Dagelijks zien we talloze beelden van mensen die op de vlucht zijn, vooral vrouwen en kinderen, beelden die niemand onberoerd laten, ook Joeri Niville (47) uit Esen niet.
Stukadoor Joeri Niville is gehuwd met Marijke Mattelin, vader van 2 kinderen en woont op het Esenplein in Esen. “Een Franse vriend belde mij op en vroeg of ik wilde mee rijden om 5 vluchtelingen op te halen aan de Poolse grens om die naar Straatsburg te brengen”, begint Joeri zijn verhaal. “Ik zei ja dat wil ik wel, maar ik had het gevoel dat daar leeg naartoe rijden zo zinloos was. Ondertussen hoorde ik van vele mensen de kritiek van ‘geven voor Oekraïne allemaal goed en wel maar komt ons geld wel bij de noodlijdenden terecht?’ Dat was net op het moment van het grote inzamelmoment waarbij alle radio- en tv-zenders samen werkten. En dat is voor veel mensen de reden waarom ze niet meteen klaarstaan om toch nog te doneren.”
Joeri wil absoluut geen geld vragen maar gaat op zoek naar hulpgoederen. “Samen met mijn Franse vriend Georges en een Oekraïense vriendin van hem, die zal vertalen in het Pools en Oekraïens, gaan we daar ter plaatse de goederen verdelen aan de vluchtelingen en meehelpen met de organisaties die daar al aan het werk zijn, alles komt dus zeker terecht bij de mensen die het nodig hebben”, verzekert Joeri. “We rijden dus rechtstreeks naar de grens waar de vluchtelingen toekomen. Ik hoor van veel mensen dat ze het nieuws blokkeren, er niet meer naar luisteren omdat ze, na corona, nu nog eens die niet meer aankunnen. Zelf had ik wel iets van in het verleden ben ik te vaak aan de zijlijn blijven staan en we mogen ook niet vergeten dat onze grootouders zijn moeten vluchten en blij waren opgevangen te worden in een vreemd land waarvan ook zij de taal niet kenden. Dus dacht ik het is tijd dat ik mijn steentje bijdraag.”
Joeri heeft een bestelwagen die hij voor vertrek op eigen kosten nog helemaal zal laten nazien en ook voor de brandstof van die wagen wil hij geen cent vragen, dat zal hij uit eigen zak betalen. “We vertrekken op zondag 3 april om daar op 5 april aan te komen. Intussen heb ik ook mijn bestelwagen met een speciale verzekering laten verzekeren tegen allerlei mogelijke dingen, ik zou niet willen dat ik op weg ben met mensen mee en niet in orde ben met alles. Het plan is dat ik eerst naar Straatsburg rijd om er mijn vriend en zijn vriendin op te halen, vandaar zullen we de eerste dag een 1.000 km rijden en dan overnachten. De tweede dag rijden we nog 400 km om aan de grens aan te komen in het plaatsje Przemysl”, vertelt Joeri.
“Het is de bedoeling dat we daar fris aankomen. Sowieso zal het een emotioneel moment zijn maar als je daar al vermoeid toekomt is de emotie nog overweldigender. Dit is volledig een privé-initiatief en ik ben wel een beetje zenuwachtig, stel dat we de bestelwagen niet vol krijgen maar goed, ik hoop dat alles goed gaat en we werkelijk iets kunnen betekenen voor de mensen daar. Ik heb met de tolk gebeld en gevraagd wat ze het best kunnen gebruiken daar. Dat is vooral babyvoeding en melkpoeder, pampers en verzorgingsdoekjes, toiletpapier, soep in blik of dozen, melk en chocomelk, fruitsap, koffie, rijst, pasta , conserven zoals groenten maar ook bv ravioli, chocolade, koekjes, suiker, EHBO-materiaal en dergelijke, dus vooral droge voeding maar ook hygiëneproducten. Wat ze absoluut niet meer kunnen gebruiken zijn kleren en dekens, daar is al ruim voldoende voorhanden.”
Wie wil meehelpen om iets van deze producten te doneren kan die leveren op het Esenplein 3 in Esen. Indien men het niet zelf kan komen brengen mag men contact opnemen via sms met Joeri op het nummer 0497 55 77 00 die het dan komt ophalen. “Ik wil alvast iedereen van harte danken voor iedere gift, in naam van de vluchtelingen. Uw gift zal een straaltje zon brengen in hun ellende”, besluit Joeri.
West-Vlaanderen solidair met Oekraïne
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
