Een jaar de sfeer en de cultuur van een ander land opsnuiven. Dat is de bedoeling van het uitwisselingsprogramma AFS. In onze regio verblijven momenteel twaalf jongeren. Grace en Ignacio bereiden zich in Roeselare en Hooglede voor op de feestdagen. “We kunnen niet wachten om al dat licht te zien in dit donkere weer.”
Grace (17) uit Thailand heet voluit Grace Natthanant Wissanuwatnakit en op het paspoort van Ignacio (18) uit Chili staat Ignacio Daniel San Martin Sanfuentes. We houden het graag bij Grace en Ignacio en we babbelen in een gezellige mix van Nederlands en Engels in het ARhuscafé. “We komen hier vaker,” klinkt het, “want we volgen hier regelmatig een stoomcursus Nederlands.” Dat brengt aardig op want het ziet er naar uit dat beide jongeren over enkele maanden vlot onze taal zullen spreken. “Dat is echt nodig want in de Broederschool volgen we de lessen gewoon mee met onze leeftijdsgenoten.”
“De taal leren is ook noodzakelijk want we willen ons echt verdiepen in jullie cultuur. Dat was motivatie nummer één om naar het buitenland te trekken. Mijn ouders waren meteen akkoord toen ik na een AFS-infomoment in Bangkok thuis kwam met de mededeling dat ik naar Europa wou komen voor een jaar”, vertelt Grace. “Ik wil zoveel mogelijk andere mensen leren kennen én hun land. Ik zag mezelf graag in Zwitserland terechtkomen, maar door corona kon ik daar niet heen. Zo werd het België, maar ik heb er nog geen seconde spijt van. Al enkele ogenblikken na de landing op Zaventem was ik verkocht. Dit is een leuke plek om te wonen.”
Openminded
“Ik wou eigenlijk eerst naar Duitsland”, legt Ignacio uit. “Mijn zus is daar op uitwisseling geweest. Het werd dus België en ook ik ben nog altijd zeer enthousiast. Ik moet echt goed nadenken om iets negatiefs te vertellen over jullie land. Ik vind het dan ook vreemd dat vele Belgen zo neerbuigend doen over hun eigen moederland. Ik vind België gezellig klein. Je komt in een wip overal in het land en je bent zo in Parijs, Amsterdam of Londen. Ongelooflijk toch!”
“Ook mijn ouders waren zeer openminded toen ik met het AFS-plan kwam aanzetten. Grace en ik zijn allebei in een gezin terechtgekomen met elk twee gastpapa’s. Dat was voor ons en voor onze ouders in ons moederland geen enkel probleem. Het is super bij Johan en Dieter in Hooglede.”
Ik vind het vreemd dat zoveel Belgen neerbuigend doen over hun eigen land
Grace woont een jaar bij Jelle en Marijn in Roeselare. “Dit is 2021. Ook in Thailand maakte niemand daar een punt van. Het is heel gezellig bij hen en ik moet ook zoeken om iets negatiefs te zeggen over mijn verblijf hier. Het weer misschien. Het is hier altijd zo grijs en koud. Bij ons is het nooit koud. En ik slaap hier ook moeilijk in. In Bangkok word ik in slaap gewiegd door enorm veel nachtlawaai. Hier lig ik soms wakker van de stilte.”
Dorpjes
“Roeselare is voor ons dan ook een dorpje, om van Hooglede nog te zwijgen. Ik vind dat echter aangenaam. Je springt op de fiets en je bent meteen op school of bij je vrienden. Alleen terugkeren kan lastig zijn, want laat ik nu net in het enige dorp in de regio zitten met een berg!”, schatert Ignacio het uit.
Kerst en oudejaar zullen de twee jongeren vieren bij hun gastgezinnen. “Ook dat vinden we helemaal niet erg. Ik heb nog nooit Kerst gevierd. Dat doen we niet in Thailand. Ik kijk dan ook uit naar al die lichtjes. Ik heb me laten vertellen dat dit heel feeëriek is. Hopelijk valt er ook wat sneeuw want dat heb ik mijn leven nog nooit in het echt gezien”, bekent Grace.
Genieten van bier
“Heimwee zal ik niet hebben”, gaat Ignacio verder. “Er zijn mogelijkheden genoeg om met mijn ouders in Chili contact te houden. Ook ik kijk uit naar de feesten. Ik hou van jullie eten en vooral van jullie biertjes. Ik kijk ook uit naar enkele feestjes met mijn klasgenoten.”
“Ik had in mijn hele leven nog nooit bier gedronken, maar dat heb ik in de voorbije twee maanden al flink rechtgezet! Jullie hebben ook zoveel vakantie, dus is er veel tijd om te genieten van dit prachtige land”, besluit Grace met een kwinkslag.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier