Joachim Maes verzamelt antieke strijkijzers: “Als kind kreeg ik al een piepklein ijzertje”

Joachim Maes, stichter van Ruvi Shop, bezit strijkijzers uit de hele wereld. (Foto WO)©wilfried Ossieur
Joachim Maes, stichter van Ruvi Shop, bezit strijkijzers uit de hele wereld. (Foto WO)©wilfried Ossieur
Redactie KW

Mannen en strijken, voor velen is die combinatie niet voor de hand liggend. Maar die vlieger gaat niet op voor Joachim Maes (81) uit Menen, die doorheen de jaren een mooie verzameling antieke strijkijzers bijeen spaarde.

“Mijn voorliefde voor strijkijzers stamt uit mijn kinderjaren. Ik herinner me hoe mijn moeder met strijkbouten in de weer was. Zelf kreeg ik ook een piepklein exemplaar, waarmee ik zakdoeken streek. Dat ijzertje heb ik nog altijd.” Toen Joachim 50 jaar geleden zijn nieuwkuiszaak Ruvi Shop opstartte, wakkerde dat zijn fascinatie voor strijkijzers alleen maar verder aan. Inmiddels runnen dochter Viviane en schoonzoon Franky Soetaert de familiezaak in de Ieperstraat. Maar de collectie strijkbouten van Joachim krijgt bij speciale gelegenheden een prominent plekje in de zaak. “In totaal gaat het om een 80-tal unieke stukken uit België, Frankrijk, Italië, Oostenrijk… Wanneer ik op reis een bordje zag staan met ‘antiquair’ erop, dan kon ik nooit aan de verleiding weerstaan om even om te rijden. Hoe verder afgelegen, hoe mooier de vondsten waren.”

Strijkijzers heeft de gepensioneerde nieuwkuisuitbater in alle vormen en maten. “Vroeger waren er in de huishoudens meerdere strijkijzers, afhankelijk van wat er gestreken moest worden. Er bestonden speciale strijkijzers voor kant, voor de mouwen, voor de kraag, voor korsetten…”

Met kennis van zaken overschouwt hij zijn verzameling. “Het leeuwendeel zijn massieve ijzerblokken, die op een kachel verhit werden. Mijn zwaarste stuk is een kleermakersstrijkijzer van liefst 8 kg, maar ik heb ook kleine bouten, die dienden als relatiegeschenk of als speelgoed voor de kinderen. Ik heb strijkijzers die werken op kolen en op gas, en enkele oude elektrische exemplaren. Een ossentong uit 1850 om mouwen te strijken, een smal exemplaar om tussen de baleinen van een korset te strijken, een kreeftje of metalen onderzetter uit 1910, een strijkboutenkacheltje waar je aan de zijkanten vijf ijzers op kan plaatsen… Ook een antieke strijkplank, een handmatige waskarn en een mangel mochten niet ontbreken”, besluit hij. (Carlos Berghman)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier