Bijna 100 keer ging Conner Rousseau (29) op kamp in het Nieuwpoortse vakantiecentrum De Barkentijn, maar binnenkort komt dan toch een einde aan dat tijdperk. De socialistische partijvoorzitter organiseert er deze zomer voor de laatste keer een jeugdkamp. “Het voelt aan als een natuurlijk einde, maar ik ga het wel enorm missen.”
Dat Conner Rousseau letterlijk is opgegroeid in De Barkentijn is niet overdreven. Tussen zijn 5 en 15 jaar trok hij zo’n 50 keer naar Nieuwpoort voor een JOETZ-kamp van twee weken. Toen hij oud genoeg was om als animator aan de slag te gaan, deed hij dat ook. Daarnaast heeft hij nog eens 40 kampen achter de rug, als animator of hoofdmonitor. Sinds de explosieve groei van zijn politieke carrière moest hij noodgedwongen zijn engagement op een lager pitje zetten. Maar echt weg was hij nooit.
“Zelfs de laatste jaren ben ik nog heel betrokken geweest bij de werking van De Barkentijn. Tijdens de vakantie logeerde ik er 70 procent van de dagen. Maar echt een kamp organiseren en on the field de dagdagelijkse taken vervullen, heb ik sinds 2018 wel niet meer gedaan”, legt Conner uit.
Gebrek aan tijd
Maar daar komt nu dus verandering in. Deze zomer vertrekt hij voor een allerlaatste keer op kamp, dit keer wel als eindverantwoordelijke. Een weloverwogen beslissing, zo blijkt. “Ik ben in theorie al honderd keer gestopt”, lacht Conner. “Ik keerde altijd weer terug. Maar als je je voor iets inzet, moet je het goed kunnen doen. Enerzijds heb ik het door corona misschien nog wat langer kunnen rekken, doordat iedereen vanop afstand werkte. Maar het wordt steeds moeilijker om gaatjes in mijn agenda te vinden om alles geregeld te krijgen.”
Die kampen hebben mij gevormd tot de persoon die ik nu ben
“Er komt meer bij kijken dan gewoon efkes op kamp gaan hé: vormingen geven, activiteiten voorbereiden, communicatie met de ouders… Het is gewoon niet meer te combineren met mijn job. Al heb ik niet het gevoel dat mijn carrière de reden is van deze beslissing. Ik ben 29 jaar, er blijven er niet veel meer over van mijn generatie. Die kampen zijn ook fysiek uitputtend, weinig privacy en slaap. Het voelt aan als een natuurlijk einde.”
Leerschool
Conner stak niet onder stoelen of banken dat zijn ervaringen bij de JOETZ-kampen in De Barkentijn zijn politiek engagement hebben beïnvloed: “Die kampen hebben mij gevormd tot de persoon die ik nu ben. Ik ben mijn ouders eeuwig dankbaar dat ze mij daarmee in aanraking hebben gebracht. Ik heb er een boek over geschreven, decreten ingediend door dingen die ik daar gezien heb. Ik leerde er ontzettend veel over de samenleving. Net zoals in de maatschappij vind je in De Barkentijn een mix van mensen: verschillende persoonlijkheden, leeftijden, socio-economische klassen, culturen, fysieke of mentale beperkingen…”
Als jonge gast heb ik veel opgeofferd voor mijn engagement bij JOETZ, maar ik zou het niet anders gewild hebben
“Iedereen met elkaar laten samenwerken is geen sinecure, maar het is wel een skill die ik daar heb geleerd en nu dagelijks toepas in mijn job. Als jonge gast heb ik veel opgeofferd voor mijn engagement bij JOETZ, zoals VIP-tickets voor 50 Cent op Pukkelpop en reizen tijdens de zomervakantie, maar ik zou het niet anders gewild hebben.”
Het wordt straks een bitterzoet afscheid voor de politicus. Ondanks de vrede die hij heeft met zijn beslissing, zal hij het JOETZ-gebeuren naar eigen zeggen ontzettend hard missen. “Ik ben niet graag alleen, en daar is er altijd iemand. Je voelt dat je lééft op zo’n kamp. Er is geen enkele plek waar ik zó mezelf kan zijn als daar. Zelfs in de drukte van de eetzaal kom ik tot rust. Maar ooit moet je kunnen loslaten, daarom sluit ik nu dit hoofdstuk in mijn leven af.”
Er zijn nog enkele plekjes vrij voor de verschillende zomerkampen in De Barkentijn.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
