Frank Buyse (60) zit óók thuis, maar gaat elke dag op zoek naar wat zon in donkere coronatijden. En deelt die graag. Wat hoop en humor, elke dag een vitamientje.
Volgens de universiteit van Gent is 37 procent van de burgers zijn kot beu, snakken we naar meer vrijheid. Nu ga deze West-Vlaamse burger niet ontkennen dat hij ook uitkijkt naar wat en hoe en hoeveel en waar en wanneer de Veiligheidsraad gaat versoepelen Maar kotsbeu….?
Ok, we moeten niet preteachen. Laatst zei mijn vrouw – die na twintig jaar huwelijk vijf weken lockdown nodig had om in te zien welk een gemakkelijk mens ik ben… – niet geheel onterecht: “Ik had het wel eens willen zien indien onze vier nog thuis woonden..?” En we hebben een leuke tuin, hebben een gekke hond om onze huidhonger te stillen én we werken nog allebei, dat scheelt véél.
Maar kotsbeu…? Ik werd helemaal zen! Ontdekte zelfs een poëet in mij.
Maud Vanhauwaert kan dat veel beter verwoorden (Maud is professioneel dichteres, ik ben nog maar een jong talent): “Poëzie is een shortcut naar een wezenlijke ontmoeting. Je kan de smalltalk overslaan en meteen iets wezenlijks aanraken.”
Ik wist al dat ik niet zo’n smalltalker ben, maar die mooie dag, gisteren, in mijn tuin, kwam plots een hele rederijker in mij naar boven. Ik keek naar een bloeiende boom en plots was daar mijn shortcut naar een wezenlijke ontmoeting.
Ik kijk naar jou, mijn boom
Even geen tijd voor een videocall of een zoom
Jouw merk ken ik niet
Ben je een eik of een meteoriet?
Je bent, denk ik, alvast geen populier
Maar dat interesseert mij geen zier
Ik verdrink in je goudgele bladeren
Geen mens moet mij nog naderen
Ik kijk naar jou, mijn boom
Uit mijn oren komt steeds minder stoom
Je bent ook geen beuk of een den
Maar corona en jij maken mij zen
Ik wilde nog toevoegen dat ik ook na deze lockdown verder in versvormen wilde leven. Maar ik vond geen ander woord dat rijmde op vormen dan wormen en ik wil geen vieze beesten meer in mijn verder leven.
Vanhauwaert zei trouwens ook nog: “Je hangt poëzie niet zomaar aan de wilgen.” Maar kijk, maar, mijn boom is toch ook geen wilg? Ik weet nog steeds niet van welk merk wél – wie mij persé wil helpen frank.buyse@roularta.be – maar ik ben zeker: Vanhauwaert zou als jurylid voor de Poëziedebuutprijs van Theater aan Zee wel weten, Het Talent van het Coronajaar 2020!
Dagboek in tijden van corona
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier