“Ik weet dat het niet makkelijk is hier te zijn, maar dit is mijn schouderklopje voor jullie. Ik heb een heel fijn leven gehad, kort maar gelukkig. Wees geen dramalama, maar zoek jullie geluk in jullie eigen verhaal. Zoals ik deed.” Op haar eigen unieke manier nam Shauni Denolf (29) uit Middelkerke afscheid van iedereen op haar uitvaart. De jonge mama overleed deze week na een gevecht tegen eierstokkanker.
Alhoewel de laatste weken voor de jonge mama bijzonder zwaar waren vond ze nog de kracht om haar eigen uitvaartplechtigheid te orkestreren. “Mijn afscheid is het enige waar ik nog vat op had”, sprak Shauni via een brief de menigte toe. “Het is mijn laatste boodschap recht uit het hart. Mijn manier om jullie een schouderklopje te geven en een hart onder de riem te steken.” Honderden familieleden en vrienden aanhoorden de prachtige woorden in de aula in Diksmuide zaterdagochtend. Anderhalf jaar nadat bij Shauni eierstokkanker werd vastgesteld moest de jonge vrouw deze week de strijd staken.
Vol herinneringen voor dochtertje Myla-June
Enkele weken geleden deed Shauni in deze krant een oproep om manieren te vinden hoe haar dochtertje Myla-June (3) haar het best zou kunnen herinneren. De respons was massaal. Shauni maakte tal van warme herinneringen: een doos vol brieven en cadeautjes voor de toekomst, een knuffelbeer met haar stem in en een vorige week geplante herinneringsboom: een kerselaar. In haar dankwoorden werd dan ook veel aandacht geschonken aan Myla-June en haar man Sebastiaan Vander Espt (33).
“Onze liefde was echt, dat voelde ik aan de manier waarop je me hielp doorheen mijn ziekte. Ik hoop dat je opnieuw geluk vindt. Ons klein patatje zal je daarbij helpen. Je bent ook omringd door fantastische mensen. Mijn zus Mandy, met wie ik een prachtige kindertijd had. Mijn papa, die Myla-June zo rond haar vinger windt. Mijn plusmama Nancy, mijn schoonouders Stefaan en Katrien mijn schoonzus Maxime en haar man… En mijn vriendenkliekje. Onze laatste reis naar het Comomeer vergeet ik nooit. Daarna werd ik te zwak. En dikke Merci met hoofdletter aan iedereen. Mijn leven was kort maar heel fijn en gelukkig.”
Alleen maar bewondering
Haar man Sebastiaan, Seba, met wie ze bijna 5 jaar getrouwd was, sprak iedereen toe. Hij zorgde daarbij voor een lach, een moment van ontlading. “We leerden elkaar 12 jaar geleden kennen toen je mijn restaurant binnen liep en vroeg wat het lekkerste was. “Ik natuurlijk”, antwoordde ik. De rest is geschiedenis.”
“Op reis in Zuid-Afrika vroeg ik je ten huwelijk maar nieuwsgierig als je was had je de ring op voorhand al gevonden. Shauni mijn schatje, je was mijn alles. Je maakt voor altijd deel uit van mijn leven en dat van Myla-June, ons patatje. Ik heb alleen maar bewondering voor hoe je deze periode hebt doorstaan. Ik zal je nooit vergeten.”
Vergeet-me-niet-zaadjes
Na nog mooie afscheidswoorden onder andere van haar zus Mandy en papa Ivan konden de vele vrienden en familie nog persoonlijk de kist gaan groeten. Op het einde werd het Myla-June, die zich de hele tijd sterk had gehouden, even te veel. Het meisje begon onbedaarlijk te huilen maar kreeg snel steun van haar papa Seba, die zich ongelofelijk sterk toonde voor zijn dochter.
Symbolisch voor de energie en opgewektheid waarmee Shauni in het leven stond kreeg iedereen via het rouwkaartje een zakje vergeet-me-nietjes mee, om zelf uit te zaaien. Een laatste symbolische daad van de jonge mama op haar eigen unieke uitvaart. (JH)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
