In de villa van De Korenbloem werd de honderdste verjaardag van Victorine Temmerman gevierd. Haar levensverhaal leest als een van de sprookjes die ze graag aan haar kinderen voorlas.
Op 29 augustus 1919 werd in Haaltert het eerste kindje in het arbeidersgezin Temmerman – De Schrijver geboren. Ze kreeg de welluidende naam Victorine Amandine. Die laatste werd haar roepnaam. Ze was zo klein dat ze volgens haar moeder in een koffiepot paste. Later kwamen er nog een zus en twee broertjes bij.
Amandine moest al snel bijspringen in het huishouden, maar haar ouders deden grote inspanningen zodat ze toch kon studeren. Op de schoolbanken was immers haar aanleg voor tekenen en schrijven opgevallen. Zo werd Amandine regentes modetekenen. Ze vond werk in Menen en in het Kortrijkse O. L. V. van Bijstand. Toen bleek dat haar schoolcarrière nauwelijks iets opleverde, werd ze secretaresse in Brussel.
Bazige schoonmoeder
Ondertussen werd ze stiekem verliefd op haar knappe buurjongen Julien, die het ondertussen tot dorpsonderwijzer geschopt had. Dat bleek wederzijds. Even dreigde de oorlog roet in het eten te gooien, maar op 4 mei 1944 trouwden ze. Gehuwde vrouwen mochten in die tijd niet werken. Het jonge paar trok in bij de ouders van Julien. Zo werd Amandine verplicht te leven onder het dictaat van haar bazige schoonmoeder die het niet fijn vond dat er naast haar nog een andere vrouw in het leven van haar enige zoon was. En daar bleef het niet bij, want het paar kreeg drie dochters, Hildegard, Godelieve en Linda.
Amandine ontpopte zich als een heel toegewijde moeder. Als ze even tijd had, schreef ze gedichten en ze bleef ook schilderen en tekenen. In 1958 bouwden Julien en Amandine een eigen huis. Het juk viel van haar schouders en er kwam prompt nog een vierde dochter. In de jaren 60 viel de zorg voor de ouders weg en ook de dochters verlieten het nest, allemaal richting West-Vlaanderen.
Serviceflat
In 1992 overleed Julien en ook bij Amandine begonnen de jaren te wegen. Toen haar gezondheid het niet meer toeliet om ver van haar kinderen te wonen, verhuisde ze met Kerstmis 2008 naar een serviceflat in de Korenbloem in Kortrijk. Amandine werd weer Victorine. Ze was blij dat haar kinderen nu regelmatig op bezoek konden komen. Inmiddels woont ze in de afdeling Peter Benoit waar ze met veel liefde en geduld verzorgd wordt door het personeel. Iets waar haar dochters, acht kleinkinderen en inmiddels ook 16 achterkleinkinderen heel dankbaar voor zijn.
(VVRK)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier