“Ik heb het zwembad en de hele sportinfrastructuur flink zien veranderen”, zegt Christ Vandommele (61). “Mijn laatste dag zal emotioneel worden.”
Wie ooit al eens een baantje gezwommen heeft in het stedelijk zwembad of gebruik heeft gemaakt van de rest van de sportinfrastructuur, kon dat doen dankzij de goede zorgen van Christ Vandommele. Veertig jaar lang waakte hij als een goede huisvader over ‘zijn’ zwembad, maar op 1 juli vertrekt hij welverdiend met pensioen.
Reddersdiploma
Christ werkte indertijd bij meubelfabrikant Verschaete in de Lodewijk de Raetlaan. Hij was samen met zijn broers een vaste klant in het zwembad van Emelgem. “Daar haalde ik mijn reddersdiploma. Via mijn vader vernam ik dat men op zoek was naar een redder voor het toen gloednieuwe zwembad in de Heilig Hartstraat. Dat leek me wel iets en ik hapte toe. Al was mijn toenmalige werkgever niet zo gelukkig met mijn vertrek.” (lacht)
Halve bouwwerf
De eerste jaren verliepen chaotisch, weet Christ: “We waren toen met drie: barman Pierre Robbe, Daniël Allewaert en ikzelf. Wij regelden alles. Dat was het begin van de sportdienst. En we werkten toen ook op een halve bouwwerf. Enkel het zwembad stond hier. Vrachtwagens reden zelfs nog op en af om afval te storten in ‘Putjes Putten’. Ik was toen redder, poetsman en technicus. We moesten alles kunnen. Later mochten we nog redders Jacques Varrewaere, Kamiel Christiaens en Romain Decroy verwelkomen.”
(PVH-foto Frank)
Lees hierover ook in Krant van West-Vlaanderen, editie De Weekbode Izegem
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier