Jef Verschoore (72) is nieuwe voorzitter van Seniorenraad: “Het Yper Museum is mijn kindje geweest”

Ruim zes jaar na zijn pijnlijke afscheid van de lokale politiek komt oud-schepen Jef Verschoore weer op de voorgrond als nieuwe voorzitter van de Ieperse senioren. Niet dat hij heel die tijd in zijn luie zetel heeft gezeten. Hij stortte zich onder meer op het vrijwilligerswerk.
Dertig jaar zetelde Jef Verschoore (72) in de Ieperse gemeenteraad, waarvan 22 jaar als schepen. Toen bij zijn partij CD&V in aanloop van de verkiezingen van 2018 plots geen plek meer was voor hem, kwam er nogal abrupt en ongelukkig een einde aan zijn politieke carrière. Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan en anno 2025 staat Jef Verschoore weer in de schijnwerpers als nieuwe voorzitter van de Ieperse Seniorenraad.
(Lees verder onder kaderstukje)
Privé
Jef werd geboren op 7 februari 1953 in Ieper. Hij is getrouwd met Kathleen Poissonnier en woont in de Stationsstraat.
Loopbaan
Hij werkte achtereenvolgens bij Bull, IBM, Inco en Deloitte & Touche. In 2004 werd hij zelfstandige. Zijn politieke carrière startte als 17-jarige bij de CVP-jongeren. In 1988 werd hij gemeenteraadslid. Van 1996 tot 2018 was hij schepen.
Vrije tijd
Voorzitter van de seniorenadviesraad, vrijwilliger bij CM en bij dienstencentrum De Wissel, archivaris van Ypriana…
Waarom stelde je je kandidaat om voorzitter te worden?
“Ik ben senior, al een tijdje. En de senioren vormen een grote groep in de Ieperse samenleving. Een derde is senior. Dat betekent dat we op een bevolking van 36.000 nu met 12.000 zijn. Dat is een groep die altijd maar toeneemt. Het is van groot belang dat de belangen en de bezorgdheden van deze mensen meegenomen worden en dat hun inbreng in de maatschappij, die zeer groot is, gezien en gewaardeerd wordt.”
Is dat nu niet het geval?
“Nu worden senioren vaak gezien als mensen die graag uitgaan enerzijds, en als ze ouder worden veel zorg nodig hebben. Maar senioren dragen veel bij in de gemeenschap, al was het maar in de verenigingen, de vele vrijwilligers in woonzorgcentra of de vele senioren die zorg dragen voor de kleinkinderen als de ouders gaan werken zijn. Of die zorgen voor hun zieke partner. Dat is een heel grote en belangrijke groep.”
Welke ambities heb je als nieuwe voorzitter?
“Zelf wil ik er een punt van maken om de seniorenraad een grotere visibiliteit te geven en het netwerk uit te breiden. In de eerste plaats met de seniorenverenigingen, maar er is ook een grote groep – de grootste groep – van niet-gebonden senioren. Dat zijn mensen die in geen enkele vereniging zitten. Ik zou graag een grote bevraging doen onder de bevolking – maar daarvoor zou ik budget moeten krijgen van het stadsbestuur – om te weten hoe de mensen kijken tegen ouder worden. Niet alleen bij senioren, maar alle leeftijden.”
Het is ondertussen zes jaar geleden dat je stopte met de politiek. Hoe kijk je daarop terug?
“In het begin was dat heel heftig natuurlijk. Dat was niet het meest gelukkige afscheid van de politiek. Typerend was mijn laatste gemeenteraad. De voorzitter sloot af en dan zit je daar dertig jaar en kan er niet eens een bedanking van af. En dan die andere zaak (Verschoore kreeg geen plek op de toenmalige CD&V-lijst, red.), ik ga daar niet veel meer over spreken. Ik word tot op vandaag nog dagelijks daaraan herinnerd door mensen die me daarover aanspreken. En we zijn zeven jaar verder.”
“Ik wil de seniorenraad een grotere visibiliteit geven”
Hoe heb je dat zwarte gat ontweken?
“Met vrijwilligerswerk. CM zocht chauffeurs voor hun minder mobiele mensen. Daar ben ik op ingegaan. Ypriana heeft mij aangesproken om archivaris te worden. Daar steek ik ook heel wat tijd in. Links of rechts doe ik nog begeleiding van mensen die bijvoorbeeld moeilijk met documenten om kunnen, of vreemdelingen die in Ieper aangekomen zijn. Zo leer ik onder andere een Afghaanse Ieperling auto rijden. Dat zijn allemaal doe-dingen – die ik graag doe en waar ik ook veel dankbaarheid van terugkrijg – maar ik zocht iets meer inhoudelijk om mijn tijd te vullen. Dat is het voorzitterschap van de seniorenraad geworden.”
Volg je nog de politiek?
“Niet veel. De nationale politiek wel nog, maar van de stedelijke politiek gewoon wat er verschijnt in de kranten. Ik zal bijvoorbeeld niet meer het verslag van de gemeenteraad lezen. De vorming van de lijst Team Ieper vond ik net als iedereen een grote verrassing, maar de grootste verrassing was toch de winst van Vooruit natuurlijk. Die hebben nu twaalf zetels in de gemeenteraad. Dat is echt geschiedenis schrijven. De winnaars hebben verloren en de verliezers hebben gewonnen. Dat is het lot van de politiek blijkbaar.”
Hoe trots ben je op Ieper?
“Ik ben bijzonder trots op Ieper. Ik ben geboren en getogen in Ieper, ook al liggen mijn roots in Wevelgem. Ik ben heel trots dat ik dertig jaar de stad heb kunnen helpen besturen en dingen realiseren. Mijn laatste verwezenlijking was het Yper Museum, dat is echt mijn kindje geweest. Ik ben bijzonder trots op hoe het vandaag reilt en zeilt in het museum. De groep mensen die het nu in handen hebben, doen dat zeer goed. Dat is een echte bron van vreugde voor mij.”
Krijg je genoeg erkenning voor wat je allemaal verwezenlijkt hebt voor Ieper?
“Van de bevolking wel, door de rest word je snel vergeten. Ja, dat stoort mij. Want bij mij ligt dat wel in mijn aard. Als ik zelf verantwoordelijkheid droeg en er waren oud-mandatarissen aanwezig dan probeerde ik hen altijd te benoemen en te bedanken. Maar dat is een cultuur die voorbij is. Voor veel jonge mandatarissen begint de geschiedenis op de dag dat zij de eerste stap gezet hebben in de politiek. Niet dat ik de behoefte heb om in de schijnwerpers te staan, maar een dankwoordje kan altijd wel deugd doen.”
Ypersche Katte
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier