Ingrid Easton (72) werd blind aan haar rechteroog op haar 51ste. Volgens de prognose zal ze op haar 80ste volledig blind zijn. “Het is hard om niet meer goed te zien, maar ik weiger op te geven”, zegt ze. Sinds april 2019 kan ze een beroep doen op Qosmo, haar geleidehond. “Ik zou hem niet meer kunnen missen.” Vandaag krijgt de hond zijn ‘diploma’ tijdens een proclamatie bij de Vrienden der Blinden in Koksijde, waar Qosmo opgeleid werd..
Ingrid was als tiener al zwaar bijziend. Haar ogen werden met de jaren alsmaar slechter. “Als jong meisje merkte ik al dat mijn ogen niet goed waren. Vooral toen ik moest aflezen wat de leerkracht op het bord schreef. Toen ik nog in het eerste leerjaar zat, kreeg ik mijn eerste bril. Telkens moest die bril verzwaard worden. Omdat ik sowieso al bijziend was, dacht ik dat het normaal was dat mijn ogen slechter werden”, vertelt de moeder van twee kinderen en oma van vijf kleinkinderen. “Niets was minder waar. Er bleek veel meer aan de hand te zijn.”
In 1997 verloor ze het zicht in haar rechteroog. “Het netvlies is volledig losgekomen en ook de ooglens is volledig ingezakt waardoor ik niets meer kan zien. Een echte oorzaak is er niet. Het kan iedereen overkomen. Had ik vroeger gereageerd toen ik voelde dat mijn zicht sterk verminderde, was er misschien nog iets aan te doen geweest. In de beginfase kan men het netvlies terug vastmaken waardoor de problemen eigenlijk van de baan zouden zijn. Maar ik wachtte te lang, met alle gevolgen vandien”, zegt ze stil.
Huilen van verdriet
Met haar linkeroog kan ze enkel nog contouren zien. “Ik zie de mensen voor me zitten, maar ik zie geen neus, geen mond, geen oren. Enkel de vorm.” Ingrid moest nadat ze blind werd op haar rechteroog door een verwerkingsproces. “Dat was zwaar. Het was verschrikkelijk omdat ik meteen ook te horen kreeg van de oogarts dat ook mijn linkeroog op termijn volledig blind zou worden. Ik ging door een helse periode. Maar na een tijdje leer je om dat een plaats te geven. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik niet nog eens een mindere dag heb. Ik heb nog dagen dat ik huil van verdriet. Zeker als ik iets wil zien en dat het niet lukt. Dat doet pijn”, zucht Ingrid.
Ik wachtte te lang om een oogarts te bezoeken, met alle gevolgen vandien
“Men probeerde nog een nieuwe lens in mijn linkeroog te plaatsen en toen ging het even beter. Maar het verminderde opnieuw. Doordat ik mijn leven lang bijziend was, stond mijn netvlies altijd maar gespannen. Dat is te vergelijken met een elastiek. Dat verzwakt. Het netvlies is de beeldmaker en die vermindert altijd maar. Als ik mezelf een cijfer op tien moet geven qua zicht, dan is dat twee op tien.”
Uiteindelijk zal ook Ingrids linkeroog volledig blind worden. “Ik ging bij verschillende specialisten. Allemaal waren ze van hetzelfde oordeel: tegen mijn 80ste ben ik volledig blind. Maar ik weiger dat te aanvaarden. Ik ben van nature een vechter en ik vecht om te kunnen blijven zien. Ik wil nog ‘iets’ kunnen zien. Of ik nog naar televisie kan kijken? Ik zit op 20 centimeter van mijn televisietoestel en kijk naar Nederlandstalige programma’s. Films kijk ik al lang niet meer. Om te kunnen lezen heb ik een loep die heel erg vergroot en ook de tekst voorleest. Op die manier blijf ik toch een beetje op de hoogte”, lacht Ingrid, die veel steun krijgt van haar kinderen en kleinkinderen.
“Het is alleen jammer dat ze zo ver wonen. Ze wonen in Temse en werken allebei heel hard. Maar ik heb hier enkele goede vrienden en vriendinnen op wie ik steeds kan rekenen. Professionele hulp zoals poetshulp en iemand om te koken, wil ik niet… nog niet. Zolang ik mijn plan kan trekken, probeer ik dat ook te doen”, benadrukt Ingrid.
Niet langer alleen
Sinds april 2019 heeft Ingrid er met Qosmo een grote steun en toeverlaat bij. Qosmo werd haar toevertrouwd door ‘Vrienden der Blinden’ uit Koksijde. “Ik ben erg blij met hem. Hij is voor mij een grote hulp. Qosmo is mijn ogen, mijn huisvriend, mijn psycholoog… Ik ben niet alleen en dat is erg belangrijk. Vroeger ging ik nog naar buiten met mijn witte stok, maar dat gaat niet meer. Ik voel me niet veilig omdat ik geen enkel gevaar op me af zie komen. Maar nu zorgt Qosmo weer voor een veiligheidsgevoel. Hij weet perfect wat ik wil doen. Ik kan hem een opdracht geven en die voert hij perfect uit. Hij kent de weg naar de winkels. Ik zeg bijvoorbeeld ‘zoek de deur’ en dan gaat hij binnen. Ik ben blij dat de Vrienden der Blinden bestaan. Dankzij hen word ik geen kluizenaar. Dankzij hen kan ik buiten komen op een veilige manier”, besluit Ingrid.
Wie krijgt een blindengeleidehond?
Om een blindengeleidehond te kunnen krijgen, moet men aan enkele voorwaarden voldoen. “Je hebt recht op een blindengeleidehond wanneer er een visuele beperking is vastgesteld door een oftalmoloog”, vertelt Kimberly Wattier van Vrienden der Blinden. “Daarnaast moet je voldoende notie hebben van je eigen oriëntatie en mobiliteit. De laatste voorwaarde is dat je de blindengeleidehond de nodige zorg biedt, zodat die elke dag het begeleidingswerk kan uitvoeren. Nadat deze zaken zijn goedgekeurd, komt jouw aanvraag op onze wachtlijst.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier