Johan Van Brempt is verknocht aan Roeselare: “Ik blijf me amuseren”

Hij heeft iets met juwelen en uurwerken, al zijn hele leven. Als huwelijksgeschenk kregen Johan Van Brempt en zijn echtgenote Griet een opleiding van vier maanden aan het prestigieuze Institut CFH in Lausanne. En die komt nu nog steeds van pas in hun zaak Pools.

Uw familienaam is Van Brempt en die van je echtgenote Van der Straeten, maar de naam van jullie zaak is Pools?

Johan Van Brempt: “Dat kan inderdaad vreemd klinken en we hebben al de vreemdste veronderstellingen gehoord. Het Engelse woord voor zwembaden zoals je suggereert of een verwijzing naar de bevrijders van Roeselare maar het heeft daar niets mee te maken. Wij hebben de stap in de juwelen- en horlogewereld gezet via mijn oom Frederik Pools en mijn tante Germaine Van Brempt. Zij namen op 15 december 1950 een juwelenzaak over in Brussel. Mijn oom en tante hadden geen kinderen en zochten in de familie iemand om de zaak verder te zetten. Ik wilde dat doen en in 1979 ben ik gestart in een tweede Pools-winkel in Brussel.”

Toen je in 1980 trouwde met Griet kregen jullie van jullie ouders wel een heel eigenaardig huwelijksgeschenk?

“We zijn op 4 juli 1980 gehuwd en op 5 juli vertrokken we naar Lausanne in Zwitserland. Onze ouders hadden voor ons een vier maanden durende opleiding geregeld en betaald aan het Institut CFH. Dat was het het neusje van de zalm. Na vier maanden waren Griet en ik allebei houder van een diploma ‘gestion et conseil en horlogerie-bijouterie’. We waren trouwens het eerste Belgische koppel dat dit diploma haalde.”

Als pasgehuwd koppel was het niet zo evident om in Zwitserland te wonen?

“Zwitserland was toen enorm duur om te wonen en te leven. We huurden een kleine studio en wanneer mijn schoonouders op bezoek kwamen, brachten ze een volle frigobox biefstukken mee. Maar net op dat ogenblik kregen we bezoek van enkele vrienden die met een Railpas door Europa reisden en een tussenstop in Lausanne maakten. Het gevolg was dat onze frigobox meteen bijna leeg was en dat we met vier in ons studiootje sliepen: Griet en ik in ons bed en onze twee vrienden naast ons op de grond.” (lacht)

Na enkele jaren Brussel kwamen jullie naar Roeselare?

“Na een tip van een leverancier hoorden wij dat juwelenzaak De Goudring was weggevallen in Roeselare. Bovendien hoorden we van veel mensen dat er in Roeselare zeker plaats was voor een bijkomende juwelen- en horlogezaak. Wij konden een pand huren in het begin van de Ooststraat en Carlos Demeester heeft onze Pools-winkel ingericht en ook ons logo ontworpen.”

Maar jullie hadden hier geen vrienden?

“We kenden hier absoluut niets en niemand. Maar tijdens de verbouwingen zaten we op zondagmiddag boven de winkel en keken in de winkelstraat naar de voorbijgangers. Het viel ons meteen op hoeveel mensen er door de winkelstraten wandelden en hoe mooi de mensen gekleed waren. Echt waar, het viel op hoe opgekleed de Roeselarenaars waren om in het stadscentrum te wandelen. Dat is nu toch anders. Pas op, dat waren toen de gouden jaren van de individuele handelszaken en de mensen waren nieuwsgierig naar de etalages. Maar de laatste tien jaar is dat toch verminderd. De expansie van de retailzaken is ook voorbij.”

Roeselaars klappen viel ook niet mee in het begin?

“Man, man, man. De eerste keer dat ik het woord Batjes hoorde, moest ik vragen wat dat betekende. En toen we hier net woonden, hadden wij nog geen garage en parkeerde ik de wagen op het Polenplein. Tot het dinsdag werd en bleek dat onze auto was weggesleept omdat het markt was. Gelukkig moesten we enkel de takelkosten betalen en kregen we geen boete omdat we nieuwe inwoners waren.”

Maar de integratie gebeurde vlot?

“Oh ja, ik werd onmiddellijk lid van TC Rodenbach en ik maakte snel deel uit van het bestuur van de Ooststraat. Ik slaagde er gauw in om vrienden te maken en een sociaal netwerk uit te bouwen.”

In 2011 verhuisden jullie naar de H. Horriestraat?

“Het huurpand in de Ooststraat werd verkocht en wij konden een prachtige handelszaak kopen in de Horriestraat. We hadden ondertussen in 2006 al een Pools-ontbijt-, lunch- en koffiezaak opgestart in diezelfde straat voor onze zoon Tijs. Hij heeft dat gedaan tot 2016, toen gaf hij zijn carrière een andere wending.”

Je was ondertussen ook voorzitter van de Centrumstraten?

“Ja, en ik stond ook mee aan de basis van de Roeselare Awards. Maar toen we verhuisden, heb ik de voorzitterssjerp doorgegeven en ook bij de Awards heb ik een stap opzij gezet. Maar ik blijf nog steeds één van de hoofdsponsors.”

Hoe lang zien we Johan nog in Pools?

“Tot Commeyne (bekende Roeselaarse begrafenisondernemer, red.) mij komt halen. Neen, even ernstig nu: ik amuseer me nog steeds in de zaak en met dochter Fien is de opvolging verzekerd.”