Johan Verstreken terug na vijf maanden Spanje: “Rust opende mijn ogen”

Johan Verstreken bij zijn buitenhuis in Spanje: "Ik vertoefde er in de natuur, in de gezonde berglucht."
Hannes Hosten

Voor ex-tv-presentator en -CD&V-politicus Johan Verstreken (56) was de lockdown nog veel harder dan voor de meesten onder ons. De voorbije vijf maanden bracht hij door in zijn buitenhuis in Spanje, twee maanden zelfs onder bijna volledig huisarrest. Maar het heeft hem deugd gedaan. “Stressless leven, mensen moeten dat eens leren.”

“Op 1 februari vertrok ik naar Spanje om renovatiewerken te laten doen aan mijn huis in de bergen van Andalusië, in de provincie Malaga. Bij het begin van de lockdown kon ik naar huis komen, maar ik wou liever ter plaatse blijven tijdens de werken. Ik ken die Spanjaarden: mañana, mañana (morgen, red.). Maar ik beklaag mij niet dat ik daar gebleven ben.”

“Op dit moment hoor je dat het een schande is om naar Spanje op reis te vertrekken. Al spreken zowel virologen als politici elkaar tegen op dat punt. Maar zoals altijd geldt ook hier: gezond verstand. Als ik op reis ga, is het altijd naar plekken met veel natuur en weinig volk, waar ik tot rust kan komen. In de streek waar ik verbleef, was één iemand besmet geraakt en overleden, maar voor de rest geen enkele besmetting.”

Gevangenisregime

“De lockdown was er veel sterker dan in België”, vindt Johan. “De eerste twee maanden mocht ik mijn huis niet uit, of het was één keer per dag naar de dichtst bijzijnde winkel. Met mondmasker en alle denkbare veiligheidsmaatregelen. Na twee maanden mocht je dan 1 km wandelen in de buurt van je huis. Op het einde had ik er een kleine bubbel, met mijn buurvrouw en enkele Belgen die daar in de buurt wonen. We hebben enkel samen gegeten in open lucht.”

“De maatregelen zijn nu ook in Spanje wat versoepeld, maar in vergelijking met daar heeft België in mijn ogen geen lockdown gekend. Het had allebei voor- en nadelen, maar in Spanje was het tenminste duidelijk. Daar was het misschien een gevangenisregime, maar hier vond ik het chaotisch. Ik had natuurlijk het voordeel dat ik in de natuur vertoefde, mijn bomen kon snoeien in de gezonde berglucht. Het moet lastig geweest zijn voor wie op een appartementje woont.”

Gezondheidsproblemen

Een viertal jaar geleden werd Johan Verstreken getroffen door een darmbloeding. Daarom nam hij vorig jaar niet meer deel aan de verkiezingen en verliet het Vlaams Parlement. Hij moet het nog altijd rustig aan doen. De lockdown in Andalusië deed hem dan ook deugd. “Voor mij was het een tijd om tot rust te komen. En dat had ik misschien wel nodig, met mijn gezondheidsproblemen.”

“Het opende mijn ogen”, bekent Johan. “Weg van de ratrace, een andere manier van leven en werken. Ik kon terugkeren naar België, had ik gewild. Ik was met de auto. Maar ik bleef tot afgelopen weekend. En wat me bij mijn thuiskomst meteen opviel: die overrompeling van auto’s. En de stank! In heel Spanje waren amper auto’s te zien en in Frankrijk eigenlijk ook niet zo veel. Er waren ook opvallend minder vliegtuigen te zien.”

Wat ook opvalt: de leeftijdsgroep van 20 tot 50 jaar heeft hier heel veel sociaal contact. Maar alsjeblief, hou afstand. Ik ben vast van plan om zeker tot eind dit jaar voorzichtig te zijn, of tot er medicatie is gevonden. Als ik naar een winkel ga waar veel volk is, doe ik zeker een mondmasker aan. Ik wil niet besmet raken, met mijn ietwat zwakkere gezondheid. Ook om oudere familieleden te beschermen.”

“Hier gevaarlijker”

“Mensen vragen me nu of ik niet in quarantaine moet. Ik kom uit Spanje, maar de meeste zones in Spanje zijn geen risicozone. Ik kom niet uit een gebied met veel besmettingen, lag niet op overvolle stranden, kwam niet in restaurants waar veel volk was, nam geen vliegtuig genomen, mijn bubbel was nooit groter dan 15 mensen… Andalusië alleen is trouwens zo groot als België en Nederland samen. Hier is het gevaarlijker dan daar.”

“Ik ergerde me aan beelden in de Belgische journaals. Hoe soepel hier wordt om gesprongen met de maatregelen. Bomvolle terrasjes! We zijn natuurlijk allemaal sociale beesten. Het viel me ook weer eens op hoezeer België een land is van zagers en klagers. Er is weinig plaats voor nuance. We beseffen niet hoe goed we het hier wel hebben“, vindt Johan. “Ik ben blij dat ik weer thuis ben. Ook de gezonde jodiumlucht doet me goed.”

Stressless

“Ik was twee maanden helemaal alleen. Dat was wennen hoor, stressless leven. Mensen moeten dat eens leren. Ik heb altijd in de stress gestaan. De afgelopen maanden waren het tegenovergestelde. Natuurlijk, met de moderne communicatiemiddelen zit je niet echt geïsoleerd. Zonder dat was ik er zot geworden. Maar met het alleen zijn kon ik eigenlijk behoorlijk goed om. Het is een èn-èn-verhaal. Veel onder de mensen zijn, maar dan ook efkes alleen. Die afwisseling heeft een mens nodig.”