Ian en Ryan Lodens grepen twee jaar geleden als eerste Belgen de wereldtitel jiujitsu in duo bij de senioren. Het jaar nadien verlengden zij hun titel. Dit jaar blijven de broers op hun honger zitten.
Binnen de nationale ploeg jiujitsu is het belangrijk dat Ian (22) en Ryan (20) Lodens, lid van Ju-Jitsu Topsport Zwijndrecht en de Fighting Lions Antwerp, minstens vier keer per week met hun sport bezig zijn.
“Door corona kunnen we meer zelfstandig werken”, opent Ian die in Brugge de opleiding Sport en Bewegen volgt. “Ik zit op kot en moet tijdens de week sowieso naar alternatieve trainingsmogelijkheden uitkijken. Van onze club in Antwerpen krijgen we ook online trainingen, vooral op kracht en conditie. Op kot ben ik veel met elastieken bezig en dichtbij is er de sportcampus, om te lopen en andere oefeningen te doen.”
Zijn broer Ryan had het dit jaar moeilijk om gemotiveerd te blijven. “Ik moest trainen zonder doel en het ging daarom minder”, zucht hij. “In augustus heb ik mij dan herpakt, misschien omdat de maatregelen soepeler werden. Ik begon met mijn opbouw in de hoop dat er een wedstrijd zou komen. Nu weten we jammerlijk dat er dit jaar geen buitenlandse tornooien meer zijn. Ondertussen blijf ik individueel trainen. Fietsen en thuis met gewichten bezig zijn, op kracht en reactiesnelheid.”
Geen kampen
Jiujitsu is een contactsport, kampen zitten er dus niet in. “De federatie had onlangs twee trainingsstages gepland, in september in Herentals en in oktober in Brugge. Tijdens de eerste mochten we wel en tijdens de laatste geen contact hebben. Mijn broer en ik konden dat natuurlijk blijven doen. Maar het is niet vergelijkbaar met de oefeningen en trainingen die we anders doen”, vindt Ian.
Voor de broers moest het EK in Israël in juni een hoogtepunt vormen. Net als het WK dat deze maand in Abu Dhabi voorzien was. Een verlenging van hun titel zit er dus niet in, ook al zijn hun verwachtingen elk jaar groter. “We willen net dat ietsje extra doen om te bewijzen dat we bij de top behoren”, vervolgt Ian. “Als broers zijn we nog meer op elkaar afgestemd en weten we hoe ver we kunnen gaan. De motivatie ligt hoger en dat hebben we wel nodig om te slagen.”
Trofeeënkast
Het blijft voor de broers dus afwachten. Als het meezit, is de eerste wedstrijd misschien pas in april. Ondertussen genieten Ian en Ryan nog steeds bij het zien van hun trofeeënkast. Vooral de Europese en wereldtitels die zij de voorbije zes jaar verzamelden, zowel samen in duo als gemengd met hun vaste partner de Antwerpse Charis Gravensteyn en Marion Decrop uit Bredene. “Onze eerste wereldtitel samen bij de senioren in het Zweedse Malmö in 2018 was misschien wel de mooiste. Ryan was nog junior en misschien wel de jongste deelnemer.
Fenomenaal”, glundert Ian die ook actief is binnen de nationale ploeg karate. Ryan is er gestopt. “Met mijn studies, als bestuurslid en als lesgever binnen onze club in Knokke werd het mij wat te veel.”
Na het EK en WK is de World Games in 2022 hun volgende grote doel. “Het jammerlijke is dat ze duo bij de mannen hebben afgeschaft. Enkel in mix kunnen we ons kwalificeren.” (ACR)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier