Inspecteur Nick Van Rompaey van PZ Westkust gaat met pensioen

Vooraan inspecteur Nick Van Rompaey die met pensioen gaat.© MVO
Vooraan inspecteur Nick Van Rompaey die met pensioen gaat.© MVO
Myriam Van den Putte
Myriam Van den Putte Journaliste Het Wekelijks Nieuws

Na een loopbaan van 40 jaar bij de politie gaat inspecteur Nick Van Rompaey met pensioen. Hij bracht zijn volledige carrière door in Koksijde, een unicum.

“Van jongs af aan wist ik al dat mijn roeping bij de politie lag”, bekent inspecteur Nick Van Rompaey. “Het was me dan ook met de paplepel ingegeven. Ik keek enorm op naar mijn inmiddels overleden vader, die ook bij de politie was, namelijk erehoofdinspecteur Jacques Van Rompaey.”

Van zodra dit kon – je was in die tijd pas burgerrechtelijk volwassen op 21-jarige leeftijd – besloot Nick om in de voetsporen van zijn vader te treden. Na zijn verplichte legerdienst en een jaar politieschool was het zover en mocht hij zichzelf agent Nick Van Rompaey noemen. Hij startte op 1 november 1981 bij de gemeentepolitie van Koksijde-Oostduinkerke, toen een korps van een 30-tal personeelsleden.

Ook wijkagent

Een politieman had toen verschillende ‘hoedjes’ op. Ook bij agent Van Rompaey was dit het geval. Hij stond in voor interventie, planton (aangiftes en klachten), telefonie, onthaal en was tevens wijkagent. Iedereen was in die tijd verantwoordelijk voor een eigen stukje wijk. Als kers op de taart was hij ook actief als motard.

In maart 1994 sloeg voor agent van Rompaey helaas het noodlot toe en moest hij zijn rechterbeen laten amputeren wegens kanker. Een zeer harde noot om te kraken. Hij bleef echter niet bij de pakken zitten, startte zijn revalidatie en stond amper drie maanden later in juni al opnieuw klaar om het seizoen aan te vangen. Kort voor de ingreep had hij nog samen met enkele collega’s zijn brevet van Air Commando behaald. Het jaar daarop bengelde hij aan de kerktoren van Oostduinkerke voor een paaseierenworp.

Binnendienst

Buitendienst was door de amputatie niet meer mogelijk, maar het was zijn wens om voeling te blijven hebben met het veldwerk. Hij ging aan de slag bij de binnendienst voor de telefonie, het onthaal, klachtopname en zette zijn eerste stappen als dispatcher. Bij de eenmaking van de politie in 2001 en de oprichting van de dispatching werd hij volwaardig dispatcher, een zeer drukke, maar boeiende job.

Op zijn 60ste stopte hij als dispatcher om zijn laatste jaar door te brengen in de back-office ter ondersteuning van diverse diensten. Ook de job van drone-operator vervulde hij tot zijn laatste werkdag met hart en ziel.