Jolien en Andy openen minicamping Lyssenthoek Farm in Poperinge

Jolien Decrock was hoogzwanger toen ze samen met haar man Andy Logghe op 10 juni de eerste gasten ontving op hun gloednieuwe minicamping Lyssenthoek Farm. Met de geboorte van Torak en bijna constante bezetting van alle elf plaatsen was het een druk eerste seizoen, maar Jolien en Andy hebben er nog geen minuut spijt van gehad.

Jolien Decrock (30) is apotheker in Reningels, Andy Logghe (29) werkt fulltime als ingenieur bij AVR in Roeselare. Ze hebben drie kinderen: Rorik, Mara en de acht weken oude Torak. Een druk leven en toch vonden ze de motivatie en de tijd om in volle coronacrisis een camping te beginnen.

“Mijn ouders hebben deze oude hoeve gekocht in 2009”, vertelt Jolien. “Mijn vader Roland heeft de hoeve helemaal zelf gerenoveerd, maar hij overleed in 2014. Na zijn overlijden heeft mijn moeder hier nog een jaar gewoond, maar dan zei ze dat ze het te groot vond voor haar alleen. Wij woonden toen vlakbij in de Brabantstraat en beslisten om het te kopen, onder andere ook omdat dit huis een grote emotionele waarde heeft voor mij. Rorik is trouwens vernoemd naar mijn papa en naar mijn peter, Roland en Rik. Mijn peter had geen kinderen dus ik was als een dochter voor hem. Hij overleed in 2008. Dat zijn mensen die me nog altijd nauw aan het hart liggen. Daarom heb ik mijn eerste kind naar hen vernoemd.”

Door de grote oppervlakte en de vele gebouwen zochten Andy en Jolien naar manieren om de gerenoveerde hoeve een extra functie te geven. “Het was een grote investering en we wilden het toch iets laten opbrengen. Landbouw was niet mogelijk”, vervolgt Jolien. “Andy heeft wel een landbouwdiploma, maar dat was financieel niet haalbaar.”

Ideale uitvalsbasis

“Omdat we heel graag zelf kamperen, kwamen we snel op die piste uit. Qua ligging is dit de ideale uitvalsbasis om naar Poperinge, Heuvelland, Noord-Frankrijk… te gaan en we liggen ook pal op het fiets- en wandelnetwerk. We zijn allebei ook sociaal.”

Inspiratie voor de inrichten deed het Poperingse echtpaar op tijdens de vele kampeertrips die ze zelf al ondernomen hebben. “Duitsland, Oostenrijk, Italië, Ierland, Canada…”, somt Andy op. “We hebben ondertussen al heel veel campings gezien en hebben dus een goed idee wat goed is en wat minder goed is.”

“Waarom wij zo van kamperen houden? Voor de vrijheid. Zeker met de kinderen erbij is het fantastisch. Je doet de deur open en je zit midden in de natuur.”

Van je achtertuin een kampeerterrein maken is niet eenvoudig te regelen. “Er komt veel bij kijken qua papierwerk. Een attest hier, een attest daar. We mochten geen extra gebouw bijzetten voor ons sanitair blok omdat we in agrarisch gebied zitten. Het moest een bestaand gebouw zijn. Gelukkig hadden we nog een kleine garage die we konden verbouwen. Verder moesten we natuurlijk alle leidingen doortrekken en om de zoveel meter een kraantje en stopcontacten installeren. We hebben alles zelf gedaan, met behulp van mijn broer die schrijnwerker is en onze ouders.”

Elf kampeerplaatsen

Het plan was om open te gaan op 1 juni, maar dat mocht dus niet door corona. “Vanaf 8 juni mocht het wel en op woensdag 10 juni waren de eerste gasten er”, vervolgt Jolien. “Er zijn elf kampeerplaatsen op 20 are. Dat is inderdaad heel klein, een minicamping. Dat is bewust. We wilden het klein en gezellig houden, zodat we iedereen kennen en tijd kunnen nemen om met iedereen een babbeltje te slaan. De plaatsen zijn redelijk ruim en dat willen we zo houden. We zijn geen fan van kleine hokjes allemaal dicht op elkaar. Ik geef liever de mensen wat meer ruimte.”

Aanvankelijk wilden Jolien en Andy rustig beginnen, maar al snel bleek de nieuw camping veel gegadigden te lokken. “Met mijn zwangerschap werden we een beetje gepakt in snelheid”, glimlacht Jolien. “Het kindje was zeer welkom, maar ik was dus hoogzwanger bij de start en ben midden in het hoogseizoen bevallen.”

“Sinds de bevalling op 19 juli tot 25 augustus was het altijd volzet, zowel tijdens de week als in het weekend. Nochtans hadden we niet veel reclame gemaakt. Ik maakte wel een website en een facebookpagina. Wellicht via deelacties van vrienden hebben de mensen ons leren kennen.”

“Omdat het het eerste seizoen was, hadden we ook vrienden en collega’s van Andy op bezoek. Ondertussen merken we dat de mond-aan-mondreclame zijn werk aan het doen is. 90 % van onze gasten zijn Belgen. We hebben geluk dat door corona veel Belgen in eigen land gebleven zijn. Ze komen uit heel het land: Antwerpen, Limburg, zelf West-Vlamingen… Iemand uit Wervik heeft hier al twee maanden zijn caravan staan. De rest waren Nederlanders en één Engelsman.”

Ondertussen zit het seizoen er al bijna op. Andy en Jolien blikken moe maar tevreden terug. “We zijn allebei pittig en kunnen veel aan, maar nu was het toch zwaar. Maar wel heel leuk. Ik heb het mij nog geen minuut beklaagd”, gaat Jolien verder. “Vooral het contact en dat je de mensen kunt tevreden stellen met wat wij hebben, is heel leuk. Dat je ook de kennis van de streek kan doorgeven.”

“Het is ook tof om te zien dat ouders ontspannen kunnen zitten terwijl ze naar hun spelende kinderen kijken. De mensen zijn in vakantiestemming. Allemaal zijn ze vrolijk, niemand is gehaast. Die rust geven ze ook door naar ons. We hebben ook veel dieren. Schapen, geitjes, een paard, vissen, twee honden, een kip, poes, konijn… Daar zijn de kinderen heel enthousiast over. We hebben nog plannen om een varkentje te houden en er als het ware een kleine kinderboerderij van te maken.”

“We kregen ondertussen ook veel tips van gasten, zoals een vuurkorf zetten”, pikt Andy in. “Dat zullen we vanaf volgend jaar doen om zo iedere avond een gezellig moment te creëren. Nu al ontstonden er spontaan zulke momenten nadat de gasten zelf het initiatief namen om bijvoorbeeld samen te kubben, basketten, badmintonnen… Het is mooi om te zien dat mensen die elkaar niet kennen toch contact zoeken met elkaar. Een camping is dan ook ook ideaal om in coronatijden op een veilige manier met elkaar te communiceren.”

Verlenging aanvragen

Op 5 oktober gaat de camping weer dicht. “We mogen volgens de wetgeving maar vier maanden per jaar open zijn omdat we geen landbouwer zijn in hoofdberoep en in agrarisch gebied liggen. Wel kunnen we een verlenging aanvragen via een omgevingsvergunning die moet goedgekeurd worden door de burgemeester en het schepencollege. Dat is het plan. Eind september zullen we het aanvragen. Dus ik hoop dat we volgend jaar in april tijdens de paasvakantie weer mogen openen”, besluit Jolien.