De Brugse Getuigen van Jehovah hebben zaterdag hun vernieuwde ‘Koninkrijkszaal’ in de Weidestraat in Assebroek voorgesteld. De timing was niet ideaal, gezien de recente commotie rond hun gemeenschap. “Wij respecteren de rol van de gerechtelijke overheid wat kindermisbruik betreft”, benadrukt ouderling Jan Moskala.
De Brugse Jehovah’s Getuigen hadden zich een beter moment kunnen indenken voor de heropening van hun gebedshuis. De gemeenschap kwam eerder deze week in opspraak door een Pano-reportage rond kindermisbruik.
Jan Moskala is eind de zeventig, maar nog bijzonder alert wanneer het recente pedofilie-verhaal ter sprake komt. Zelf heeft hij jaren ervaring als ‘ouderling’. Zo worden de Getuigen genoemd die medegelovigen op het matje roepen van wie de levenswijze niet in overeenstemming blijkt met Bijbelse voorschriften. “De huidige berichtgeving stoelt op informatie van mensen die door onze geloofsgemeenschap werden uitgesloten of zelf terugtraden. Het gaat telkens over een gevoel van rancune“, zegt hij. “Zo trad één van de mensen in de tv-reportage destijds uit de gemeenschap nadat hij gevraagd werd om als ‘ouderling’ een stap opzij te zetten na een ernstig geval van dierenmishandeling. Een schrijven dat twee jaar geleden verspreid werd onder de Getuigen vermeldt overigens nadrukkelijk dat wij omtrent kindermisbruik de rol van de gerechtelijke overheid volkomen respecteren!”
Conclusies trekken
Ook voor Laura Vandeplassche, die drie jaar geleden gedoopt werd als Getuige, kwam het nieuws aan als een donderslag bij heldere hemel. “Maar het is goed en nodig dat dit door externen wordt onderzocht”, benadrukt zij. “Mocht blijken dat ouderlingen niet correct hebben gereageerd, moet onze geloofsgemeenschap daar zeker de nodige conclusies uit trekken!”
Laura bracht haar vader Herman mee om een kijkje te nemen in de nieuwe Koninkrijkszaal. “Neen, zelf ben ik helemaal geen Getuige”, benadrukt Herman. “Maar ik respecteer de keuze van mijn dochter!” Laura vertelt: “Als jong meisje liep ik school in de Academie toen ik mijn vriend leerde kennen. Zijn ouders waren Getuigen, maar zelf was hij geen lid, al vertelde hij wel vaak over wat hen bezig hield. Geleidelijk groeide mijn belangstelling, maar pas twaalf jaar later, op mijn dertigste, besloot ik de stap te zetten. Mijn vriend van destijds, sinds tien jaar mijn echtgenoot, liet zich een jaar later dopen.”
Multimediaal
“Twee keer per week komt hier een driehonderdtal gelovigen samen”, vertelt Steve Deprez, die beroepshalve actief is als projectbeheerder bij Fluvius, over de Koninkrijkszaal in de Weidestraat.
“Het waren de leden van onze gemeenschap die de voorbije maanden de handen uit de mouwen staken om het interieur een grondige facelift te geven, waarbij ook een multimediale uitrusting werd voorzien. Een kleine, afzonderlijke ruimte is voorzien voor de diensten voor anderstalige medegelovigen.” verduidelijkt Bjorn Lamelyn. “Het hele project werd gefinancierd met schenkingen vanuit onze geloofsgemeenschap. Tijdens de werken konden onze mensen terecht in Aalter, Oostende en Zedelgem. De Koninkrijkszaal in Zedelgem, waar doorgaans een tachtigtal mensen samenkomen, wordt momenteel onder handen genomen voor een vergelijkbare renovatie.”
“In de jaren dertig kwamen de eerste Getuigen in Brugge samen in een woning in de Eekhoutstraat. In 1976 werd de huidige Koninkrijksszaal gebouwd. Het complex was aan een uitgebreide vernieuwing toe. Destijds werd het gebouw opgericht op gronden die door de stad voor een periode van honderd jaar in erfpacht werden gegeven.”, vertelt Bjorn. “Deze middag kwam de burgemeester overigens een kijkje nemen!” (PM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier