Al sinds de eerste coronalockdown toonde Brian Louwye van kapsalon Haute Coiffure Brian in De Panne dat hij een groot hart heeft voor zijn medemensen. Hij nam creatieve initiatieven om mensen die op een of andere manier te lijden hadden door de coronapandemie een hart onder de riem te steken. Ook vorige week aarzelde hij geen moment om een hulpactie op touw te zetten voor de slachtoffers van de waterellende in Aywaille waar ook zijn eigen mobiele barbershop stond. Zondagnacht keerde Brian terug, compleet ondersteboven van de hallucinante toestanden die hij in de Ardennen met eigen ogen had gezien…
“Wat een rampenperiode maken we nu al bijna twee jaar mee”, zucht Brian. “Eindelijk was er licht aan het eind van de tunnel en was ik zo blij dat ik weer aan de slag kon met mijn schaar en tondeuse. Ik had ook al plannen gemaakt om met mijn mobiele barbershop die is ingericht in een oldtimercaravan naar festivals in ons land te trekken. Daarom stond die op een camping in Aywaille, een van de dorpen in de provincie Luik die zwaar werden getroffen door de overstromingen. Nooit heb ik er bij stilgestaan dat de mooie rivier, de Amblève, die Aywaille doorkruist en waar ook verschillende zijrivieren op aansluiten, zo’n vreselijke ravage zou aanrichten.”
“Ik vergat direct mijn eigen miserie toen ik hoorde dat zo veel mensen letterlijk àlles kwijt waren. Hoe mijn caravan eraan toe was, dat wist ik toen nog niet; dat probleem verzonk in het niets bij het leed van die mensen en van de dodelijke slachtoffers. Samen met aannemer Sven Dekindt uit Oostduinkerke, mijn vriend Bruno Sinty en zijn vriendin Alexandra uit Moeskroen en nog vijf anderen beslisten we om met enkele bestelwagens naar Aywaille te rijden en er onze hulp aan te bieden. Door kennissen ter plekke wisten Sven en ik dat we ons daar zeker nuttig zouden kunnen maken. We kregen ook een lading brood mee van bakker Werrebrouck uit Veurne en een aantal spullen die we de dag ervoor hadden ingezameld via een Facebookoproep.”
“Wat we bij onze aankomst hebben aangetroffen, dat kan ik niet onder woorden brengen! We wilden ook onze eigen schade opmeten, en voor Sven was dat een zware dobber: zijn splinternieuwe vakantiecaravan is reddeloos verloren. Met een beetje goede wil en heel veel werk krijg ik de mijne nog opgekalefaterd… Met een krop in de keel hoorde ik heel andere, schrijnende verhalen: van een koppel met drie kindjes dat alleen nog drie tuinstoelen overhield, van de man die nog even in zijn kelder wilde gaan kijken hoe hoog het water stond, maar niet meer boven geraakte omdat hij de deur niet meer open kreeg en verdronk, van de Audiverdeler wiens hele toonzaal met gloednieuwe auto’s onder de bruine smurrie en modder werd bedolven…”
“Ik kan er niet bij dat caravans die je anders met moeite met een kraan van de grond kunt hijsen nu als speelgoedfiguurtjes werden meegesleurd door het kolkende water. We zagen er een 20-tal die tegen elkaar waren gebotst; die van Sven was tegen een elektriciteitspaal beland en vernield. De straten boden chaotische taferelen, vol kapotte meubels, wasmachines, droogkasten, huisraad, bedorven eten… Op het campingterrein liep het vol ratten die afkwamen op etensresten. Overal hing er die akelige stank, mensen probeerden te beginnen om het rondslingerende afval, de modder en de smerige smurrie op te ruimen.”
“Wat we mee hadden genomen gaven we aan het Rode Kruis. Aan het koppel met de drie kindjes heb ik zelf speelgoed, kleren en eten gegeven. In elk geval keer ik nog terug om opnieuw de handen uit de mouwen te steken. Maar wat ik het voorbije weekend daar heb gezien en meegemaakt heeft me emotioneel een mokerslag bezorgd! Ik begrijp niet hoe mensen hier nu kunnen doen alsof het een ver-van-hun-bedshow is en feestvieren! Of de slachtoffers zullen worden vergoed door de verzekering is nog maar de vraag… Als ze al iets krijgen zal het nooit hun miserie compenseren en zullen ze ook eindeloos lang op hun vergoeding moeten wachten.” (MVQ)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
