Jill en Arne wonen in Sint-Jacobs-Kapelle: “We waren heel vlug ingeburgerd”

Het gezin Annoot vindt Sint-Jacobskapelle een dorp uit de duizend. Op de foto zien we Arne Annoot en Jill Clercx met hun twee zoontjes Baptist en Korneel voor de deur van hun huis in de Sint-Jacobsstraat. (foto KLD)©Kurt Lapere
Het gezin Annoot vindt Sint-Jacobskapelle een dorp uit de duizend. Op de foto zien we Arne Annoot en Jill Clercx met hun twee zoontjes Baptist en Korneel voor de deur van hun huis in de Sint-Jacobsstraat. (foto KLD)©Kurt Lapere
Redactie KW

Nog geen duizend inwoners maar toch een dorp uit de duizend. Dat is Sint-Jacobs-Kapelle voor Jill Clercx (30) en Arne Annoot (29). Samen met hun twee zoontjes Baptist (3) en Korneel (1,5) wonen ze in de Sint-Jacobsstraat.

Een vijftiental dorpjes in de Westhoek kreeg van de provincie het label ‘Charmant Dorp’. Sint-Jacobs-Kapelle – welgeteld 97 inwoners groot – is er een van. Wanneer je naar het piepkleine polderdorp rijdt, passeer je een infobordje met het opschrift ‘Het midden van de wereld, op weg naar het einde van de wereld in deze ooit doodlopende straat’. Sint-Jacobs-Kapelle ligt dan ook te midden van groene weilanden, op een knooppunt van landelijke fiets- en wandelroutes. Hier hoor je nog de stilte, veel passage is er niet. Wel een Mariakapelletje en een herdenkingszuil, een volkscafeetje en de sculptuur van een pelgrim bij de kerk… én het schoonheidssalon van Jill Clercx.

Jill en Arne groeiden beide op in Diksmuide en leerden elkaar kennen in het Gentse studentenleven. Ze zijn nu negen jaar samen. “Mijn vriend wou als kind al naar hier komen wonen”, vertelt Jill. “En kijk, sinds de zomer van 2017 is dit onze stek. Ik heb orthopedagogie gestudeerd en heb hier mijn eigen schoonheidssalon. Arne studeerde handel en runt een akkerbouwbedrijf bij zijn ouderlijke huis in Diksmuide. Hij kweekt er gewassen zoals aardappelen, bieten, maïs en tarwe. Baptist loopt school in het Pluimpje in Diksmuide, en Korneel gaat naar de onthaalmoeder in Lampernisse.”

Feestcomité

De tijd lijkt er te hebben stilgestaan, maar het sociale leven wordt in het dorp wel degelijk aangewakkerd. Het gezin voelde zich van meet af aan welkom. “Wij genieten vooral van de rust en de gezelligheid, en het sociale contact met de buren. Dat hier vooral oudere mensen wonen, vinden wij niet erg.”

“Door toedoen van het feestcomité hebben we heel wat buren leren kennen en waren we heel vlug ingeburgerd. We vinden het top wat zij doen. Ze organiseren een jaarlijkse kermis met een leuk optreden en lekker eten, en ook een nieuwjaarsreceptie. Deze kon dit jaar niet doorgaan, maar alle inwoners die dat wensten, kregen een aperitiefbox aan huis geleverd. Bij de geboorte van onze kinderen kregen we ook een cadeautje. Dat hoeft allemaal niet, maar je voelt je daarmee wel bijzonder welkom.”

Franky de melkboer

Jill en Arne kunnen zich geen leven in de stad meer voorstellen. Het gemis aan een bakker of een buurtwinkel nemen ze er graag bij. “Een bakker of beenhouwer hebben wij hier niet, maar Diksmuide ligt op een steenworp afstand. We kunnen wel aardappelen kopen bij Rik en Eefje Logghe. Een centje in de bus deponeren en een zakje aardappelen meenemen, zo gaat dat hier, zoals in lang vervlogen tijden. En voor melk en yoghurt komt Franky de melkboer bij ons langs.”

“Ja, we hebben het hier echt naar onze zin en hebben in Sint-Jacobs-Kapelle een perfecte match gevonden tussen landelijk wonen en de stad, die toch niet zo ver weg is”, besluit Jill Clercx.

(KL)