Leen Vromant (61) neemt na 39 jaar afscheid van basisschool Kinderland. Kinderen graag zien vond ze altijd belangrijk. Ze wil nu graag een kinderboek schrijven.
Leen Vromant studeerde in 1979 af in Ronse. “Ik startte in 1980 in het bijzonder onderwijs in de Rekollettenstraat in Kortrijk bij kinderen met het syndroom van Down. Daarna deed ik enkele kleine interims in het bijzonder onderwijs in Harelbeke waar ik toen nog woonde.” Sinds 1981 werkt Leen in Kinderland. Ze begon in het vierde leerjaar als duopartner van juf Esther. Leen was vele jaren voltijds zorgleerkracht en kreeg dan een vaste klas in het eerste leerjaar. “Na 13 jaar had ik de behoefte om van leerjaar te veranderen om eens andere leerstof te onderwijzen.” Zo kwam Leen in het tweede leerjaar terecht, waar ze nu haar loopbaan afsluit.
De grootste evolutie die Leen ondervond was het digitaal werken en onderwijs op maat van het kind. “Toen ze een zestal jaar geleden een digibord in mijn klas rolden, zei ik aan de personen die het binnen brachten dat dit niet meer voor mij was. Ze mochten dit gerust in een ander lokaal afleveren, maar er was er één voor elke klas. Nu kan ik dat bord niet meer missen! De mogelijkheden ervan zijn onvoorstelbaar. Het was gedaan met prenten uitknippen om vooraan in de klas te tonen.”
Creatief in de keuken
Wat Leen haar leven lang zal bijblijven zijn de laatste maanden van dit schooljaar. “De coronatijd was zo bizar en zo intens voor leerkrachten en directie. De gezondheid van iedereen stond op het spel en daar moest alles voor gedaan worden. Elke week werd het aanpassen. Ik kon niet meer op de werkvloer verschijnen en moest van thuis uit werken. Het was vooral bijleren wat computerwerk betreft. Ons beroep moest volledig anders gebeuren!”
Leen is vooral blij om nu weer bij de kinderen te zijn en voor de klas te staan om les te geven. Ze zal de muzische lessen met de kinderen en de vriendschap van haar collega’s missen, maar ook Kinderland en de werkvloer zelf. Nu zal ze genieten van vrienden ontvangen en het huis gezellig maken. “Mijn man en ik zijn graag creatief in de keuken.” Ze wil ook wat meer in de tuin werken. Haar grootste droom is echter een kinderboek schrijven: het verhaal zit al meer dan een jaar in mijn hoofd en begint vorm te krijgen. Ik weet gewoon niet hoe er aan te beginnen, maar misschien vraag ik eens raad aan Joris Denoo.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier