Ichtegem: “Ik doe de dingen die ik graag doe”

De hele familie -drie broers, drie schoonzussen, hun kinderen en kleinkinderen - delen mee in de vreugde met de Ichtegemse Krak Magda Missiaen. © HH
Redactie KW

De Krak van Ichtegem werd Magda Missiaen (68). Zij maakt zich al haar hele leven erg verdienstelijk in het sociaal-culturele leven binnen en buiten de gemeente. Magda stond mee aan de wieg van theater De Snuifdoos, is kernlid van Femma, bestuurslid van De Spaenhiers in Koekelare, lid van de Cultuurraad en sinds kort vrijwilliger voor het inscannen van oude foto’s en documenten in ‘Erfgoedcafés’. “Ik heb tijd voor de dingen die ik graag doe”, zegt ze.

“Ik had niet verwacht om tot Krak verkozen te worden”, aldus Magda. “Iedereen zegt dat misschien, maar bij mij is het echt zo. Zelf voerde ik geen promotie, maar ik denk wel dat er een sneeuwbaleffect is geweest: ik had het toneel achter me en De Spaenhiers, ex-collega’s maakten reclame voor mij, dat kwam eens op Facebook terecht, ook buiten Ichtegem… en zo ging de bal aan het rollen.”

Van thuis mee

Het engagement heeft Magda mee van haar beide ouders. Haar vader, ereschepen Michel Missiaen, overleed pas op 7 november. Hij was in tal van verenigingen actief. Ook moeder Maria Goethals, gestorven in 2008, was geëngageerd, maar op een andere manier. “Ze was er altijd bij om de buren te helpen. Nu mis ik die buurtgemeenschap hier wel soms. In een lange straat als de Engelstraat heb je dat zo niet. Ik heb al nagedacht over wat we daaraan kunnen doen. Mijn moeder was ook van bij de start in 1946 bij de KAV, nu Femma. Het is een beetje ter ere van haar dat ik meedraai in de kern.”

Geschiedenis en de mens zijn mijn grote interesses

“De mens en geschiedenis zijn mijn grote interesses”, vertelt Magda. “Mijn engagement voor jonge mensen kreeg ik thuis mee, maar ook in het instituut H. Familie in Oudenburg, waar ik bijna 20 jaar les gaf. Dat wàs echt een familie, met aandacht voor de zwaksten. Later fuseerde de school met het Sint-Andreasinstituut in Oostende, waar ik de laatste 20 jaar van mijn loopbaan aan de slag was.”

“Niet opgeven”

“Ik was ook Chiroleidster in Ichtegem, heel jong al moni op CM-kampen, later hoofdmoni, instructeur, kookmoeder…. Dat laatste heb ik ook nog gedaan voor de KSA en de +13-werking van Ichtegem. Ik kookte ook op schoolkampen van mijn eigen school en tot op vandaag elk jaar op een sport- en wandelweek in de Ardennen van het VTI van Veurne. Reizen was altijd al een van mijn dada’s. Ik heb al een stukje van de wereld gezien. Europa, maar ook heel wat landen in Azië, Noord- en Zuid-Afrika, het Midden-Oosten, de Verenigde Staten, Latijns-Amerika en Canada….”

“Als ik aan iets begin, dan geef ik zo gauw niet op. Daniël Boucquez en ik zijn gestart met theater De Snuifdoos en allebei nog in het bestuur. Ik speelde heel graag, al is het al een tijd geleden. Het toneel was altijd een succes. Nochtans zie je nog steeds Ichtegemnaars die liever elders naar toneel gaan. Je bent nooit sant in eigen land. Maar als ik iets kan stimuleren, probeer ik dat te doen.”

VRAGENRONDJE

Wat zou je in Ichtegem willen zien veranderen?

“De uitbreiding van GC De Ster zou ik echt nog willen meemaken. Er zijn veel middelen om coulissen te voorzien, maar de zaal zou groter moeten zijn. Ook buurtwerking zou ik nog meer willen stimuleren. Het jeugdwerk heeft nog altijd mijn steun en aan ons historisch erfgoed hecht ik ook veel belang.”

Welke gebouwen moeten zeker blijven staan in Ichtegem?

“De Padrone aan de Diksmuidebaan is één van onze oudste gebouwen. Net als de beschermde vroegere herberg De Engel, die aan herwaardering toe is. Maar ik vind het al positief als oude namen opnieuw gegeven worden, zoals met de trage wegen.”

Aan welke toneelstukken van De Snuifdoos bewaar je speciale herinneringen?

De zaak Karen Duparc uit 1985. Ik was de beschuldigde in een assisenzaak. Het deed me nadenken over wat het moet zijn, daar als beschuldigde zitten. De mensen mochten stemmen en verklaarden me één keer schuldig en drie keer onschuldig. Ook aan Pa wint de marathon (1991) heb ik goede herinneringen. En De lege cel (1989) ging over de migrantenproblematiek. Nu nog actueel.”

Welk evenement in Ichtegem wil je niet missen?

“De Omloop der Vlaamse Ardennen. De wielerliefde heb ik van thuis mee. Vorig jaar had ik me mispakt en was ik op reis, maar nu wil ik er zeker weer bij zijn.”

Wat vind je echt ontspannend?

“Een etentje met een boeiende persoonlijkheid zou me zeker plezieren. Met schrijver Manu Adriaens, afkomstig uit Wijnendale, die ik ken van vroeger, tv-maker Arnout Hauben, Herman Van Rompuy… Ik leer nog altijd graag bij, op alle gebied.”

BIO

Privé

Geboren in Diksmuide op 18 oktober 1947.

Opleiding

Leerkracht Nederlands-godsdienst-geschiedenis.

Loopbaan

Stond 40 jaar in het onderwijs. 30 jaar leerkracht, tien jaar directeur Middenschool Sint-Andreasinstituut Oostende. Op pensioen sinds 2006.

Vrije tijd

Bestuurslid theater De Snuifdoos, kernlid Femma, lid Cultuurraad en vrijwilliger Erfgoedcafés. Ook bestuurslid historisch-archeologische kring De Spaenhiers in Koekelare en kok op schoolkampen.

(Hannes Hosten)