Jong en oud botsen op Vander Merschplein: “Ik ben geen kinderhater. Ik wil gewoon rust”

Het voetbalveldje aan het Vander Merschplein in Menen. © CLL
Christophe Lefebvre
Christophe Lefebvre Medewerker KW

Zomervakantie, veel zon, warme dagen en een gezellig groen centrumpleintje. Het lijken de ingrediënten voor een echt feelgood verhaal. De kinderen kunnen er buiten spelen, de buren leren elkaar op een ongedwongen manier beter kennen. Maar voor het Vander Merschplein in Menen lijkt net het omgekeerde waar. Weken van wrevel, disputen en disuccies domineren er de zomermaanden. “Ook wij, de ouderen uit de wijk, zitten graag eens buiten, zonder lawaai”, zucht Charlotte Vermeiren. “Dat kan hier gewoon niet meer.”

Halfweg juli werd het pleintje op het Vander Merschplein heringericht. “Het Vander Merschplein moet weer een plein worden waar iedereen kan genieten. Mét duidelijke afspraken”, duidde burgemeester Eddy Lust (Open VLD) de aanpak. “Het plein wordt in drie delen opgesplitst: een monumentzone, een afgebakende voetbalzone en een speel- en ontmoetingszone. In die laatste mag niet gevoetbald worden, spelen kan naar hartenlust tussen 8 en 22 uur. De voetbalzone is een trapveld, bedoeld voor klein voetbal. Binnenkort komt er op Park Ter Walle een zone met uitstekende faciliteiten voor groot voetbal.”

Maar in de nieuwe indeling verhuisde het kleine voetbalveldje naar de andere kant van het plein. En net die verandering is een doorn in het oog van Charlotte Vermeiren. De 63-jarige buurtbewoonster windt er weinig doekjes om. “Een tijdje geleden klaagden enkele buren over overlast van voetballende kinderen. Voor het stadsbestuur was de oplossing dan ook eenvoudin: verplaats het probleem naar de andere kant, dan zijn de klagers ervan af. Maar ondertussen moeten wij er wel mee leven.”

Met een brief werden de bewoners uitgenodigd voor overleg met de stad. “Op vrijdag 19 juli. Maar tot ieders verbazing werden de voetbaldoelen hier al op 18 juli geplaatst en begon men met het ophangen van netten. Tot zover het overleg dus. Kennelijk deed onze mening er helemaal niet toe”, aldus Charlotte. “We hebben nog geprobeerd om met de burgemeester te praten, maar die was resoluut. Het plein kreeg een nieuwe indeling, punt gedaan.”

Evaluatie in september

Burgemeester Eddy Lust benadrukt dat de maatregelen in de zomerperiode deel uitmaken van een voorlopige en experimentele fase. “We konden niet bij de pakken blijven zitten. We moesten actie ondernemen op korte termijn. Maar de maatregelen zijn zeker geen eindscenario. Halfweg september brengen we de buurt opnieuw rond de tafel, om alles te evalueren en te polsen naar mogelijke verbeteringen.”

Charlotte Vermeiren vraagt samen met enkele dichte buren om extra maatregelen.
Charlotte Vermeiren vraagt samen met enkele dichte buren om extra maatregelen.© CLL

Maar tot die tijd lopen de problemen volgens Charlotte almaar verder op. “Plots is er die speelzone voor kleine kinderen, waar geen balspelen zijn toegelaten. Maar vlak voor onze deur is er een voetbalzone, waar ze moéten komen voetballen. Dat mag enkel tussen 8 en 22 uur, waarna het stil moet zijn. Het probleem is dat een bende kinderen en jongeren hier de plak zwaaien. Veel mensen durven niet eens meer op het plein komen. Je krijgt er ballen naar je hoofd, ze spelen bijzonder agressief en jagen eigenlijk iedereen weg. Ook op onze leeftijd zitten we graag nog eens buiten. Maar dat kan hier gewoon niet meer.”

Voortdurend controle

“De maatschappij is aan het vergrijzen, maar voor ouderen is er blijkbaar geen plaats meer”, zucht Charlotte. “Waarom moet elk plein ingericht worden om te spelen en te voetballen? Waar moeten wij dan heen? We kunnen toch onmogelijk ertussen gaan zitten om tot rust te komen. De oplossing is simpel: het voetbalveldje moet hier weg. Het zou hier gewoon moeten verboden zijn om te voetballen.” Ook over het verbod na 22 uur heeft Charlotte een duidelijke mening. “Dat einduur is eigenlijk nutteloos. Ze stoppen gewoon om klokslag 22 uur met lawaai maken. Dat is in mijn ogen al veel te laat. Ik heb dat nooit toegelaten met mijn kinderen. Het verbod zou moeten ingaan om 20 uur, ik ziet eerlijk gezegd niet in waarom ouders hun kinderen tot zo laat buiten laten spelen.”

Jong en oud botsen op Vander Merschplein:
© CLL

Ook wij trokken richting het Vander Merschplein. Net voor 22 uur troffen we er een vijftal mannen van Armeense origine aan. “We hebben gehoord dat er wat wrevel is over de spelende kinderen”, vertelt een van hen. Hij wil liever zijn naam niet kwijt, omdat hij zich naar eigen zeggen geviseerd voelt. “Als het warm is, kan je ons hier ‘s avonds vinden, dat klopt. We praten met elkaar, zoeken wat verkoeling op. Als onze kinderen hier ‘s avonds laat nog rondhangen, sturen we ze meteen naar huis. We begrijpen dat mensen rust willen. Maar onze kinderen naar binnen sturen, volstaat voor hen blijkbaar niet. Elke keer komt de politie opnieuw langs om ons te controleren. Iemand belt hen, simpelweg omdat we hier zijn. Sommigen zeggen dat we alle ‘echte’ Menenaars hier al hebben weggejaagd, maar wij zijn toch ook Menenaars? Onze afkomst heeft daar niets mee te nemen.” Terwijl we het gesprek afronden, komt een combi aangereden. Een melding van nachtlawaai, vernemen we later.

Limieten

“De kinderen die hier de boel op stelten zetten en tot ‘s avonds laat lawaai maken, zijn allemaal van vreemde origine”, vertelt Charlotte nog. “We hebben al geprobeerd om met hen te praten, maar dat haalt niets uit. Volgens een vriendin, ook iemand met buitenlandse roots, ligt het aan de cultuur. Ze willen niet dat iemand die niet tot hun cultuur behoort, hen aanspreekt. De politie blijven bellen, is geen oplossing. Maar het moet duidelijk zijn dat er limieten zijn, grenzen aan wat kan en niet kan. Ik ben geen racist en het is niet zo dat ik kinderen haat, maar we willen gewoon rust. We willen genieten van onze oude dag. Dat is toch niet te veel gevraagd?”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier