“Het zal even wennen zijn, maar de vrijgekomen tijd zal ik nu kunnen besteden aan karweien bij mijn zoon en dochter.”
“Ik was 23 jaar toen ik in 1977 als stagiair bij de brandweer begon”, zegt Marc. “Geïnspireerd door mijn schoonvader Jozef Corneilllie die zelf vele jaren brandweerman was. En Christine wist via haar pa hoe het is om een ‘pompier’ in huis te hebben. Ik volgde in de loop der jaren verschillende opleidingen en werd achtereenvolgens benoemd tot korporaal, sergeant, eerste sergeant, adjudant en tenslotte onderluitenant”.
Veel veranderen
“Als jonge officier was ik verantwoordelijk voor de derde sectie (er zijn vier officieren in het korps) en in 1998 werd ik verantwoordelijk voor het materieel. Een belangrijke taak, die tweeledig was: onderhoud van het wagenpark en klein materieel én het verwerken van de bijhorende administratie. Die laatste functie bekleedde ik 16 jaar lang en al zeg ik het zelf, het materieel mag gezien worden. Wat in het begin een hobby was, werd beetje per beetje een tweede job. Bij de firma Mol werk ik in ploeg. Had ik de voormiddag, dan was ik in de namiddag in de brandweer en werkte ik in de namiddag, dan ging ik in de voormiddag naar de kazerne.”
Zal Marc de brandweer missen? “Dat zal wel ! En niet zozeer de interventies, maar wel het materieel. De vrije tijd invullen zal niet moeilijk zijn, want er is nog werk genoeg bij mijn zoon en dochter.”
(IB – foto JC)
Lees ook hierover in Krant van West-Vlaanderen, editie De Weekbode Izegem
Sociaal
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier