Op woensdag 6 mei is Jan Vanmaele onverwacht thuis overleden. Hij werd 81 jaar. Jan is vooral bekend als stichter van het gemengd koor Jubilate dat hij 25 jaar als dirigent begeleidde. De Cantorij groeide uit tot een bloeiende vereniging met zeventig zingende leden. Na de dirigentenwissel richtte hij in WZC St-Jozef nog Crescendo op, een klein koor dat hij vijftien jaar geleid heeft.
“Belangeloos, met een onvoorstelbare werkkracht, met veel menselijke vindingrijkheid en met een eindeloos geduld heeft dirigent Jan Vanmaele het gemengd koor Jubilate uit Oostkamp laten groeien en bloeien”, vertelt medepionier Guido Van Parys die trouwens nog steeds zingend lid is van het koor. “Het koor werd in het woelige jaar 1967 gesticht. Terwijl wetenschap en technologie de overhand kregen op de geestelijke waarden van de mens, bleven Jan en de Cantorij zoeken naar het schone en naar de diepere waarden van het leven. Muziek als kunst naar de mensen brengen en het banale materiële overstijgen, dat was zijn doel. Zijn voorliefde voor Gregoriaanse gezangen en voor polyfonie van barok tot romantiek)waren kenmerkend. In 1985 richtte dirigent Vanmaele in de schoot van de Cantorij Jubilate een Gregoriaans mannenkoor op, de Schola Cantorum, dat regelmatig liturgische vieringen verzorgde.”
“Ik heb de grootste bewondering voor wat Jan voor het koorleven heeft gedaan”
“De Cantorij heeft onder zijn leiding hoogstaande concerten gebracht zowel in Oostkamp zelf, als in omliggende gemeenten maar ook in steden als Brugge, Roeselare en Gent en zelfs tot in het buitenland, in steden als Münster, Reims en Saarbrücken. Hij deinsde er niet voor terug om met het koor deel te nemen aan de provinciale koortoernooien. Hij inspireerde zijn koor om ook mee te werken aan enkele TV-missen, aan stoeten en processies. Maar een van de hoogtepunten in zijn koorleven was ongetwijfeld het inrichten in 1985 van een koorfestival in Oostkamp met medewerking van een tiental koren.”
Warme vriendschap
De Cantorij Jubilate kwam wekelijks samen voor een repetitie en luisterde tweemaal per maand de eucharistievieringen op. Jan hield van het koor en zag niets liever dan een warme vriendschap onder de leden en genoot van een gezellig samenzijn dat hij zelf graag en goed kon animeren. Na een kwarteeuw enthousiast werken, gaf hij als dirigent de leiding door. Zijn hart en ziel bleven echter nog bij het koor. Hij was lid van het Beschermcomité, kwam regelmatig even luisteren naar de repetities en was altijd present op de uitvoeringen. Bij het twintigjarig bestaan van het koor schreef Jan volgende woorden: “Diepe vreugde omdat wij het hebben kunnen realiseren… Dankbaarheid tegenover de leden omdat zij het risico genomen hebben om mee te gaan.”
Feest voor bewoners
Veerle Ringoot, huidig voorzitster van Cantorij Jubilate, is diep onder de indruk van het plotse overlijden. “Ik heb de grootste bewondering voor wat Jan voor het koorleven heeft gedaan”, vertelt ze. “Niet alleen heeft hij de Cantorij Jubilate gesticht maar ook het koortje ‘Crescendo’. Gedurende 15 jaar is hij dirigent geweest van dit koor dat samengesteld was uit medewerkers, bewoners en vrijwilligers van het woon- en zorgcentrum Sint-Jozef. Wij zongen in de kapel op hoogdagen zoals Kerstmis, feest van Sint-Jozef, het personeelsfeest, Marialiederen in de meimaand… En één keer per jaar brachten we een concert voor de bewoners van het WZC en voor allen daarbuiten die geïnteresseerd waren. Als medewerker van het WZC Sint-Jozef kan ik getuigen dat dit concert voor onze bewoners een feest was. We konden niet bij het afscheid zijn. Dat deed pijn, maar in gedachten waren we bij hem. Ikzelf heb hem geëerd door het beluisteren van het wondermooie ‘The Lord bless you and keep you’ van Rutter. We zongen dit lied op het einde van elk concert van ‘Crescendo’. God zegen u en beware u Jan Vanmaele. Wij zullen je nooit vergeten!”
Muziek en mensen
“Groot koor of klein koor, het maakte Jan Vanmaele niet uit. Hij kon met en voor mensen musiceren, steeds in grote sociale verbondenheid. Muziek en mensen hebben hem nooit losgelaten”, besluit Guido Van Parys.
Jan was de echtgenoot van Ludwine Lescouhier en de vader van An (met Paul Talloen), Lieve (met Wouter Hessels) en Hilde Vanmaele (met Ivo Dumoulin). David, Joris en Nanou, Judith en Vincenz, Helena, Maarten, Jeroen, Kasper, Tuur en Zoë zijn de kleinkinderen die delen in de rouw. Op maandag 11 mei was er een afscheid in beperkte kring in de Heilig-Hartkerk in Steenbrugge. Daarna volgde de crematie met bijzetting van de asurne in de urnenkelder op de Oostkampse begraafplaats De Warande. (PH)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier