Ichtegem: “Nee, ik heb geen zittend gat en ben graag bij de mensen”

Roger: "Zelfs tot in Oostende beloofden mensen om voor mij te stemmen". © KV
Redactie KW

Wie op Roger Raes een beroep doet, kan op hem rekenen. In diverse verenigingen is hij actief als klusjesman of helper achter de tapkast. Het leverde hem de titel van dé Krak 2016 van Ichtegem op.

“Dat ik de enige Eernegemse kandidaat was, was natuurlijk een voordeel”, beseft hij. “Wel heb ik gemerkt dat die Krakverkiezing leeft. Zelfs tot in Oostende beloofden mensen om voor mij te stemmen. In de boltra hing het uit. Ook bij de bakker hoorde ik erover praten. En eerlijk, die verkiezing doet veel deugd.”

Bestellen in boltra

We treffen Roger in de boltra, waar hij elke woensdagnamiddag de bar openhoudt.

“Dat is één van mijn wekelijkse activiteiten”, zegt hij. “Vorige week heb ik ook een set bollen opnieuw geschilderd. Ja, hier is altijd wel wat te doen.”

“Al van bij de bouw van de boltra ben ik erbij betrokken. Ik was bevriend met Oscar Dereu die de eerste banen aanlegde met een mengsel van klei, zand, koeienbloed, roggemeel en zout. Ik hielp hem bij het nivelleren van de banen. Nu zou je dat met een laserstraal doen, maar toen was dat nog ambachtelijk werk.”

Mijn medewerking werd ‘stilzwijgend verlengd’. Zo gaat dat nu eenmaal bij vrijwilligerswerk

Grillige banen

“Ondertussen zijn die originele banen verdwenen onder een laagje vaster materiaal. De oude ondergrond van zand en klei was immers veel te veel onderhevig aan de grillen van het weer. Bij vochtig weer rolden de bollen steger dan bij mooi, droog weer. Het was dus elke keer uitzoeken hoe de baan erbij lag. Die grilligheid is vandaag verdwenen.”

Klusjesman

Toen in 1984 zaal Brouwershove werd gebouwd, kwam CM-secretaris Roger Depuydt ook bij Roger Raes uit op zoek naar een klusjesman. “Nu is er een onderhoudswerkman voor alle CM-zalen van het arrondissement samen”, legt Roger uit. “Bij de start moesten we zelf instaan voor de kleine werkjes. Het onderhouden van de tafels, het boren van gaatjes om de gordijnen of de kaders op te hangen,… Ja, er was dikwijls iets te doen.”

“Vandaag help ik nog bij het bestellen als er een grote activiteit is. Ik doe dat graag en je krijgt er ook erkenning voor. Onlangs kreeg ik nog een cadeautje van Koen Pattyn en een briefje met de mededeling dat mijn medewerking ‘stilzwijgend verlengd’ werd. Zo gaat dat bij vrijwilligerswerk.”

“Nee, ik heb geen zittend gat. Ik ben graag bij de mensen. Ook bij Recht en Eerlijk of bij de Mindermobielecentrale is dat de reden van mijn engagement.”

Vragenrondje

Roger Raes bracht zijn kinderjaren op de kermis door. Vader stond op kermissen met een slingermolen en moeder met een snoepkraam.

Vond je dat zwervend bestaan niet hinderlijk?

“Nee, hoor, integendeel. Overal waar we toekwamen en ik die week school liep, stond ik als kind van de kermis elke keer weer in het centrum van de belangstelling. In de zomer liep ik zo school in vele dorpen van West-Vlaanderen. In de winter stond onze woonwagen op het boomplein bij de houtzagerij van Jonckheere. Mijn vader ging dan voor hem bomen halen langs de ‘vuile vaarten’ en moeder verkocht er hout voor de kachel. Dat avontuurlijke bestaan hield op toen ik zeven was. Mijn vader werd toen chauffeur bij Degryse en later bij Valcke. Maar mijn ouders hebben altijd in een woonwagen gewoond, langs het begin van de Streulestraat. Mijn moeder kon het niet gewoon worden in een huis.”

Welk werk deed je na de lagere school?

“Mijn broer werkte aan scheepsmotoren bij Valcke en als 14-jarige kon ik daar ook aan de slag. Later werkte ik anderhalf jaar bij Claeyson en anderhalf jaar bij IMC. Daarna vond ik een job bij de firma Blaton, een bedrijf dat polybeton als bedrijfsbevloering legde. Je kon er acht frank per uur meer verdienen en dat was natuurlijk aantrekkelijk. Het was wel een zware stiel. Als ik op maandagmorgen van huis vertrok, wist ik niet of ik diezelfde avond zou thuiskomen dan wel of ik een hele week ergens zou moeten logeren.”

Toch heb je je beroepscarrière afgesloten bij een plaatselijke firma?

“De stress van het werk bij Blaton werd te groot. Bij Dewaele was ik ook syndicaal afgevaardigde. In die hoedanigheid hadden we altijd een goede verstandhouding met de bazen. Zij luisterden naar onze opmerkingen.” (KV)

Bio

Privé

Geboren op 8 april 1939 in Eernegem, woont in de Bruggestraat, getrouwd met Denise Inghelbrecht, vader van Erik en Christine, opa van Tom, Vicky, Nic en Tessa, en achterkleinkinderen Ilyana en Ilano.

Loopbaan

21 jaar bij de firma Dewaele, waar hij syndicaal afgevaardigde was. Hij stond twee keer op de CVP-lijst bij de gemeenteraadsverkiezingen.

Vrije tijd

Roger is bestuurslid van het comité Brouwershove en van vinkenvereniging Recht en Eerlijk, actief bij bolderclub De Krabbers, in de mindermobielecentrale en in het kerkkoor.

(KV)