Izegemse pastoor rapt op Facebook: “Op deze manier mensen naar kerk brengen”

Matthias Noë voor 'zijn' Heilige Familiekerk op de Bosmolens in Izegem. "Ik laat zien dat wij ook gewone mensen van vlees en bloed zijn. Mensen van deze tijd. En dat we ons geloof op een moderne manier benaderen." © foto Frank
Philippe Verhaest

Een ‘rappende’ pastoor, over de vastentijd. Het was een filmpje dat we op Facebook zagen voorbijflitsen. En het bleek nog wel om een jonge West-Vlaamse priester te gaan: Matthias Noë van de Izegemse Bosmolensparochie. Wie hem kent, kijkt niet verrast op. De pastoor is wel vaker met filmpjes aan de slag op Facebook. Over de Kerk en over zijn eigen kerk, over zijn leven als pastoor… De reacties zijn lovend. “Het zou mooi zijn”, zegt hij, “als ik via dit medium nieuwe mensen naar de Kerk kan brengen.”

Een rap over de vasten, dat was tot op vandaag de meest opmerkelijke verschijning van de Izegemse pastoor op Facebook. Maar er waren ook nog een zeven minuten durende uiteenzetting over die veertigdagentijd, zijn visie over de toekomst van de Kerk, uitleg en duiding over het altaar, een bezinnende tekst met een bewerkte Cap Gris Nez-achtergrond. En ook: een bekentenis. Over het kerstgeschenk dat pastoor Matthias Noë (29) kreeg…

Wat de Izegemse pastoor – die in april 2015 tot priester werd gewijd – uitspookt op sociale media, is op zijn zachtst gezegd opmerkelijk. Via een eigen Facebookpagina geeft hij zijn volgers een unieke inkijk in het leven van een priester, maar zorgt hij ook voor antwoorden op religieuze vragen. En dat slaat aan.

Geef je het ‘pastoorschap’ anno 2019 zo een nieuwe invulling?

(glimlacht) “Het is erg organisch gegroeid. Ik ga elk jaar op bezoek bij de Nederlandse priester Cor Mennen. Die man is ondertussen met pensioen, maar hij staat bekend om zijn uitgesproken en realistische mening over de Kerk. Tijdens mijn laatste bezoek zei hij onomwonden dat sommige jonge priesters lui zijn. Dat ze niet vernieuwend genoeg zijn en gewoon voortborduren op wat hun voorgangers in het leven riepen. Ik voelde me meteen aangesproken. Die woorden waren de spreekwoordelijke schop onder mijn kont.”

Maar om dan met een eigen Facebookpagina op de proppen te komen…

“Je kan niet ontkennen dat veel van onze kerken halfleeg zitten. Alleen: ik heb het nooit anders geweten. Ik ben ermee opgegroeid. Maar tegelijk ben ik ervan overtuigd dat het geloof nog altijd een plaats heeft binnen onze samenleving. En als jonge priester heb je nog de misschien naïeve overtuiging dat je met moderne en luchtige veranderingen dat kerkbezoek weer kan aanwakkeren. Dat lukt dus niet.”

Ik luister graag naar Franse rap. Veel van die artiesten zijn moslim. Hun teksten zijn soms erg diepzinnig

“Bij de grote momenten in het leven – eerstecommunie- en vormselvieringen, huwelijken, uitvaarten… – is de kerk vaak te klein, maar de gewone vieringen lokken een pak minder volk. Zo kwam ik op het idee om het over een compleet andere boeg te gooien. Sociale media nemen in het leven van zo goed al elke mens een steeds belangrijkere plaats in. Waarom hen niet via die weg proberen te bereiken?”

In november vorig jaar lanceerde je de pagina ‘Pastoor Matthias Noë’ en liet je je eerste filmpje op de wereld los.

“Ik koos bewust voor een aparte pagina, los van mijn persoonlijk Facebookprofiel. Mijn eerste ‘worp’ was een erg spontane video. Na een feestje met het parochiekoor, hier op de Bosmolens in Izegem, kwam ik tot het besef dat ik nog een preek voor daags nadien moest schrijven.”

(Lees verder onder de video)

https://www.youtube.com/watch?v=u79cBUzaNgY

“Ik besloot om die vaststelling op sociale media te gooien. De ochtend erop had ik al spijt van die beslissing, maar tot mijn eigen grote verbazing waren de reacties erg positief. Sindsdien ben ik er niet meer mee opgehouden.”

Je raakt een aantal serieuze thema’s aan, maar de humor is nooit ver weg.

“Zo ben ik gewoon. Ik sta erg opgewekt in het leven en zonder een stevige scheut humor ben je niks, vind ik. Ik wil dat elke video een positieve boodschap overbrengt, maar de mensen ook tot nadenken aanzet. Ik zorg voor een unieke inkijk in wat toch een oeroud ambt is en maak af en toe de sprong naar mijn privéleven. Maar ik wil mezelf zeker niet in the picture zetten. Het gaat om de inhoud, niet over mezelf. Of ik nu honderd of honderdduizend mensen bereik, daar geef ik echt niet om.”

Wil je ook het clichébeeld van de duffe geestelijke doorbreken?

“Dat is niet mijn grote drijfveer, maar ik laat de mensen wel zien dat wij ook gewone mensen van vlees en bloed zijn. Mensen van deze tijd. En dat we ons geloof op een moderne manier benaderen.”

Hoe reageren het decanaat en het bisdom op je initiatief?

“Ik heb gek genoeg nog niks uit die hoek gehoord. Ik maak ook zeer bewust zelf amper promotie voor mijn pagina. De mensen die me op sociale media vinden, zijn op die manier ook écht geïnteresseerd in wat ik te vertellen heb.”

Bij sommige gezinnen bekijken ze mijn filmpjes samen, ouders enkinderen. Mooi, want nadien wordt er overhet geloof gesproken

“Ik wil ook niet pronken met mezelf. Wat ik te vertellen heb, is wat telt. Pluimen op mijn hoed zijn niet nodig. Maar uiteraard hoop ik dat de hogere geestelijke overheden achter mijn Facebookpagina staan.”

Wat wil je met je filmpjes bereiken?

“Eerst en vooral een positief verhaal de wereld insturen. En via sociale media kunnen mensen me op een erg laagdrempelige manier geloofsvragen doorsturen. Die behandel ik dan in een nieuwe video, maar ik kan evengoed een privébericht sturen. Het valt op dat veel jongeren me op die manier vragen stellen. Voor hen is geloof vaak een moeilijke kwestie. Ze willen er wel voor uitkomen, maar zijn bang om ermee uitgelachen te worden. Dat heb ik zelf ook ervaren toen ik mijn roeping bekendmaakte. Spijtig.”

Je meest recente creatie springt toch wel in het oog: de vastenrap.

(grijnst) “Ik ben er zelf ook tevreden over. Niet dat ik ambitie heb om ‘t Hof van Commerce naar de kroon te steken, maar in die ene minuut breng ik mijn boodschap over de veertigdagentijd op een manier waar jongeren zich mee kunnen vereenzelvigen.”

Hoeveel keer moest je opnieuw beginnen?

“Drie keer. Maar dat was de schuld van mijn katten die in beeld kwamen lopen. Als tiener heb ik ooit nog een cd met eigen rapnummers gemaakt, uiteraard louter voor persoonlijk gebruik. (lacht) Ik hou ook van het genre. Vooral naar Franse rap luister ik veel. Veel van die artiesten zijn moslim en durven al eens diepzinnige teksten te schrijven. Ik zie het als een universele kunstvorm. En waarom zou een pastoor die niet kunnen gebruiken?”

De reacties op Facebook liegen er niet om. ‘Talent’, ‘mooie uitvoering’…

“Dat doet wel deugd, ja. Ik weet ook dat bepaalde gezinnen mijn filmpjes gezamenlijk bekijken. Mama, papa en de kinderen. Daar kan ik alleen maar achter staan, want nadien wordt er over het geloof gesproken.”

En dan komen ze misschien straks ook naar de kerk?

“Dat zou uiteraard zeer mooi zijn. Alleen is dat niet zo eenvoudig. Ik ben erg realistisch over de toekomst van de kerk. In een van mijn filmpjes zeg ik ook letterlijk dat onze rol veel bescheidener is dan vroeger. De gouden jaren met bomvolle kerken, die komen wellicht niet meer weer.”

Bepaalde gezinnen bekijken mijn filmpjes gezamenlijk. Heel positief, want nadien wordt er over het geloof gesproken.

“Maar die wetenschap is niet nieuw, dus moet je daar op een goeie manier mee omgaan. Ik heb ooit een eucharistieviering opgedragen met welgeteld één gelovige in de kerk. Dat was op een weekdag en oudejaarsavond. Leuk is dat niet, maar ik stel kwaliteit boven kwantiteit. Maar onze samenleving blijft ontkerkelijken, daar kunnen we niet omheen. Al zal het geloof altijd zijn plaats blijven behouden.”

Welke plannen koester je nog?

“Ik broed op enkele ideeën. In enkele filmpjes is een accordeonist te zien die mijn teksten muzikaal ondersteunt. Hij draag een smileymasker en ik heb recent enkele extra exemplaren gekocht. Bij belangrijke momenten in het kerkelijk jaar – Allerheiligen, Kerstmis… – wil ik een iets uitgebreider orkest bij mijn video’s betrekken. Aan online biechten denk ik dan weer niet, neen. Dat lijkt me een brug te ver, daarvoor is de nabijheid tussen pastoor en gelovige cruciaal. Ik weiger ook om álles in beeld te brengen. Wanneer ik bijvoorbeeld op ziekenbezoek ga, zal ik nooit mijn camera meenemen. Privacy voor alles. Ik zie mezelf ook niet als een vlogger, wel als iemand die het woord van God in de 21ste eeuw wil verspreiden.”

Hoop je dat je collega-priesters je voorbeeld volgen?

“Dat mag altijd, al moeten ze uiteraard niet krek hetzelfde doen. Een collega uit het Ieperse heeft aan elke voordeur van zijn gebied aangebeld. Zonder sociale media, maar even laagdrempelig. Het geheim is om origineel uit de hoek te komen.”

Beluister hieronder de integrale ‘vastenrap’ van Matthias Noë:

Pastoor Matthias Noëhttps://www.facebook.com/Pastoor.Matthias.Noe/https://www.facebook.comFacebook1280

'Bezinnende intermezzo's om snel te vergeten' – Vastenrap

In de nieuwe reeks 'bezinnende intermezzo's om snel te vergeten' – aflevering 1: de vastenrap 😀

Geplaatst door Pastoor Matthias Noë op Zaterdag 9 maart 2019

video1.0https://www.facebook.com/Pastoor.Matthias.Noe/videos/409829509781978/500