiode want het was vroeg donker. Plots stond een kerel met getrokken revolver in mijn salon. In het Frans riep hij dat hij de kassa moest hebben. Ik heb hem het geld gegeven, zonder aarzelen, want dit kon heel erg fout afgelopen zijn. Het is nog lange tijd door mijn hoofd blijven spoken en ik heb zelfs een tijdje met gesloten deuren gewerkt.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier