Ignaas Robbe (51) is een wereldreiziger, vogelaar, conservator van natuurgebied Bergelen in Gullegem en natuurliefhebber van het eerste uur. Hij werkt als textielhandelaar in het hartje van Kortrijk, maar vlucht elke dag minstens een halfuurtje naar groenere oorden. Hij is lid van Natuurpunt Vogelwerkgroep Zuid-West-Vlaanderen sinds 1981 en won onlangs voor de tweede keer in zijn leven de de Djoni Award, een prijs voor de beste vogelwaarnemingen. “Vroeger waren vogelaars vreemde geitenwollensokken mensen, nu is de hobby populairder dan ooit”, vertelt hij.
Ignaas Robbe spendeert sinds zijn 13de bijna al zijn vrije tijd in de natuur. In de jaren ’70 ging hij op pad met niets anders dan een klein notitieboekje en een verrekijker. Op zoek naar de mooiste en meest zeldzame vogels in onze streek. Tegenwoordig gaat hij op stap met professioneel fotomateriaal en zoekt hij de hele wereld af, nog steeds naar de aantrekkelijkste stukjes groen en de mooiste vogels.
Vogelen wordt deze dagen steeds populairder, loopt al dat jong grut je niet voor de voeten?
“Nee hoor (lacht). Integendeel, ik vind het fantastisch dat zo veel jonge mensen interesse tonen voor de natuur waarin we leven. De ledenaantallen van Natuurpunt schieten de laatste jaren de hoogte in, en ik krijg meer aanvragen om natuurwandelingen te begeleiden dan ooit. Ik vergezel ook dikwijls groepjes vogelspotters naar Polen, Hongarije, Chili, China en zelfs Kenia. Die reizen zijn zo goed als altijd meteen volgeboekt. Vroeger hadden wij een beetje het imago van rare snuiters of marginalen met geitenwollensokken. Maar mede dankzij de digitalisering zijn steeds meer mensen geïnteresseerd.”
Is interesse in natuur en milieu niet gewoon een nieuwe modetrend?
“Dat denk ik niet. Er is de laatste tien jaar inderdaad een enorme kanteling geweest in de attitude van mensen, en dat was ook nodig. De opwarming van de aarde is een bewezen feit, hé. Maar veel mensen gooien de termen milieu, natuur en klimaat losjes door elkaar en weten niet zo goed waar het over gaat. Ik sta bijvoorbeeld volledig achter de klimaatmarsen, maar bekijk die wel nuchter. Het is puur geweldloos activisme en daar verdienen die jongeren een dikke pluim voor. Ze dragen bij tot broodnodige bewustwording, of ze ook iets gaan veranderen laat ik in het midden. Jammer genoeg worden mensen die bezig zijn met natuur en milieu steeds in hetzelfde politieke hoekje geduwd, en daar moeten we vanaf.”
Is het niet hopeloos te laat voor bewustwording?
“Absoluut niet, we moeten af van die doemscenario’s. Het heeft geen zin om alarmistisch te zijn, mensen met de vinger te wijzen en hen te verplichten om hun gewoontes aan te passen. Niemand heeft de waarheid in pacht. Het gaat in ons Vlaanderen bijvoorbeeld niet goed met de biodiversiteit op het platteland, maar in de stad is die dankzij het verbod op pesticiden diverser dan ooit. Het water in de Leie is in geen 100 jaar zo proper geweest en in de Gavers in Harelbeke huist tegenwoordig een broedkolonie visdiefjes.” (Een visdief is een kwetsbare soort vogel, red.)
Voor veel mensen lijkt in een hutje zitten wachten tot er een vogel voorbij vliegt nogal saai. Wat trekt jou zo aan in vogelen?
“Het is een echte belevenis. Iedereen die er een beetje oog en wat geduld voor heeft kan het leren. Geen kind in de wereld dat niet geïnteresseerd is in natuur, maar door onze levensstijl geraken we die connectie kwijt. Een vogel spotten, zeker een zeldzame, blijft iets speciaals. Het geeft een enorme kick. Ook het aspect van verzamelen dat er de laatste 25 jaar bijgekomen is dankzij de evolutie van fotografie, maakt de hobby aantrekkelijk. Het feit dat je nu heel gemakkelijk ontdekkingen kan uitwisselen zorgde trouwens ook voor een steuntje in de rug. Je kan dankzij het internet makkelijk aftoetsen hoe belangrijk je ontdekking is en reacties krijgen van andere mensen. Natuurbeleving, of dat nu wandelen met de hond, joggen of vogels spotten is, is trouwens goed voor lichaam en geest. Dat is wetenschappelijk bewezen. Ik probeer elke dag 30 minuten in het groen door te brengen en dat kan ik iedereen aanraden.”
Je hobby bracht je tot op elk continent op aarde, heb je alles al gezien?
“Absoluut niet, er zijn meer dan 9.000 vogelsoorten op de planeet. Ik ben dus nog wel even zoet (lacht). Ik ben vooral gepassioneerd door trekvogels en trok al naar het oosten van China om er de voorjaarstrek te bekijken. Ook van het Midden-Oosten, Kenia en Israël houd ik enorm. Op dit moment ben ik mij aan het voorbereiden op een reis die ik volgend jaar onderneem, naar Ecuador. Niemand kijkt daar raar op als je er met een groep vogelspotters aankomt. Ecotoerisme kende de laatste jaren een enorme boost en veel lokale gidsen specialiseren er zich zelfs in.”
Er is een award voor mensen die bijzondere vogels spotten, jij won die al twee keer?
“Ja, al gaat het bij de Djoni Award vooral om eer hoor. Er hangt geen geldprijs of zo aan vast (lacht). In 2010 spotte ik een steppekievit in Gullegem. Die zijn erg zeldzaam in onze streken. Eerder dit jaar had ik opnieuw erg veel geluk. Toen vloog er een heel zeldzame nachtzwaluw over mijn tuin. Omdat ze ‘s nachts vliegen worden ze amper gespot, maar ik had het geluk het dier te horen. Iedereen die zich een klein beetje in vogels wil verdiepen kan hetzelfde overkomen. Begin alvast met eens met langsgaan in de gloednieuwe kijkhut in de Gavers in Harelbeke. Je zal versteld staan wat je er allemaal kan spotten.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier