Johannes Balbaert en Nico De Neef breken Belgisch record ‘marathon met een rolstoel’

Johannes en Nico, die in Gent het Belgisch record marathon met rolstoel verbraken, zijn in volle voorbereiding voor de Ultraman Challenge volgend jaar in Israël. © WK
Redactie KW

Ultrakid Johannes Balbaert (12) verpulverde zondag samen met zijn kompaan Nico De Neef het Belgisch record marathon met een rolstoel. Het record stond op 3 uur, 35 minuten en 25 seconden en daar deed het duo ruim elf minuten van af. “Als je maar in jezelf blijft geloven, dan komt het wel goed”, zegt Johannes. Het duo is momenteel in volle voorbereiding voor de Ultraman Challenge 2020, een loodzware driedaagse triatlon in Israël.

Johannes Balbaert begon een paar maanden geleden aan een intensieve voorbereiding voor de Ultraman Challenge. Na mooie prestaties op de kwarttriatlon van Latem, de sprinttriatlon van Gent, de halve triatlon van Deinze en ‘Den Halven Van Damme’, mag hij daar nu met de marathon van Gent weer een nieuwe zege aan toevoegen. Samen met zijn 37-jarige sportieve metgezel Nico De Neef, met wie hij op 4, 5 en 6 maart 2020 de grote uitdaging aangaat, zette hij er het Belgisch record marathon met een rolstoel op scherp.

“Voor Nico waren die laatste twee kilometer op de Finse piste lastiger dan de 40 kilometer daarvoor. Hij was echt uitgeteld. Maar ook ik was serieus bekaf”, zegt Johannes. Hij moet in de rolstoel namelijk constant bijsturen met zijn armen. Doet hij dat niet goed, dan wordt het voor Nico extra lastig. “Eén keer had hij Nico niet goed gehoord en zaten ze bijna in de gracht”, glimlacht vader Jurgen.

Heel het gezin leeft mee met de voorbereiding op Johannes’ grote avontuur. Op 13 maart viert Johannes overigens zijn 13de verjaardag. “Geen cadeau hoor, die Ultraman Challenge”, grapt hij. Voor zijn ouders wordt de hele ervaring extra beladen nu ze stilaan de herdenkingsdatum van het ongeval naderen: het was op 22 december 2009, dat Johannes bij een verkeersongeval van borst tot teen verlamd raakte. De jongeman heeft sindsdien een hele weg afgelegd. “Tien jaar later. Het voelt bijna symbolisch”, zegt mama Astrid Van Keer.

Warmste Week

Een volgende grote uitdaging op de weg naar de Ultraman Challenge wordt de duatlon van Join2bike op 22 december. “Van Leuven naar Kortrijk, 150 kilometer fietsen in het kader van de Warmste Week. Afgelopen zomer hebben we veel gebellyakt (een speciale buik-kajak, red.) en die triatlons waren goed om de wissels te oefenen. Nu komt het aan op duursport”, zegt Jurgen. “Fietsen tot we erbij neervallen”, glimlacht Johannes. “Het fietsen wordt een hele uitdaging: dat is pas écht inclusief sporten. Nico en Johannes zullen daarvoor een echte tandem moeten vormen”, weet Jurgen. “Maar het komt wel goed: de dokter zei laatst nog tegen Johannes dat hij een goede motor heeft. De motor van een Audi.”

Het is belangrijk om, ondanks je beperking, tóch naar buiten te komen

Op de halve triatlon in Damme kregen ze af te rekenen met de wet van Murphy. “Nico was bijna te laat door de file, onze kajak lekte en we reden ons voorwiel kapot. Alles wat maar kon mislopen, liep die dag ook mis”, glimlacht Johannes. “Maar zo hebben we al uit elke ervaring iets geleerd. De dag van de halve triatlon van Deinze was het dertig graden: vergelijkbaar met de temperatuur op de Ultraman Challenge in Israël.”

Grote broer

Hoewel ze elkaar nog maar zo’n vijf maanden kennen, voelt Nico De Neef intussen een beetje als een grote broer voor Johannes. “Ik vind het telkens weer mooi om te zien hoe ze zich aan elkaar optrekken. Die spontane aanmoedigingen van Johannes als Nico weer eens diep aan het gaan is; daar heeft Nico veel aan. En in zulke omstandigheden leer je elkaar snel beter kennen natuurlijk”, vertelt Jurgen.

“Op de marathon in Gent heb ik Nico de laatste kilometers echt moed moeten inspreken. Maar ik krijg van Nico ook enorm veel steun terug. Ik ben blij dat we voor deze uitdaging met twee zijn”, zegt de moedige tiener. En zo komt Johannes weer een stapje dichter bij zijn missie: aantonen dat iederéén ongelofelijke dingen kan doen. “Het is belangrijk om, ondanks je beperking, tóch naar buiten te komen. Op die manier ‘normaliseer’ je je beperking en kan je, in plaats van het eeuwige buitenbeentje te blijven, die rolstoel gewoon wegdenken”, besluit Johannes Balbaert.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier