Jonas Callens is ambitieus: “Kunst hoeft niet duur te zijn”

De Stedelijke Kunstacademie Tielt en directeur Jonas Callens zetten eind vorig kalenderjaar een belangrijke eerste stap in wat hij noemt “de infrastructuur op het niveau krijgen van de uitstraling die de Tieltse kunstacademie buiten onze stadsgrenzen heeft.” De Gentenaar heeft midden vorig jaar trouwens de heimat ingeruild voor onze regio. Een gesprek.

Op 1 september 2016 volgde Jonas Callens als prille dertiger Karinne Ottevaere op aan het hoofd van de Stedelijke Kunstacademie Tielt. Het stadsbestuur had intern naar opvolging voor de afscheidnemende directeur gezocht, maar niet gevonden. Iets meer dan een half jaar voor hij in Tielt aan het bewind kwam, dacht Jonas er hoegenaamd nog niet aan een directiefunctie op te nemen. “Ik werkte al enkele jaren als leerkracht tekenkunst, kinderateliers en mixed media in de kunstacademie van Maldegem toen daar een week voor de viering van het 150-jarig bestaan de directeur uitviel en ik gevraagd werd om hem, zo net voor de kerstvakantie, voor een korte periode te vervangen. Uiteindelijk heb ik het schooljaar als waarnemend directeur uitgedaan.”

Twee maanden later was je directeur van de Stedelijke Kunstacademie Tielt.

Jonas Callens: “Ik heb altijd een goed gevoel gehad bij deze stad en zijn kunstacademie, waar mijn schoonvader negen jaar schilderkunst volgde. Ik bezocht hier geregeld de tentoonstellingen, waardoor deze plek me helemaal niet vreemd was. Mijn vrouw is trouwens opgegroeid in Tielt. Haar grootouders van moeders kant woonden in Pittem. We zijn momenteel aan het bouwen op hun vroegere erf.”

Je start was redelijk heftig, want binnen de kortste keren lag er al een negatief rapport van de onderwijsinspectie over de gebrekkige infrastructuur op je bord.

“Al tijdens mijn eerste personeelsvergadering eind augustus kreeg ik van Karinne te horen dat er een doorlichting zat aan te komen. Dat was even slikken, al zag ik daar ook meteen het positieve van in: doordat onze academie vanuit een vogelperspectief geëvalueerd werd en gespiegeld aan andere Vlaamse academies, wist ik heel snel waar we aan toe waren. Ik moet zeggen dat de onderwijsinspectie van meet af aan respect toonde voor mijn visie.”

“In Vlaanderen heeft onze kunstacademie een heel goede reputatie”

Eind vorig jaar werd de langverwachte uitbreiding van het gebouw met het vroegere politiekantoor gefinaliseerd. Sta je na bijna 3,5 jaar waar je wou staan op infrastructureel vlak?

“We hebben een hele belangrijke eerste stap gezet: een combinatie van welkome publieke ruimtes beneden en extra atelierruimte boven. Voor onze 850 leerlingen, de 22 leerkrachten en andere personeelsleden is dit een deugddoend en hoopgevend signaal. Op netwerkmomenten buiten onze stad merk ik dat onze kunstacademie in Vlaanderen een heel goede reputatie heeft. Het is nu kwestie van de gebouwen op hetzelfde niveau te krijgen.”

Dan moet de noodzakelijke tweede stap onvermijdelijk een centralisatie van de Tieltse vestigingsplaatsen op de Tiltex-site worden?

“Ik deel die visie van het stadsbestuur, dat een aanzienlijk bedrag (4 miljoen euro, red.) heeft uitgetrokken om beide academies op een passende locatie onder te brengen. In combinatie met de sporthal, Europahal, bib en jeugdlokalen zou dit een schitterende vrijetijdssite kunnen worden in het hart van de stad. Denk daarom niet dat de recente investeringen in onze extra vleugel weggesmeten geld zijn. Integendeel, dit gebouw valt perfect in een totaalproject te integreren, want de Tiltex-site ligt hier vlak achter.”

Nu telt de Tieltse Kunstacademie negen vestigingsplaatsen. Dat moeten er dan op termijn toch minstens een paar minder worden.

“Onze afdelingen in Dentergem, Wingene, Zwevezele en Ingelmunster zullen uiteraard blijven, net als het oud gemeentehuis in Aarsele. Maar de lessen beeldhouwen en grafiek, die er nu nog plaatsvinden in een gehuurde loods, moeten we natuurlijk naar hier kunnen halen, net als de afdeling in de Godelieveschool. Zo zouden alle volwassenateliers toch al onder één dak terechtkomen en is er een veel grotere interactie tussen de verschillende ateliers mogelijk.”

Afgelopen jaar werd ook Ateljee 44 van Mivalti een officiële vestigingsplaats van de kunstacademie. Tevreden over die samenwerking?

“Absoluut. Ik sta perplex van de ongelooflijk mooie blik waarmee die mensen in de wereld staan. Zie maar de gesmaakte tentoonstelling ‘Het onrustige eiland’ van Bjorn Broux in het stadhuis. Zulke werken zijn evenwaardig aan wat er in de andere afdelingen van onze academie wordt gecreëerd, dus zullen ze ook telkens een belangrijke plaats krijgen in onze eindejaarsexpo.”

Van welk soort kunst kan jij zelf echt genieten?

“In mijn studententijd was onze generatie erg gefascineerd door het raadselachtige en figuratieve werk van bijvoorbeeld Tuymans en Borremans, maar sindsdien ben ik meer en meer liefhebber van een uitgezuiverde vorm van beeldende kunst. Ik ben ook een bescheiden verzamelaar, zonder veel geld uit te geven aan die collectie. Dat is ook de boodschap die ik aan onze leerlingen meegeef: kunst hoeft niet duur te zijn. Ik steun graag jonge Vlaamse kunstenaars die nog aan het begin van hun loopbaan staan, want geloof me: we moeten echt niet onderdoen voor het buitenland.”