“In 80 procent van de gevallen loopt alles goed”

Een van de instellingen in de regio die werkgestraften tewerkstellen is het Jan Ypermanziekenhuis, in 2016 goed voor 166 uur. Personeelsdirecteur Cientia Cornille is positief over het systeem: “De justitieassistent volgt alles nauwgezet op en voert een heel goeie selectie door, zodat het echt wel gemotiveerde mensen zijn die hier komen.”

Met 166 uur was Jan Ypermanziekenhuis de derde grootste werkgever voor mensen met een werkstraf in Ieper. “Laat ons zeggen dat we gemiddeld één werkgestrafte per half jaar aan het werk zetten”, zegt personeelsdirecteur Cientia Cornille. “De justitieassistent contacteert ons. Het aantal werkgestraften dat bij ons komt hangt dus vooral af van haar initiatief. Ze werken enkel in de ondersteunende diensten: de keuken, het onderhoud, de technische dienst… Ze hebben geen contact met patiënten of bezoekers. Wij hebben er wel een positieve ervaring mee, omdat we vinden dat er een heel goeie begeleiding is van de justitieassistenten. Zij volgen dat nauwgezet op en voeren een heel goeie selectie door zodat het echt wel gemotiveerde personen zijn die hier komen.”

Alle kansen geven

Cientia meent dat het Jan Ypermanziekenhuis zich bewust is van zijn maatschappelijke functie en daarom mensen met een werkstraf opvangt. “Die mensen doen dat om een dienst aan de maatschappij te leveren. Ik denk dat ons ziekenhuis er niet enkel moet zijn voor patiënten en bezoekers, maar ook voor mensen die iets willen doen voor de maatschappij. We willen die mensen dan ook alle kansen geven. Zo geven we liever niet te veel informatie over waar ze tewerkgesteld worden. Er wordt daar eigenlijk ook niet over gecommuniceerd met het personeel. Dat is heel belangrijk om die mensen alle kansen te geven. Enkel de leidinggevende is op de hoogte dat het gaat om iemand met een werkstraf.”

“Het personeel weet niet dat het samenwerkt met werkgestraften”

“De leidinggevenden hebben een heel nauw contact met de justitieassistent“, vervolgt Cientia. “Stel dat die persoon bijvoorbeeld niet komt opdagen, dan wordt de justitieassistent verwittigd. Als het niet goed loopt, wordt het stopgezet. Onze ervaring is dat die mensen gemotiveerd zijn en hun werk goed doen. Laat ons zeggen dat het in 80 procent van de gevallen zeer goed verloopt. Het is natuurlijk al voorgekomen dat iemand niet komt opdagen, maar dat is eerder uitzonderlijk.”

“Wij hebben zeker niet de indruk dat het gaat om mensen die voor zware feiten veroordeeld zijn. Ik zou het niet te verantwoorden vinden dat zware criminelen in deze omgeving een werkstraf zouden kunnen uitvoeren”, aldus Cientia. “De justitieassistent zorgt natuurlijk voor een screening. Het mag sowieso geen repercussies hebben hier binnen het ziekenhuis en mag intern niet zorgen voor conflicten.”

Goedkope krachten?

Het ziekenhuis hoeft die mensen niet te vergoeden voor hun arbeid. In principe gaat het dus om goedkope werkkrachten. “Wij zien dat niet zo. Uiteindelijk komen die mensen enkel op hun vrije dagen, voor ons vraagt dat wat planning. Het is natuurlijk een economisch voordeel, maar dat is zeker niet de reden waarom we het doen.”

Nadelen aan werkstraffen ziet de personeelsdirecteur niet meteen. “Wij kunnen die mensen helpen met hun resocialisatie in de maatschappij. Ik vind het positief dat mensen werken als straf. Het vraagt meer inspanning van de gestraften dan een boete te betalen”, besluit Cientia.