Jachthond Hector na acht jaar teruggevonden bij een ander koppel

Redactie KW

Jachthond Hector verdween acht jaar geleden plots. Gestolen, dacht eigenaar Johan, die een zoektocht opzette en jarenlang in onzekerheid leefde. Nu blijkt dat een koppel hem vond en er al die tijd goed voor zorgde.

De jachthond van Johan Van Der Bauwhede (57) uit Houthulst was in 2012 plots verdwenen. “Hector, een Springer Spaniël, was toen twee jaar oud en verbleef op onze hoeve in Zarren. Op een zondagochtend was hij weg. Ik startte een zoektocht in de streek, deelde flyers uit en ging in naburige grachten kijken, omdat hij misschien aangereden was. Helaas, we zagen hem nooit terug.”

Tot nu. Dierenasiel Poezewoef kreeg een hondje binnen in het schuthok in Poperinge. “Een weglopertje dat door de brandweer binnen werd gebracht”, klinkt het. “Na chipcontrole bleek deze hond te zijn gemeld als ‘gestolen’.”

Het asiel contacteerde de eigenaar en dat bleek Johan te zijn. Niet veel later meldde zich een tweede eigenaar, die al acht jaar voor het hondje zorgt nadat ze het gevonden had langs de straat. Het hondje was perfect in orde, maar de chip werd nooit gelezen. “Hector werd acht jaar geleden ontdekt door een koppel in de streek van Woumen”, aldus Johan. “Later verhuisden ze met de hond naar Woesten en dan naar Roesbrugge, waar hij onlangs wegliep en zo in het asiel belandde. Na deze jarenlange onzekerheid heb ik gehuild als een kind. Het was ook een emotioneel weerzien voor mijn vrouw en kinderen. Ook de medewerkers in mijn sigarenfabriek in Ieper zijn opgelucht, want hij was er erg geliefd. De poetsvrouw vroeg onlangs nog of ik iets gehoord had. Ons netwerk van jagers reageert heel enthousiast. Ze halen opnieuw zijn fratsen boven van vroeger. Hij at eens jonge patrijzen op, die we net hadden geschoten. De oude, minder lekkere, vogels liet hij liggen voor ons. Ik was van plan om Hector opnieuw mee te nemen naar huis, maar na een gesprek met het koppel uit Roesbrugge leek het beter om hem daar te laten. De hond is al tien jaar oud, luistert al acht jaar naar een andere naam en herkent mij niet meer. Dat koppel is ondertussen erg gehecht aan het dier en ze verzorgen hem goed. We mogen hem af en toe eens bezoeken in Roesbrugge.”

Het koppel wil liever niet reageren. “Ze voelen zich schuldig, maar acht jaar geleden waren chips bij honden nog niet zo ingeburgerd. Ze weten nu heel goed wat ze moeten doen wanneer ze een verloren dier vinden”, klinkt het bij het asiel. “Wie een hond vindt, belt best de politie of brandweer, of laat de chip lezen in het asiel.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier