Juf Rita Dedeurwaerder (61) uit Sint-Eloois-Winkel neemt afscheid van het onderwijs

Juf Rita Dedeurwaerder (links vooraan) gaat met pensioen. Directeur Stefaan Breughe (rechts achteraan) en de collega's voorzien nog een verrassingsfeestje. (foto Jan Stragier) © ©2020 Jan STRAGIER
Wouter Vander Stricht

Dinsdag neemt de Vrije Basisschool in Sint-Eloois-Winkel na 30 jaar afscheid van juf Rita Dedeurwaerder (61). Maar de opvolging is verzekerd: haar jongste dochter Sanne staat er voor de zesde klas. “Dankzij haar zal ik op de hoogte blijven.”

Rita Dedeurwaerder groeide op in Sint-Eloois-Winkel en woont er met haar man Geert Desmet in de Kapelstraat. Ze hebben drie dochters: Joke (37, Sint-Eloois-Winkel), Loes (35, Ingelmunster) en Sanne (30, Lichtervelde). Joke heeft al twee kindjes, Loes drie en bij Sanne is het tweede op komst.

“De kleinkinderen zullen een groot stuk van mijn vrijgekomen tijd krijgen. Maar ik ben ook verslingerd aan fotografie. En samen met mijn man Geert, die eigenlijk ook met pensioen is maar als zelfstandige nog wat blijft werken, ga ik ook mooie reizen maken. Normaal zouden we in september naar Zuid-Afrika trekken. Maar of dat nog kan doorgaan…”

lunchen in de auto

Sinds 1990 staat Rita Dedeurwaerder voor de klas in de Winkelse basisschool, maar daarvoor ondernam ze een zwerftocht door de provincie. “Ik studeerde af in 1979 aan de Normaalschool in Tielt. Toen duurde de lerarenopleiding slechts twee jaar. Onder mijn jaargenoten heb ik nog heel wat vriendinnen, waarmee ik enkele keren per jaar samenkom. Zij vonden sneller een vaste school, ik had minder geluk en moest heel wat omzwervingen doen. Ik heb ooit eens een volledig schooljaar zonder werk gezeten. Om die periodes zonder werk te overbruggen ben ik ook nog bij Primus in Gullegem, waar men wasmachines fabriceert, de administratie gaan doen. Verder gaf ik les als interim, soms ook in Sint-Eloois-Winkel. Zo is het nog gebeurd dat ik in de voormiddag in Poelkapelle moest lesgeven en in de namiddag in Winkel. ‘s Middags at ik mijn boterhammetjes op in de wagen.”

Het duurde elf jaar vooraleer Rita in 1990 vast aan de slag kon in Sint-Eloois-Winkel. “In je eigen dorp lesgeven heeft zo zijn voordelen. Je kent er iedereen en je werkt dicht bij huis. Maar het heeft ook nadelen. Zeker toen we ook eens na een kampioensfeestje met KA. VO wat te diep in het glas hadden gekeken…”, lacht Rita.

Vergroeid met KA. VO

KA. VO nam ook een prominente plaats in in haar leven. Als 16-jarige sloot ze zich aan bij de volleybalclub. Ze was er speelster, trainster, bestuurslid en tot vorig jaar ook voorzitster. “Ik was toen 60, ik vond het tijd om te stoppen en de fakkel door te geven. Er stond immers een goede vervanger klaar.”

Vanaf 1990 stond Rita 17 jaar lang voor het eerste leerjaar. “Eerst in duo met Filip Gheysen, later met Jan D’Hondt. De laatste 13 jaar had ik het vijfde leerjaar onder mijn hoede. Mijn dochter Sanne staat in het zesde, mijn leerlingen schuiven dus door naar haar.”

“In het begin hadden we amper een boek, nu gebeurt alles digitaal”

Dat haar dochter lesgeeft in Sint-Eloois-Winkel ziet ze als een pluspunt. “Ik zal zo ook op de hoogte blijven van de nieuwtjes uit school. Ik heb me trouwens ook altijd geëngageerd, in de schoolraad en als vakbondsafgevaardigde.”

Niet enkel de kinderen zijn in de loop van de jaren veranderd, ook de manier van lesgeven. “In het begin hadden we nauwelijks materiaal. We hadden amper een boek en al de rest moesten we zelf gaan zoeken. En nu wordt er digitaal lesgegeven! Zo kon ik ook nog iets opsteken van mijn leerlingen. Als ik eens een functie niet vond op de computer, dan wisten die gastjes dat wel.”

Drie directeurs

Met Arnold Gheysen, Romain Germonprez en Stefaan Breughe kende Rita ook drie directeurs. “Toen ik op de meisjesschool lesgaf, sprak ik Arnold Gheysen als mijn directeur aan met ‘mijnheer’. Toen ik in de jongensschool die later werd omgedoopt tot de wijkafdeling terechtkwam, trokken mijn collega’s daar grote oren toen ze me ‘mijnheer’ hoorden zeggen. Zij spraken Arnold aan bij zijn voornaam, omdat hij ook altijd hun collega was geweest. In de jongensschool moest ik samen met Roos Huszar de eer van de dames hoog houden in een mannelijke korps met Rudy Devos, Ronny Lafere, Jean-Pierre Vandamme, Dirk Van Damme,… Allemaal leerkrachten die zowat hun hele carrière in Winkel doormaakten. Maar ik heb me daar altijd gejeund.”

nieuwbouw

De verhuizing naar de nieuwbouw in de Kloosterstraat zal ze niet meer meemaken. “We mochten wel al eens gaan kijken, zo zag ik al de klas die eigenlijk voor mij bestemd was. En we mochten ook advies geven. Dat gebeurde ook 15 jaar geleden al, toen mijn broer Nino de plannen mocht tekenen voor een nieuwbouw die er nooit is gekomen. Ook toen waren er al plannen om op de site van de Kloosterstraat alle schoolactiviteiten samen te brengen.”

Door de coronaperikelen krijgt Rita een ietwat ander afscheid dan gebruikelijk. “Wij hebben hier nog tot vrijdag les. Maandag hoop ik een kleine uitstap te kunnen maken met mijn klas. En voor dinsdag laat ik het allemaal wat op me afkomen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier