Jaar na felle brand vieren Rudy en Dorine kerst in nieuwe woning: “We leven nog, dat is toch het belangrijkste”

Rudy, Dorine, de kleinkinderen Louise, Julie en Lucas in de nieuwe woonkamer. © FODI
Depypere Patrick

Op zaterdag 19 december 2020 brandde de woning van Rudy en Dorine Vandenabeele-Meesseman uit de Oostrozebekestraat in Ingelmunster uit. Enkel een deel van de keuken en het kapsalon werden gevrijwaard. Het vuur ontstond op de bovenverdieping aan de saunakachel. De woning werd volledig gestript en in maart begonnen de werkzaamheden. Begin juni nam het echtpaar zijn intrek in de ‘nieuwbouw’, met dank aan al die aannemers die elkaar heel snel opvolgden.

Kerstmis 2020 zullen Rudy, Dorine, tante Sonia Demuynck (80) die inwoont, en de naaste familie nooit vergeten. Een week eerder legde een hevige brand immers een groot deel van hun woning in de as. Op dat moment woonden ook de zoon, schoondochter en de drie kleinkinderen mee in, want hun aanpalende nieuwbouw was nog niet klaar. Voor het hele gezin waren het lastige dagen.

Tweede verblijf in Westende

Gelukkig konden ze terecht in hun tweede verblijf in Westende-Bad. “Kerstvakantie of niet, de aannemers staken een tandje bij, zodat zoon Tom en zijn gezin drie weken na de brand al hun intrek konden nemen in hun eigen woning. Chapeau voor die stielmannen, die niet dachten aan vakantie nemen, maar ons uit de nood hielpen”, zeggen Dorine en Rudy.

Rudy en Dorine verbleven aan de kust toen de woning uitbrandde. In Ingelmunster begon even voor 12 uur het rookalarm hevig te loeien. Het was de schoondochter die ging kijken, maar door de hevige rook kon ze de trap niet op. Het brandweerkorps kreeg bijstand van het korps uit Meulebeke.

Enkel muren en ramen

Rudy en Dorine werden verwittigd en keerden naar huis terug. “Het eerste moment beseften we niet wat er aan het gebeuren was. We waren er eerst nog gerust in, maar toen we filmpjes op sociale media zagen passeren was dat serieus schrikken”, geeft Rudy toe.

“Toen we de woning mochten betreden, bleek dat er veel was verwoest. Enkel een deel van de keuken en het kapsalon waren gevrijwaard. Ik schat dat zo’n 80 procent van ons huis weg was. Toen we met de verzekeringen tot een akkoord kwamen, begonnen we al begin maart met de heropbouw.”

De werkzaamheden volgden elkaar snel op, zodat we begin juni al onze woning konden betrekken

Enkel de muren en ramen bleven staan, de rest werd gestript. “We zijn de aannemers zo dankbaar. Op een bepaald moment werkten er vijftien mensen in en rond het huis. De werkzaamheden volgden elkaar snel op, zodat we begin juni al onze woning konden betrekken, slechts drie maanden nadat we met de heropbouw waren gestart.”

Na in totaal zes maanden heen en weer rijden tussen Ingelmunster en Westende-Bad, was dat al een hele opluchting voor het gezin. “Sinds vorige week zijn nu ook alle kleinigheden afgewerkt. Van het plaatsen van een extra stopcontact tot het installeren van een tweede toilet op de bovenverdieping.”

Is het echtpaar nu bang geworden van vuur? Dorine: “In het begin lag ik er natuurlijk wel eens wakker van, maar ik kon het vlug een plaats geven. We leefden immers nog en dat is én blijft het belangrijkste. Het zou anders verlopen zijn moest er iemand van ons gezin in de brand zijn gebleven of verbrand zijn geweest.”

Video’s communiefeesten

“Ik vind het natuurlijk jammer dat de videocassettes van de eerste en plechtige communie van onze zoon of de klasfeestjes door het vuur zijn verteerd, maar die emotionele zaken zitten nog in ons hart bewaard. Ik ben niet bang van vuur geworden, Rudy wel.”

Rudy knikt en vult aan: “Emotioneel zwaar is dat ook de urne van mijn papa in de woonkamer stond… Als ik nu ergens passeer en ik ruik iets, dan kan ik dat vlug plaatsen. De geur van een haardvuur en de geur van een brand is compleet anders.”

Voorzichtiger geworden

“Ik ben wel voorzichtiger geworden. Ik trek alle stekkers uit, zelfs wanneer ik net de koffiemachine heb gebruikt of mijn gsm heb opgeladen. De kaarsen werken nu op batterijen. Dit was al de tweede brand waarmee we werden geconfronteerd. Dertien jaar geleden brak er brand uit bij onze zoon Tom, toen hij nog zijn zaak Tom Telecom runde in Oostrozebeke. We hopen dat we dit geen derde keer moeten meemaken.”

Het voltallig gezin – ook tante Sonia – woont weer in de Oostrozebekestraat. “Voor tante was die brand een zware klap. Ook haar privégedeelte is nu volledig vernieuwd. Met kerst en Nieuwjaar zullen we een extra glas drinken op de toch wel goede afloop. Binnenkort bedanken we ook de brandweer voor hun inzet. Door corona werd dat immers uitgesteld.”