Al drie maanden stellen de Reningelstnaars vast dat hun bekende dorpsfiguur ‘Julien de garde’ uit het straatbeeld verdwenen is.
Sinds 1 oktober 2014 woont Julien in Izenberge, op een boogscheut van zijn geboortedorp Leisele. Ereveldwachter Julien krijgt op 4 september 2015 een ‘nieuwe voordeur’. Geboren in Leisele in 1925, liep hij er met zijn drie jaar jongere broer André school tot en met het 8ste studiejaar. In oktober 1944 gaf Julien zich met 57.500 andere Belgische vrijwilligers aan bij de geallieerde troepen. “Ik was amper 19 toen ik werd opgeroepen om het land te bevrijden van de Duitse bezetter. Met het 21ste leger bewaakten we in een kamp in het bos van Zedelgem meer dan 180.000 Duitse soldaten, krijgsgevangen genomen bij Duinkerke. Wat later kregen we een soortgelijke opdracht in Duitsland. Op 4 december 1945 zwaaide ik af. ‘k Zat zonder werk en tekende vier maanden bij in het Belgisch leger. Daarna verdiende ik de kost als landbouwhelper en betonarbeider”, weet Julien die voor zijn militaire verdiensten acht medailles en getuigschriften kreeg opgespeld.
Streng maar menselijk
Op 4 december 1961 benoemde de gemeenteraad van Reningelst Julien Dekerf uit Leisele tot plaatselijk veldwachter. “Deze functie oefende ik enorm graag en plichtbewust uit. Jongeren die het aandurfden om met drie naast elkaar of zonder licht van de middelbare school naar huis te fietsen, werden prompt teruggefloten richting Poperinge.”
“Aan de Reningelstse schoolpoort tikte ik de mama’s, die een loopje namen met het beurtelings parkeerreglement, op het zijruitje. Ik was streng, correct maar ook menselijk, hoor ! Maar eenmaal mijn pen bovengehaald, vlogen de ‘zondaars’ onverbiddelijk op de bon. In 1985 nam ik met veel hartzeer afscheid van mijn dienstbrommertje Flandria en het gevreesde politiewagentje Renault 4. Met vrouwlief Laura Herreman (°22.12.1913) genoot ik verder van mijn pensioen. Laura overleed zeven jaar geleden, na 58 jaar huwelijk. We hadden geen kinderen. Gelukkig had ik altijd beste en bezorgde buren in de Pastoorstraat en kon ik ‘s avonds in mijn stamcafé terecht aan de overkant van de kerk.”
Met gat in de boter
Deze zomer viel bij Julien slecht nieuws in de bus. Zijn arbeiderswoning in de Pastoorstraat werd met de aanpalende huisjes door de eigenaar te koop aangeboden. “Ik voelde me te oud om deze kleine rijwoning zelf te kopen en nog te jong voor het RVT. Maar toen mijn broer en weduwnaar André op 7 juli 2014 overleed, kreeg ik de kans om naar zijn woning in de Groenestraat van Izenberge te verhuizen. Broers enige dochter Jenny is er de aanpalende buur. Jenny is getrouwd met George Neut, 67 jaar en truck-chauffeur met pensioen. In Izenberge heb ik een prima woning met alles erop en eraan, ingerichte keuken, zelfs brobbelbad. ‘s Morgens komt een verpleegster mij verzorgen en ‘s middags belt de traiteur aan met een maaltijd. ‘k Ben met mijn gat in de boter gevallen. Wil ik ergens naartoe, dan staan George en Jenny steeds paraat om nonkel Julien met de wagen er naartoe te brengen. Zo keer ik graag eens terug naar Reningelst, naar een thuiswedstrijd van SKR, naar mijn oude kennissen of ‘t cafeetje bij de kerk. Na 53 jaar Reningelst, vond ik een nieuwe, warme thuis in Izenberge”, besluit de dankbare erechampetter.
(HoPa)
Sociaal
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier