Een nietsvermoedende Rudy Corteville snelde zaterdag rond 18 uur naar de brandweerkazerne omdat er een probleem met de ambulance gemeld werd. In plaats van een ‘probleem’ trof hij er zijn brandweermakkers aan die een erehaag vormden en voor een watergordijn zorgden. Ook tal van genodigden kwamen tevoorschijn om zijn afscheid na 40 jaar brandweer te vieren.
Op een recente brandweeroefening in de school Prizma campus College werd al eens officieus afscheid genomen van Rudy Corteville. De onderofficier van de Izegemse brandweerpost werd toen op een lading schuim getrakteerd. Dat hem nog een veel grotere plechtigheid te wachten stond, kon hij in de verste verte niet vermoeden. Zijn echtgenote Carina vond enkele ‘medeplichtigen’ en stoomde een compleet feest klaar, zonder dat Rudy ook maar iets vermoedde.
Ook niet toen hij zaterdagavond rond 18 uur werd opgebeld met de vraag snel eens naar de brandweerkazerne te komen om een probleem met de ambulance te verhelpen.
Complete verrassing
Toen Rudy de Dirk Martenslaan inreed vormden de collega’s uit zijn sectie een erehaag en werd vanuit de ladderwagen voor een watergordijn gezorgd. Nog meer kippenvel kreeg Rudy toen hij merkte dat nog tal van genodigden zich schuil hadden gehouden en plots tevoorschijn kwamen.
“Een complete verrassing”, aldus Rudy Corteville. “Ik wist niet wat mij overkwam. Ik apprecieer dit immens. Ik dank mijn echtgenote Carina voor het vele werk dat ze deed om er een super geslaagd feest van te maken.”
Rudy blikt tevreden terug op zijn 40-jarige loopbaan. “Ik herinner me vooral positieve zaken: de vernieuwing van het wagenpark en de verbetering van de kledij, het materiaal en de opleiding. Toen ik destijds begon reden we met autopompen van bijna 30 jaar oud. Dat waren logge voertuigen met een enorm stuur en uiteraard zonder servobesturing. Het was niet gemakkelijk om daarmee te rijden want de versnellingsbak was manueel en stug. Een groot contrast met nu. Idem voor de kledij: we beschikten destijds over een polyesterhelm en een brandweervest in een soort namaakleder en een regenbroek en rubberlaarzen…”
Rijkswacht
Op interventievlak zal de E403 hem bijblijven. “Jaren geleden werden we gevraagd voor bijstand door de toenmalige Rijkswacht bij een achtervolging. Een verhakkeld voertuig was achtergelaten en wij moesten voor verlichting zorgen omdat de personen in een veld waren gevlucht ergens aan de Klare Gracht. Dankzij de verlichting konden ze worden gevat.” Hij koestert ook minder goede herinneringen aan diezelfde E403. “Op nieuwjaarsdag in 2005 was een jonge vrouw van de snelweg geraakt en over een akker tegen een loods gebotst. De vrouw van 24 en haar kindje van 3 jaar overleefden het ongeval niet.”
Positieve herinneringen
Gelukkig overheersen de positieve herinneringen. “Bij mijn intrede bij de brandweer was het al meteen feest: in 1980 werd het 150-jarig bestaan van de Izegemse brandweer gevierd. Het was een heel mooi feest. Ik hoop dat dit in 2030, wanneer de brandweer 200 jaar bestaat, nog eens wordt overgedaan.”
Zelf vindt Rudy dat het na 40 jaar mooi geweest is voor hem. Toch vertrekt hij nog niet helemaal. “Ik hoop nog een tijdje als ambulancier bij de dienst 112 verder doen”, besluit hij. (MI)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier