Kinderverzorgsters blij met nieuw pakket steunmaatregelen

De Raad voor Maatschappelijk Welzijn keurde afgelopen dinsdag een nieuw pakket maatregelen goed om kinderverzorgsters extra te ondersteunen. Zo krijgen ze een compensatie voor afwezige kindjes en plafonneert de gemeente de huur- en energiekost van haar groepsopvangen op 150 euro per begeleidster. Daar zijn Loth Devlieger en Melanie De Sloover van opvang Melodie erg blij mee.

Een nijpend personeelsgebrek, een onzeker sociaal statuut en kosten die de pan uit swingen: het zijn problemen waar de kinderopvang in heel Vlaanderen mee kampt. Dat is in Zulte niet anders. Op de laatste Raad voor Maatschappelijk Welzijn legde schepen van Kinderopvang Fauve Tack een nieuw pakket maatregelen op tafel. “De startpremie voor nieuwe opvanginitiatieven trekken we op van 500 naar 1.000 euro”, aldus schepen Tack. “Hopelijk maakt dat het aantrekkelijker om een nieuwe opvang op te starten. Verder komt er vanuit de Sociale Dienst ook een compensatie voor zieke of onwettig afwezige kindjes en plafonneert de gemeente de huur- en energiekost op 150 euro per begeleidster in de groepsopvangen. Dit gaat over het Kappellenestje en Mimosa in Zulte en Melodie in Machelen.

Opluchting

Bij Melodie halen verzorgsters Loth Devlieger (30) en Melanie De Sloover (30) alvast opgelucht adem. Samen werken zij al vijf jaar in de opvang, eerst in Zulte en sinds een jaar in Machelen. Zij vangen elke dag zo’n 15 kindjes op. “De gemeente heeft met ons en enkele andere kinderverzorgsters samengezeten en we hebben onze bezorgdheden kunnen aankaarten”, zegt Loth.

“Omdat we per dag en per kind betaald worden, is ons inkomen erg onzeker. We hopen al lang dat er van hogerhand iets gedaan wordt aan ons statuut maar dat gebeurt niet. We zijn wel blij dat de gemeente zoveel voor ons doet. Kindjes die afwezig zijn met een doktersattest of als hun aantal afwezigheidsdagen op zijn, worden nu gecompenseerd. Dat maakt ons inkomen iets stabieler. Door de stijgende energiekosten maakten we ons grote zorgen hoe we het zouden bolwerken. Nu betalen we elk nog 150 euro, dat is een grote stap en een hele last van onze schouders. We werken veel uren en het is onze droomjob, maar we kunnen het niet blijven doen voor een klein loontje. Zonder maatregelen hadden we moeten stoppen. Nu hebben we weer goeie hoop en zien we het weer zitten.” (JF)