Tijs Deheegher, gepokt en gemazeld in het jeugdwerk, kan er zich zwaar over opwinden dat Vlaanderen gemiddeld zo rechts stemt. “Ik snap de frustratie van al die kiezers wel, maar ik heb geen begrip voor hun kijk op migranten”, foetert hij. “Voor mij blijven mensen altijd mensen, ongeacht hun geloofsovertuiging, ideologie of afkomst.”
Tijs mag dan een vaatwasmachine hebben in het appartement waarin hij anderhalve maand geleden zijn intrek heeft genomen, de braadpan frot hij eigenhandig schoon. Zeker nadat de zalm die hij erin had willen bakken, zich angstvallig aan de bodem bleek te hebben vastgehecht.
“Denk nu niet dat ik de grootste kluns aller tijden in de keuken ben”, lacht hij. “Maar ik moet toegeven dat het een serieuze stap is geweest om van onder moeders vleugels weg te trekken. Ingrijpender dan verwacht. Plots moet je alles in je eentje zien te klaren, al blijven mijn ouders in hun huis op de wijk ‘t Rozeveld echt wel een fantastische back-up. Meer dan ooit besef ik uit welk warm nest ik kom. Welnu, ik wil de samenleving zo warm als mijn thuis. Ik vrees dat we almaar meer evolueren naar een kille wereld.”
BIO
Privé: 26 jaar, woont in een appartement vooraan in de Onze Lieve Vrouwstraat, vriendin Ans Van De Kerckhove (24)
Loopbaan: coördinator van twee vakantiehuizen: Plokkersheem in Watou en deels ook De Bosgeus in Nieuwkerke
Vrije tijd: voorzitter stedelijke jeugdraad, al jaren actief in KSA ‘s Gravenwinkel Torhout, lid van de gouwraad van KSA Noordzeegouw, lid van het partijbestuur van SP.A Torhout, lid van Badmintonclub Torhout
Brede kijk op migratie
“Ik ben actief in het bestuur van de lokale SP.A, al is zoiets als jonge gast allesbehalve vanzelfsprekend. Vooreerst is het niet evident om mijn vrienden ervan te overtuigen dat politiek engagement ertoe doet en ten tweede wordt er door nogal wat jongeren veel rechtser gestemd dan ik ooit had durven te denken. Ik heb grote moeite met die groeiende verrechtsing en klaag ze aan bij iedereen die naar me wil luisteren. Helaas krijg ik niet altijd gehoor (lacht). Een extreemrechtse partij zoals Vlaams Belang investeert zoveel geld in berichtgeving via de sociale media, dat ook jonge mensen zich een rad voor ogen laten draaien. De waarheid wordt verkracht, de feiten gekleurd. Zeker als het over migratie gaat. Het is niet moeilijk om bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten. Veel moeilijker is het om verzoening en verdraagzaamheid te prediken. Ik heb een heel brede kijk op migratie. Mensen blijven altijd mensen en wie zich genoodzaakt ziet om zijn land te ontvluchten, mag je niet zomaar aan de grens tegenhouden. Maar blijkbaar delen velen mijn mening niet.”
Stad wakker schudden
De rode draad in het nog jonge leven van Tijs is het jeugdwerk. Hij coördineert in De Westhoek de vakantiehuizen Plokkersheem en De Bosgeus, is al jaren actief in KSA – lokaal en provinciaal – en werd in september verkozen tot voorzitter van de stedelijke jeugdraad. “Met de jeugdraad willen we ons oor te luisteren leggen bij de jongeren, ook zij die niet tot een jeugdbeweging behoren. Maar dat is niet altijd even simpel. Het is moeilijk om de zogenoemde niet-georganiseerde jeugd te bereiken. Met Julie Sap en Tom Denys beschikt de jeugddienst nochtans over een geoliede tandem, maar ook zij kunnen geen wonderen verrichten.”
“Het is belangrijk om vanuit de jeugdraad het stadsbestuur af en toe wakker te schudden. De jeugd mag gerust de luis in de pels van de politici zijn. Al zit er in het recent bekendgemaakte meerjarenplan van de stad flink wat eten en drinken voor de jongeren. Ik denk aan de voorziene vernieuwing van het skatepark aan het zwembad, de noodzakelijke renovatie van het jeugdcomplex Sperregem in de Bruggestraat, de verbetering van de speelpleinen en noem maar op. De verstandhouding met het stadsbestuur is momenteel prima, maar waakzaamheid blijft altijd geboden.”
Greppeltjes graven
“Toen ik 6 was, ben ik lid geworden van de toenmalige KSJ De Wiek (nu KSA) op de wijk ‘t Rozeveld. Twee jaar later stapte ik via vrienden over naar KSA ‘s Gravenwinkel, de groep waarvan ik nog altijd in de leiderswerking actief ben. In een jeugdbeweging kun je vrienden voor het leven maken. KSA begint of eindigt niet aan het lokaal – het gaat veel verder dan dat. Ik herinner me een kamp in de Ardennen waarbij het op een nacht zo hard regende dat onze tenten dreigden onder te lopen. We hebben toen met man en macht greppeltjes gegraven en toen we eindelijk daarmee klaar waren, bleken medeleiders lekkere mosseltjes te hebben gekookt. Dat zijn van die kleine momenten van samenhorigheid en gezelligheid die je nooit vergeet.”
De daver op het lijf
“Van nature ben ik een vrij rustige mens, die zich perfect kan verliezen in nietsdoen. Al kan ik ook hard werken, hoor, maar bij voorkeur naar een deadline toe. Ik ben nogal een controlefreak en kom liever ergens een kwartier te vroeg dan vijf minuten te laat.”
“Als ik met nieuwe dingen geconfronteerd word, kan de stress onverbiddelijk toeslaan. Inchecken op een luchthaven bijvoorbeeld en/of een huurauto moeten vastleggen. Van zulke kleine, onnozele zaken kan ik de daver op het lijf krijgen. Vraag maar aan mijn vriendin Ans: dan word ik chagrijnig en zelfs effectief misselijk.”
Enorme fan van puree
“In de keuken trek ik mijn plan, maar ik heb nog heel wat te leren. Al zijn mijn hamrolletjes met witlof zeker te pruimen. En ook mijn jagersschotel – met gehakt, spinazie en puree – mag er zijn. Ik ben een enorme fan van puree. Daar kan ik bij manier van spreken kilo’s van eten. Ik eet gemiddeld echt wel veel. Blijkbaar beschik ik over een goede spijsvertering, anders zou ik serieus wat overgewicht hebben. Het kan bijna niet anders: sinds ik alleen ben gaan wonen, moet de Colruyt-rekening van mijn ouders met zeker een derde afgenomen zijn.” (lacht)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier