In Oostende op het Kruispunt van de Gistelsesteenweg met de Zilverlaan hielden vrienden en familie van Julie Daivier een herdenkingsmoment nadat ze twee jaar geleden op 21-jarige leeftijd om het leven kwam in een verkeersongeval op die plaats.
Twee jaar geleden, op donderdag 11 januari, werd de 21-jarige Julie Daivier gegrepen door een automobilist toen ze het kruispunt van de Zilverlaan met de Gistelsesteenweg overstak met haar fiets. Het was een mistige winteravond, maar het kruispunt was voldoende verlicht. Julie wou er met haar fiets het kruispunt oversteken in de richting van Stene. Een eerste wagen die in de richting van Gistel reed liet Julie over. Een bestelwagen met aanhangwagen dat richting de Kennedyrotonde reed deed dat niet. De gevolgen waren catastrofaal. De man remde nog, maar kon Julie niet meer ontwijken en werd door de bestelwagen opgeschept. Julie werd zwaargewond afgevoerd naar het ziekenhuis, maar overleed een dag later aan haar verwondingen. De toen 40-jarige Oostendenaar, die niet ver woont van waar het ongeval gebeurde, was onder invloed van alcohol.
Julie had net het huis, om de hoek van waar het ongeval gebeurde, van haar vader verlaten toen het noodlot toe sloeg. Luc Daivier, de vader van Julie, kan na twee jaar nog steeds het verlies van zijn dochter niet verwerken. “Toen Julie overleed is ook mijn leven gestopt“, vertelt Luc. Luc kreeg kort voor het ongeval nog een sms’je van zijn dochter: ‘Papa, ik heb al gegeten. Jouw eten zit in de oven. Morgen slaap ik thuis. Liefs, Julie’ “Dat was meteen ook het laatste wat ik van Julie heb gehoord. Het waren haar laatste woorden want niet veel later werd ze aangereden en een dag later was ze er niet meer”, zucht Luc. “
Het werd een ingetogen moment. Met muziek, tranen en kaarsjes die voor Julie werden aangestoken. Vader Luc had nog enkele woorden voor zijn Julie. “Lieve Julietje. De tijd gaat snel voorbij, steeds verder weg van die vreselijke dag. 11 januari 2018, de dag waarom ons leven door elkaar geschud werd door het onwezenlijke nieuws dat je hier op je fiets omver gereden werd door een roekeloze chauffeur. Eén minuut gaat zo gauw en minuten worden dagen. Maar één minuut hebben wij niet gekregen. Zelfs niet één seconde meer met jou en nu we je steeds langer moeten missen beseffen we pas hoeveel we van je houden”, klonk het in tranen.
Er kwamen zo’n 40-tal familieleden en vrienden naar de herdenking aan Julie.
(JRO)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier