Marie José De Decker en Robrecht Depuis werden onlangs ontvangen op het gemeentehuis voor een huldiging naar aanleiding van hun 65-jarig huwelijksjubileum. Na een leven van hard werken genieten ze nu van een rustige oude dag en hopen dit nog heel lang samen te kunnen doen.
Op 12 april 1958 traden Marie José De Decker (84) en Robrecht Depuis (87) in het huwelijksbootje. Samen met hun familie werden ze halfweg april ontvangen op het gemeentehuis voor een huldiging naar aanleiding van hun briljanten huwelijksjubileum. Marie José is een geboren en getogen Pittemse, die op 28 juni 1938 als tweede kind in een gezin van drie geboren werd in de Tiengebodenstraat. De kleuter- en lagere school doorliep Marie José in Pittem om dan, zoals het vaak gebeurde in die tijd, vanaf haar veertiende te gaan werken. Haar eerste job was in het ‘knopenkot’ in Pittem, maar door oogproblemen moest ze dit werk helaas vrij snel opgeven. Ze werd dan poetsvrouw, tot ze op haar 50ste besloot voltijds huisvrouw te worden.
Robrecht werd op 3 november 1935 geboren in Koolskamp als tweede van vijf kinderen. Voor de kleuter- en lagere school bleef hij in Koolskamp. Hij volgde nog even het middelbaar, maar op zijn veertiende stopte hij met studeren en begon te werken bij de Firma Ampe. Zijn carrière werd gedurende 18 maanden onderbroken door een legerdienst in het Duitse Soest. Wanneer hij afzwaaide ging hij als chauffeur aan het werk bij de bouwfirma Naert. Rond zijn veertigste maakte hij de overstap naar de kledijfabriek Waelkens, waar hij met de vrachtwagen bijna dagelijks heen en terug reed naar Amsterdam, soms vergezeld van zijn dochter Carine.
Na hun huwelijk ging het paar eerst in De Gavers wonen, maar in 1964 verhuisden ze naar hun nieuwbouwwoning in de Muizebeekstraat, waar ze nu nog steeds wonen. Ze kregen drie kinderen: Marleen (+), Marc, en Carine. Ze hebben inmiddels zes kleinkinderen en vijf achterkleinkinderen.
Duivenlokaal
“We hebben mekaar eigenlijk ontmoet in het duivenlokaal van Pittem, dat destijds in de Stationsstraat gevestigd was”, vertelt Marie José. “Op Paasmaandag was er daar een huldiging van mijn zus en schoonbroer en daar was Robrecht ook aanwezig. We raakten wat aan de praat en hij vergezelde mij en mijn schoonbroer- en zus naar huis. Mijn moeder lag echter op de loer, dus het bleef daar voorlopig bij. Via een wederzijdse vriend hielden we echter contact en van het één kwam het ander. Van uitgaan zoals vandaag was er destijds geen sprake. Dat beperkte zich tot een tochtje met de fiets, iets gaan drinken bij ‘Pullens’ (nu De Toerist) of een film meepikken in Ciné Alfa. Grote trouwfeesten zoals vandaag waren er toen ook nog niet. De kerkelijke trouw was om 9 uur, waarna er naar ons thuis gegaan werd voor een maaltijd met koetong met fruit en achteraf een stukje taart. Van een huwelijksreis was al helemaal geen sprake, zo snel mogelijk weer gaan werken was de boodschap.”
Reizen
“We moesten allebei hard werken en met drie kinderen erbij was er geen tijd voor hobby’s”, gaat Robrecht verder. “De enige echte ontspanning was de jaarlijkse gezinsreis naar de camping in Bredene, waar we zestien jaar lang op vakantie gingen. Ook een reis naar Lourdes passeerde de revue. Voor ons pensioen kregen we van de kinderen een reis naar Spanje cadeau en die bestemming beviel ons wel, dus we zijn daar wel nog een aantal maal naar teruggekeerd. Na ons pensioen kregen we uiteraard wat meer tijd en dus zijn we een tijd gaan meefietsen met Okra en is Marie José ook een tijd naar de dansnamiddagen van Okra gegaan. Op vandaag zijn we wat minder mobiel en beperken we ons tot een dagelijkse wandeling van een klein uurtje naar familie of vrienden. Vanaf nu mag ook alles op het gemakje gaan en zijn we vooral blij dat we samen rustig in ons huis kunnen blijven en hopen dit nog lang te kunnen doen. De auto heb ik inmiddels ook aan de kant gezet, maar we krijgen veel hulp van onze dochter en kleinkinderen voor boodschappen en andere zaken.” Op de vraag wat het geheim is voor zo’n lang huwelijk antwoordt Robrecht schalks: “Een vaste taakverdeling in de ‘menage’ voorzien, zodat er alleszins op dat vlak al geen discussies kunnen ontstaan. Zo mag ik elke dag de aardappelen schillen en ben ik de afdroger van dienst.” (JG)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
