In café Den Biechtstoel kan je genieten in uniek kader van heel wat biertjes, maar roep je om Rochefort, dan komt er een hond

Nathalie (links met rode trui) en Ann (ondertussen zonder haar rode trui) tussen muzikanten en klanten. (foto WME)
Wouter Vander Stricht

Ann en Nathalie genoten al graag samen van een lekker biertje tot ze beslisten om zelf een café uit te baten. Dat werd Den Biechtstoel in Meulebeke, een nostalgisch praatcafé dat tot ver buiten de gemeentegrenzen bekendheid geniet.

Vorige week waren we met onze volkscafétournee te gast in ’t Elfde Gebod in Izegem, de stap naar Den Biechtstoel is snel gezet. De afstand is niet groot, maar ook qua interieur hebben beide herbergen heel wat gemeen. “Weet je dat wij eigenlijk eerst ons interieur hadden en pas daarna een pand voor ons café?”, zegt Ann Vandenberghe (53).

Ann en haar partner zowel professioneel als in het leven Nathalie Vanderbeke (41) zijn sinds zes jaar de dames achter café Den Biechtstoel in de Veldstraat. Nathalie was cipier, Ann had een eigen praktijk als pedicure, maar uiteindelijk gingen ze een andere weg op. “Niet dat wij een verleden hadden in de horeca, maar het was gewoon onze droom om samen iets uit te baten. Het was wel zo dat we samen graag een goed biertje gingen drinken.”

Ann is Brabantse, Nathalie is uit Emelgem afkomstig. Het koppel woont nu net onder Ronse in de provincie Henegouwen. “Prachtig wonen, maar het verkeer werkt niet altijd mee”, zeggen ze wanneer ze ons voor de (gesloten) deur van Den Biechtstoel aantreffen. Het café is open van donderdag tot en met zondag, telkens vanaf 16 uur.

Vliegende start

Het pand waar Den Biechtstoel is gevestigd, draagt al een hele geschiedenis met zich mee. In volle oorlogsperiode werd het in 1942 voor het eerst geopend, in 2013 sloot het als Het Neerhof, dat tot dan gerund werd door Iliana Dubron. “De vorige uitbaatster was ondertussen in het rusthuis beland. Ze had hier nog haar vast cliënteel gehad tot haar sluiting. Wij wilden een nostalgische kroeg openen en raakten overtuigd van de mogelijkheden van dit pand. We hebben wel de garage in het café geïntegreerd, waardoor we heel wat meer ruimte hebben.”

Het zat meteen goed en café Den Biechtstoel kende een vliegende start. De sfeer die het kaffaat uitademt is door het interieur ook echt uniek. “Eigenlijk hadden we al een container vol met spullen die we op rommelmarkten bijeen gingen zoeken voor we een gebouw hadden. We hebben dit ook gekocht, zodat we volledig onze eigen gang kunnen gaan.”

Ik durf ook op het podium springen

De naam refereert naar de biechtstoel die een plaatsje kreeg in de herberg. “De eerste naam die we in gedachten hadden was De Preekstoel. Maar een echte preekstoel kopen is een stuk duurder”, knipoogt Ann. “En bovendien wordt hier niet gepreekt in het café, maar komt men al eens te biecht. Ze kunnen hier eens hun zorgen komen vertellen.”

Het café heeft vooraan een klein en achteraan een ruimer terras. Maar in het café zelf hangt een huiselijke sfeer. “De mensen moeten zich hier thuis voelen. We steken kaarsjes aan en dimmen het licht. En ook de kachels zorgen in de winter voor extra sfeer. Ons interieur groeit ook nog aan. Klanten brengen soms dingen mee: van bierkannen tot muziekinstrumenten, het krijgt hier allemaal een plaatsje.”

Opvallend is ook dat Ann en Nathalie bij ons bezoek dezelfde rode trui dragen. “Dat is bewust”, lacht Nathalie. “We gaan hier zo op tussen de mensen, dat sommigen dachten dat wij klanten waren. Door onze gemeenschappelijke outfit, hebben ze door dat wij hier aan het werk zijn. Maar we genieten vooral ook mee.” Heel wat Meulebekenaars gingen al eens een lekker biertje degusteren in Den Biechtstoel. “Maar onze klandizie komt van overal. Je houdt het niet voor mogelijk wie hier allemaal de weg naar toe vindt. De mond-tot-mondreclame doet natuurlijk ook zijn werk. We hebben natuurlijk ook vaste klanten, zowel jong als iets ouder. Maar door onze ligging springen hier soms ook mensen op goed geluk binnen.”

Ann en Nathalie vullen elkaar goed aan. “Het is nu zo dat Nathalie wat meer in de keuken staat. We serveren sinds kort ook onze eigen bereide super lekkere spaghetti. En ook ook onze Flammkuche is een van de specialiteiten.” Een woordje uitleg is voor ons van doen. “Flammkuche is een gerecht uit de Elzas. Je kan het wat vergelijken met een pizza, maar de deeg voor de bodem wordt anders bereid. En ook de ingrediënten erop zijn typisch voor de Elzasstreek. Ajuin ligt er altijd op, je kan ook kiezen tussen spek en zalm. We bereiden die in onze eigen houtoven, dat zorgt voor de specifieke smaak.”

Ruim 100 biersoorten

Eten kan dus in Den Biechtstoel, drinken uiteraard ook. “We hebben hier meer dan 100 biersoorten. Uiteraard ook de courante streekbieren, maar ook veel biertjes die je op niet veel plaatsen kunt vinden. We hebben ook ons eigen bier. De Zondaar wordt speciaal voor ons gebrouwen in brouwerij De Graal in Brakel. Het is een triple van acht graden. Hij smaakt kruidig, maar is heel toegankelijk. Op het etiket staat onze gevel. We hebben ook onze eigen stenen kruiken waarin het bier geserveerd wordt, maar wie liever uit glas drinkt, kan dat ook natuurlijk. We serveren ook Paix Dieu van ’t vat.”

Muziek is ook altijd aanwezig in het café. ” Er speelt hier altijd muziek uit de jaren ‘60, ‘70 en ‘80. De mensen appreciëren dat. En één keer per maand nodigen we een groep uit om hier op te treden.” En als het beest los is in Ann, dan springt ze vaak zelf eens op het podium. “Ja, dan durf ik wel eens zingen.”

Ann en Nathalie moesten zich ook door de lockdowns heen zien te boksen. “We hebben wat kleine veranderingen gedaan. Buiten kwam er sfeerverlichting bij en we pasten onze rokersruimte aan. Maar het was vooral een onzekere periode. We mogen niet klagen over de heropstart, we zijn blij dat we weer kunnen werken.”

De toog in Den Biechtstoel was door de coronamaatregelen verboden terrein. “Dat is vooral lastig voor mensen die alleen binnenkomen en zich graag aan de toog zetten. Al gauw ontspint zich dan een babbel met een andere toogzitter. Maar nu mocht dat niet meer. Daarom hebben wij geprobeerd om die periode wat mensen die elkaar niet kenden aan een tafel samen te zetten.”

Specialiteit van ’t huis

En koppelen blijkt ook een specialiteit van het huis. “We hebben hier al wat mensen samen gebracht”, lachen Nathalie en Ann. “Bij ons weten zijn twee van die koppels nog altijd samen.”

Een gemend publiek, dat is wat er in Den Biechtstoel over de vloer komt. En de verwelkoming gebeurt dan niet enkel door Ann en Nathalie, maar ook door hun twee honden. “Ze hebben hier ook een bedje”, wijst Ann naar de hoek naast de pelletkachel. De border collie en labrador, respectievelijk Quintine en Rochefort, dragen ook een naam van een lekker biertje. “Ze komen altijd met ons mee, het zijn twee doodbrave dieren.”

Volgende week: De Nieuwe Muide in Ruiselede.