Hilde Snauwaert uit Tielt zet kleuters aan het werk in het speelbos

Hilde Snauwaert bij een kabouter in het speelbos: "Het moeilijkste was de opdrachten coronaproof te maken." © (foto WME)
Redactie KW

In het speelbos in Tielt kunnen kleuters dezer dagen terecht voor tal van leuke opdrachten als alternatief voor de gesloten speelpleintjes. Dit alles is mogelijk gemaakt door Hilde Snauwaert, die als kleuterleidster de derde kleuterklas op de Heilig Hartschool voor haar rekening neemt.

“Vlak voor de paasvakantie kreeg ik het idee om kabouters uit te zetten in het speelbos. Vooral omdat ik het erg vind dat de kinderen niet op de speelpleintjes mogen spelen. De berenzoektocht inspireerde mij om iets soortgelijks te bedenken. Het moeilijkste is om de opdrachten coronaproof te maken, want ik moest erop letten dat er niet te veel aangeraakt moest worden”, vertelt Hilde Snauwaert. Met haar opdrachten richt ze zich vooral op de kleuters. “Voor de jongsten is het zoeken naar de dingen leuk op zich. Voor de oudere kinderen zijn die korte opdrachtjes een extra beleving, al merk ik dat de kinderen van het lager onderwijs het ook graag doen.”

Veel variatie

Het speelbos vormt het decor voor de opdrachten en dat is niet toevallig. “Omdat ik vlak naast het speelbos woon, is het voor mij gemakkelijk om de kabouters ‘s morgens uit te zetten en ‘s avonds weer weg te doen. De kabouters staan meestal langs de Finse looppiste en af en toe maak ik het wel wat moeilijker. Bijna elke dag zet ik ze op een andere plaats. Tenzij het door de opdrachten niet anders kan dat ze op een vaste plaats staan. Ik probeer veel variatie te steken in de opdrachten door de ene keer een fotozoektocht te doen om dan een andere keer bijvoorbeeld bewegingsopdrachten te doen. Ik geniet van de wandeling en het fluiten van de vogels. Ik zie de natuur veranderen en dat geeft veel voldoening en soms inspiratie voor nieuwe opdrachten.”

Ze leeft zich maar wat graag uit om alle opdrachten klaar te zetten. “Dit kabouterpad zorgt ervoor dat ik me nuttig voel en de reacties die ik krijg van de ouders en kinderen geven me veel voldoening. Het bedenken van verschillende soorten opdrachten is een leuke uitdaging voor mij”, aldus Hilde, die met de keuze voor het speelbos haar liefde voor de natuur niet kan verbergen. “Ik vind de natuur enorm boeiend. De liefde voor alles wat leeft probeer ik door te geven aan de kinderen en ook dat ze eerbied moeten hebben voor alle vormen van leven. Ikzelf ben al van in de beginjaren lid van De Torenvalk en heb daar mijn man leren kennen. Het is pure luxe dat we naast het bos wonen. Sommige kinderen van mijn klas noemen het sinds het kabouterpad al mijn bos.”

Mooi einde voorzien

Het coronavirus schudde het schooljaar serieus door elkaar. “Het heeft ervoor gezorgd dat we niet meer mogen doen wat we het liefste doen: met de kinderen dingen beleven, onderzoeken, inoefenen. Je hebt een band met de kinderen van de klas, werkt aan verschillende doelen en ineens valt alles weg. Alle plannen die ik had om met de kinderen te doen vallen weg. Dat maakt me machteloos en soms ook moedeloos.”

Het contact met haar kleuters probeert ze toch te behouden. “De kinderen missen vooral het contact met hun vrienden en voorlopig is er daar geen goede oplossing voor. Zelf stuur ik opdrachten door en ik ben begonnen met een vervolgverhaal te vertellen voor de kinderen. Ik hoor dat ze het fijn vinden om hun juf ook te zien. Soms bezorg ik dingen met de fiets, bijvoorbeeld met Moederdag, en dan zijn de kinderen heel blij om mij te zien. Dat doet deugd.”

De kleuterjuf wil absoluut een mooi einde voorzien van het schooljaar. “Als de kleuters dit schooljaar niet meer naar school mogen komen, dan zal ik zeker iets bedenken om toch een mooi einde van hun schooljaar of zelf hun kleutertijd te hebben. Misschien spelen de kabouters daar dan ook een rol in.” (KeMa)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier