Interne Keuken met Fatiha Attaeb: “Enorm trots op mijn kleine broer Brahim”

Fatiha Attaeb is niet direct een keukenprinses: "Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik kook helemaal niet graag." © foto JS
Johan Sabbe

Al vele jaren geniet haar jongere broer Brahim (36) als zanger en radiopresentator aanzienlijke bekendheid, maar in vervlogen tijden stond Fatiha Attaeb zélf in de schijnwerpers. Vooral in de eerste helft van de jaren negentig scheerde ze hoge toppen als wedstrijdturnster. “Opnieuw trainen op dat niveau, zou ik niet zien zitten”, zegt ze.

Fatiha was amper haar kleutertijd ontgroeid, toen ze al op een meer dan degelijk niveau presteerde bij de Torhoutse turnclub. Talent, goede begeleiding en doorzettingsvermogen deden haar op korte termijn uitgroeien tot een Belgische topper, met 1993 als haar meest succesvolle jaar.

“Ik moest toen dagelijks met mijn sport bezig zijn”, kijkt ze met gemengde gevoelens op die periode terug. “Mijn ouders waardeerden de topsport, al vonden ze het behalen van een diploma sowieso het belangrijkste. Even lenig als in die jaren ben ik helaas niet meer. Zelfs een salto op de trampoline in de tuin durf ik niet langer. Maar dat hoeft ook niet, hé. Ik ben ervan overtuigd dat ik mede dankzij mijn turncarrière geworden ben wie ik nu ben. Het heeft me als mens zeker gevormd. Maar toch zou ik het niet opnieuw doen. Sporten zeker wel, maar niet op dat niveau. Ik heb enorm veel moeten opgeven voor mijn turncarrière. Al heb ik uiteraard ook veel mooie momenten gekend. Zo had ik het geluk te mogen deelnemen aan diverse buitenlandse wedstrijden, waar ik met trots op terugkijk.”

Bekende broer Brahim

“Mijn man en ik zijn van opleiding beiden bachelor lichamelijke opvoeding. We hechten groot belang aan een gezonde geest in een gezond lichaam en stimuleren onze kinderen in die richting. We zijn blij dat ze hun sportieve ei kwijt kunnen in de competitiegroep van de Torhoutse zwemclub Thor. Ook vinden we gezonde voeding belangrijk, al zijn we geen freaks op dat vlak. Voorts proberen we altijd fit en netjes voor de dag te komen. Zonder veel show, want dat ligt ons niet. Maar wel op een manier die door iedereen gezien mag worden.”

“Het klopt dat Brahim als zanger en MNM-presentator momenteel veel meer bekendheid geniet dan ik. Ik ben enorm trots op mijn broer. Wellicht zeg ik hem dat te weinig. Ik zie hem nog altijd als mijn kleine broertje. Uiteraard ben ik blij dat ik hem af en toe op de radio hoor. Eerlijk? Ik luister heel graag als hij aan het werk is. Op de een of andere manier brengt mij dat tot rust. Toch beschouw ik Brahim als mijn broer en niet als een BV. Aangezien hij West-Vlaanderen verlaten heeft, zien we elkaar niet vaak. In dat opzicht zijn de sociale media ideaal om contact met elkaar te houden. Zo krijg ik het gevoel van veraf, maar toch dichtbij.”

Onverdraagzaamheid

“Ik ben positief ingesteld. Mijn motto luidt: laat los wat je niet kunt veranderen. Maar als je een probleem wél kunt oplossen, doe het dan ook! Ik ben niet iemand om bij de pakken te blijven zitten. Thuis niet en al zeker niet in mijn praktijk en op school. Ik beschouw een tegenslag altijd als een groeikans. Dat uitgangspunt heeft me vaak geholpen. En ook de gedachte het is wat het is kan af en toe rust brengen.”

“Ik probeer me zo weinig mogelijk te storen aan de negatieve kanten van onze samenleving. Ik put het positieve uit het leven van elke dag. Al kan ik me enorm storen aan onverdraagzaamheid. De wereld zou er zoveel mooier uitzien als we toleranter zouden zijn. Iedereen maakt fouten, niemand is perfect. Maar ik ben ervan overtuigd dat in elk van ons talenten zitten die soms niet eens de kans krijgen om zichtbaar te worden. Als je ziet welke samenhorigheid er ontstond tijdens de eerste weken van de coronalockdown. Mooi toch! Iedereen vanuit zijn kot, maar toch zo verbonden met elkaar. Jammer dat we zoiets niet kunnen blijven volhouden.”

Het nieuwe normaal

“Ik heb de coronacrisis dubbel ervaren. Mijn praktijk is acht weken gesloten geweest, al bleef ik bereikbaar voor mijn cliënten die dringend hulp nodig hadden. Dat was voor mij echt aanpassen. Ik besefte maar al te goed dat net in deze crisis heel wat mensen nood hadden aan een gesprek. Anderzijds was het een periode om zelf te onthaasten en er te zijn voor mijn kinderen. Ik voel goed aan dat alles geleidelijk weer normaal zou moeten worden, maar ik betwijfel of we snel opnieuw ons oude leven zullen kunnen oppikken. Ik moet nog altijd wennen aan dat nieuwe normaal. Bang ben ik de voorbije maanden niet geweest, heel voorzichtig wél. Corona blijft om de hoek loeren, hé. Het meest lastige vond ik het missen van sociale contacten.”

Geen keukenprinses

“Mijn keukentalent? Ik heb er nog altijd spijt van dat ik niet goed opgelet heb toen ik destijds in Torhout bij mijn ouders thuis woonde. Papa kan erg goed koken, maar omdat het mij niet interesseerde, deed ik er geen moeite voor om het te leren. Ik kan de klassiekers klaarmaken, maar ben absoluut geen keukenprinses. Als ik een goed kookboek bij de hand hebt, lukt het me doorgaans wel om iets anders te serveren dat bovendien lekker is. Een passend kookboek is er voor mij eentje waarin duidelijk staat hoeveel ik van alles moet gebruiken en welke handelingen ik moet stellen. En vooral een boek met gerechten die binnen het halfuur klaar zijn. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik kook helemaal niet graag. Laat ons het zo uitdrukken dat mijn talenten gewoon elders liggen (lacht). We mijden geen vlees, maar het staat niet elke dag op het menu. We wisselen af met vis en lassen ook heel geregeld een veggiedag in. We proberen gezond en gevarieerd te eten. In de keuken zijn mijn kernwoorden snel, gemakkelijk en lekker.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier