Izegems echtpaar zoekt 40.000 euro om Filipijns project broodnodige injectie te geven: “Hartslag van samenleving mag niet verdwijnen”

Dirk De Temmerman en Lievia Couvreur bij een beeld van een caribou, een waterbuffel die in de Filipijnen alomtegenwoordig is. “Dankzij ons engagement hebben we ons hart definitief aan De Filipijnen verpand.” © Frank Meurisse
Philippe Verhaest

Dirk De Temmerman en Lievia Couvreur zijn op zoek naar 40.000 euro om de Filipijnse coöperatie Payoga-Kapatagan te helpen. Zij richtten de organisatie begin jaren tachtig op en zagen het initiatief uitgroeien tot een van de grootste werkgevers van de noordelijke helft van de Filipijnen. Door een vogelgriepkwestie heeft de coöperatie extra financiële middelen nodig en daar wil het Izegemse koppel bij helpen. “Zo kan, wat in al die jaren opgebouwd werd, blijven bestaan.”

Toen Dirk De Temmerman (65) en Lievia Couvreur (64) 39 jaar geleden voor het eerst Filipijnse bodem onder de voeten voelden, hadden ze nooit durven dromen dat hun harde werk vier decennia later er nog altijd van vitaal belang zou zijn. In 1984 reisden ze naar het Zuidoost-Aziatische land af om er aan vrijwilligerswerk te doen.

“We hebben allebei een stevige Chiro-achtergrond”, openen ze hun verhaal. “Nadat we in 1980 waren getrouwd, wilden we een periode in het buitenland het verschil maken. Via een Filipijnse bisschop leerden we dat ze in Gamu, een stadje in het noorden van de Filipijnen, op zoek waren naar mensen om een jeugdorganisatie op te bouwen.”

“Als we van hieruit een eenmalige gift van 40.000 euro kunnen doen, blijft de werking gegarandeerd en krijgt de lokale samenleving geen klappen te verwerken”

“Met veel goesting lieten we België achter om enkele jaren aan de andere kant van de wereld te wonen en werken. Uiteindelijk zijn we er negen jaar gebleven en werden onze drie kinderen Michiel (36), Joren (34) en Marieke (33) er geboren en verloren we definitief ons hart aan het land.”

5.508 leden

Dirk en Lievia wilden er aanvankelijk een jeugdbeweging onder de vleugels van het plaatselijke bisdom oprichten, maar besloten zich te focussen op een socio-economisch project in Gamu. “Ons doel was om de levenskwaliteit van de inwoners er te helpen opkrikken. Heel wat onder hen leefden toen onder of net boven de armoedegrens, daar wilden we mee verandering in helpen brengen.”

Dirk trok afgelopen februari opnieuw naar Gamu, om er de mensen van Payoga te ontmoeten.
Dirk trok afgelopen februari opnieuw naar Gamu, om er de mensen van Payoga te ontmoeten. © GF

Het socio-economisch project mondde uit in Payoga-Kapatagan: een volksorganisatie, vormingscentrum, demoboerderij, fabriek voor organische mest, coöperatieve en sociale onderneming met liefst 5.508 aangesloten leden.

“Wij gingen samen op zoek naar systemen om aan duurzame en rendabele landbouw te doen. Veel boeren werkten zich er krom, maar hadden op het einde van de rit zelf amper te eten. Door met hen te zoeken en na te denken, konden we een structureel en duurzaam op poten zetten – zoeken naar andere teelten, een gezond financieringssysteem… – waaruit de grotere organisatie dan gegroeid is.”

Zaadje is boom

Vandaag is Payoga-Kapatagan er het kloppend hart van de samenleving. “En beperkt zich die niet enkel tot Gamu, maar de brede regio. Het is een van de grootste werkgevers van de noordelijke helft van de Filipijnen. We hebben altijd geprobeerd om lokaal ondernemerschap een duwtje in de rug te geven, het doet deugd te zien dat dit gelukt is.”

In 1993 keerden Lievia en Dirk terug naar België, om hun kinderen hier te laten opgroeien. “Ik heb jarenlang me bij de provincie West-Vlaanderen om ontwikkelingssamenwerking bekommerd, Lievia gaf les aan de Broederschool van Roeselare”, zegt Dirk.

© GF

“Maar de band met De Filipijnen, en vooral met Payoga-Kapatagan, is al die jaren ijzersterk gebleven. Elk jaar reis ik in februari terug naar de regio en fungeer ik als klankbord voor de beheerraad van de organisatie. Dan bekijken we samen plannen, toetsen we ideeën af…”

“Afgelopen februari was ik er voor het eerst sinds 2019 terug, de coronacrisis hield ons er jammer genoeg vier jaar lang weg. Maar het is nog altijd mooi om te zien dat het zaadje dat we in 1984 hebben gepland, anno 2023 is uitgegroeid tot een heel mooie boom met stevige takken.”

Vogelgriep

Toch pakken zich jammer genoeg ook wat donkere wolken samen boven Payoga-Kapatagan. “Een aanbesteding van een kippenverkoop is fout gelopen”, legt Dirk uit. “Bij de koper is vogelgriep uitgebroken en die zegt dat de kippen van onze organisatie daar de oorzaak van zijn. Terwijl de mensen alle nodige certificaten hebben om dit te weerleggen.”

“Het hele verhaal is uitgemond in een compensatieregeling waarbij Payoga-Kapatagan een partij geiten moet leveren, ter waarde van 40.000 euro. Alleen hebben ze dat geld niet zomaar liggen. Hun kas voor noodhulp en onvoorziene omstandigheden is door de coronajaren volledig leeg, daarom willen wij nu mee in de bres springen.”

© GF

“Als we van hieruit een eenmalige gift van 40.000 euro kunnen doen, blijft de werking gegarandeerd en krijgt de lokale samenleving geen klappen te verwerken. Dit is het hart van een samenleving en mag zeker niet verdwijnen. Het zou jammer zijn, mocht Payoga-Kapatagan op de rem moeten duwen door deze vogelgriepkwestie. Om een voorbeeld te geven: jaarlijks volgen 10.000 mensen vormingen bij de organisatie. Dat zegt genoeg over het belang…”

Steunen kan door een bedrag te storten op rekeningnummer BE66 7380 3734 7143. Vermeld ‘Payoga’ en je rijksregister- of ondernemingsnummer voor een fiscaal attest. Giften vanaf 40 euro per jaar kunnen voor 45 procent fiscaal afgetrokken worden.

Info: payoga.be