Interne Keuken: Wim Verschelde laat het vrijgezellenleven achter zich

Wim in zijn keuken: "Ik kook bijna altijd met verse ingrediënten. Mijn specialiteiten zijn lasagne en stoofpotjes." © foto JS
Johan Sabbe

Vlinders in de buik. Wim Verschelde had ze in geen jaren meer gevoeld, maar nu fladderen ze door elke vezel van zijn lijf. Eind januari liet hij het hem zo vertrouwde vrijgezellenleven achter zich en vormde een koppel met Veerle Callebert, de coördinator van de stedelijke kinderboerderij.

“Dit is de gelukkigste periode uit mijn leven”, glundert Wim met pretoogjes die zijn woorden kracht bijzetten. “Dankzij onze liefdesrelatie voel ik me in de zevende hemel. Veerle en ik genieten van elkaars nabijheid, maar we zijn geen jonge, naïeve tortelduifjes. We waken erover dat we elk onze eigenheid kunnen behouden. Al trekken we natuurlijk heel graag met elkaar op.”

Jeugd in de natuur

“De eerste vier jaar van mijn leven heb ik met mijn ouders in Oostende gewoond. In 1966 zijn we naar Torhout verhuisd, waar ik in de Ruitjesbosstraat een schitterende jeugd heb beleefd. We waren de eersten die daar kwamen wonen. Aan de rand van Groenhovebos en met landerijen om ons heen. Ik heb er mijn voorliefde voor de natuur aan overgehouden. Ik ga met ons team Sparanoiacs geregeld aan quizavonden deelnemen en mijn ploeggenoten kunnen getuigen dat vogels mijn specialiteit zijn. Ik weet in alle bescheidenheid veel over onze gevederde vrienden. Muzieknoten lezen, kan ik dan weer niet. En toch ben ik al aan mijn elfde jaar als voorzitter van de plaatselijke harmonie Rhetorika bezig. Ik span me hard voor die vereniging in. Ik hou van muziek, maar het is een taal die ik niet spreek.”

BIO

Privé: 57 jaar, woont in de Putstraat, is sinds kort samen met stadsgenote Veerle Callebert (47).

Loopbaan: gediplomeerde vertaler-tolk Engels, Frans en Nederlands, werkt sinds begin 1988 bij Roularta in Roeselare, is er nu medewerker databeheer.

Vrije tijd: al voor het elfde jaar voorzitter van de harmonie Rhetorika, secretaris van de deelraad podiumkunsten van de stedelijke cultuurraad, lid van de quizploeg Sparanoiacs, is twaalf jaar secretaris van SP.A Torhout geweest maar doet niet meer aan politiek.

Streep onder politiek

“Ik volg al jaren de actualiteit op de voet. En vrolijk word ik er niet van. Ik vind het bijzonder pijnlijk dat de solidariteit in onze samenleving almaar verder wegsijpelt. Minder nog dan vroeger komen de zwaarste lasten op de sterkste schouders terecht. Het grote kapitaal wint altijd. Een tijdje heb ik de illusie gekoesterd dat ik daar als individu iets aan kon veranderen, maar de realiteit ontnuchterde me. Dat gevoel van onmacht heeft me geen deugd gedaan. Het heeft me ontgoocheld. Ik ben in SP.A gestapt, omdat ik me wijsmaakte dat ik via die partij het onrecht zou kunnen bestrijden. Maar na een aantal jaar zag ik er het drogbeeld van in. Ook SP.A is als partij een machine die draaiend gehouden moet worden en zichzelf probeert te voeden.”

“In de twaalf jaar waarin ik secretaris van de Torhoutse SP.A-afdeling ben geweest, heb ik uitstekend kunnen samenwerken met Dalila Douifi, het toenmalige socialistische boegbeeld. Ik vind het vreselijk dat de partijtop op een gegeven moment een karaktermoord op haar heeft gepleegd. In november 2014 zette Dalila een punt achter de politiek en een maand later heb ik dat ook gedaan. Een definitieve streep eronder getrokken, wat ik gemakkelijk kan. Als ik het gehad heb, dan heb ik het ook gehad. En dit zonder wrokkig te zijn. Ik kan niet goed functioneren in conflictsituaties.”

Aan de virtuele toog

“Ik lijk voor sommigen misschien iemand die graag het voortouw neemt, maar dat beeld klopt niet. Ik ben liever de luitenant dan de frontman. De rechterhand van Dalila zijn, lag me perfect. Maar zelf de top spelen, dan nog in de veronderstelling dat ik dat zou kunnen, is mijn ding niet.”

“Hoewel ik nu niets meer met de partijpolitiek te maken heb, ben ik wél blij dat ik dat politiek engagement heb opgenomen. Ik heb er veel mooie contacten aan overgehouden. Op de sociale media, in mijn geval Facebook en Instagram, durf ik nog altijd standpunten in te nemen, politieke en andere. De sociale media beschouw ik als een virtuele toog. Je kunt er ongegeneerd je gedacht zeggen. Al laat ik me nooit verleiden tot scheldpartijen. Die vind ik laag.”

Directe stijl bevalt

“Op enkele prille jeugdliefdes na was ik al zowat mijn hele leven vrijgezel. En niet tegen mijn goesting. Ik vond het goed zoals het was. Ik ben niet de man van de grote ambitie. Als ik een leven kan leiden dat me bevalt, ga ik niet op zoek om hoger te mikken.”

“Maar wat me nu overkomt, is gewoon de max. Tijdens de Torhoutse kerstmarkt in december stond ik heel toevallig naast Veerle naar een concert van de lokale groep Planeet 9 te luisteren. En ik voelde plots die zo aparte chemie die liefde heet. Blijkbaar was het wederzijds en op vrijdag 31 januari zijn we in het cc de Brouckere samen naar het stuk De Weduwenclub van toneelkring De Vondeling gaan kijken. Achteraf zijn we vier uur in Bar Provisoir, de vroegere foyer, blijven plakken. Om honderduit te vertellen en al onze kleine kantjes op tafel te gooien. In alle openheid. Het klikte wonderwel. We zijn beiden van het principe dat je in het leven niet te veel rond de pot moet draaien. De directe stijl van Veerle bevalt me enorm. Sinds die avond zijn we een koppel. Op Valentijn heb ik lasagne voor haar gemaakt. Ze is de vrouw van mijn leven. Met haar wil ik ouder worden, want ze maakt me gigantisch gelukkig. Het wordt de komende weken een kwestie van onze levens verder in elkaar te schuiven. Aan je verleden kun je niets veranderen. Aan je toekomst wel.”

Met liefde in de keuken

“Ik kan in de keuken mijn mannetje staan. Dat moest ook wel als vrijgezel. Ik kook bijna altijd met verse ingrediënten. Mijn specialiteiten zijn de al genoemde lasagne en kookpotjes. Als ik in de keuken bezig ben, ga ik daar helemaal in op en vergeet de rest. Nu ik soms voor twee mag koken, is het nog zo prettig. Ik maak alles voortaan écht met liefde klaar (lacht). Laat deze situatie nog maar vele jaren voortduren. Het geeft me zo’n positieve vibe. Mijn geluk kan momenteel niet op.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier