Het is nogal wat, hé. Maar samen kunnen we dit aan

Ouders moeten dezer dagen creatief uit de kast komen om hun kinderen bezig te houden. (foto getty) © Getty Images
Bart Casteleyn
Bart Casteleyn Hoofdredacteur KW

‘Moet je vandaag werken?’ Sinds een week of vijf is dat de vraag waarmee onze stoere kleuter zijn dag begint. Ooit was het simpel: óf hij moest naar school óf hij moest niet naar school. Nu zit hij altijd in zijn kot, met zijn grote zus en mama en papa. Hij heeft al geleerd dat zijn kotgenoten op werkdagen niet elk moment kunnen spelen. Hij is vijf en ‘s avonds vraagt hij zich af wanneer we nog eens naar Bellewaerde gaan.

‘Ik mis school.’ Sinds een week of vijf is dat de verzuchting van onze vrolijke dochter. Ooit was het simpel: óf ze mocht naar school óf ze had uitzicht op alweer een dagje school. Nu zit ze altijd in haar kot, met haar kleine broer en mama en papa. Ze heeft al geleerd dat kotgenoten geen klasgenoten zijn. Ze is acht en ‘s avonds vraagt ze als ze gauw nog eens mag videochatten met haar beste vriendin.

‘We doen het eigenlijk goed, met ons vier.’ Sinds een week of vijf hoor ik het de lieve mama van mijn kinderen af en toe zeggen. Ooit was het simpel: óf ze was thuis óf ze was niet thuis. Nu zit ze altijd in haar kot, met haar kinderen en haar lief. Ze heeft al geleerd dat ze een aardbeientaart kan maken en dat haar kotgenoten dat heel graag lusten. Ze is 36 en ‘s avonds vraagt ze soms een warm bad.

We mogen het hier eens zeggen: het is nogal wat, hé

‘Hoe lang gaat dit nog duren?’ Sinds deze week vraag ik het me vaker en vaker af. Ooit was het simpel: óf ik mocht naar huis óf ik ging nog niet naar huis. Nu zit ik bijna altijd in mijn kot, met vrouw en kinderen. Ik heb al geleerd dat ik soms eens zaag en dat mijn kotgenoten dat gelukkig verdragen. Ik ben 37 en het is al avond als ik dit stukje zit uit te tikken.

Verwacht geen Grote Opinie deze week. Ik doe hier mijn hoed af voor alle kinderen en jongeren die in hun kot zitten. We zien preus ip junder. En we geven jullie graag een stem in deze krant. Tot slot ook heel veel respect voor alle ouders. Want we mogen het eens zeggen: het is nogal wat, hé. Maar samen kunnen we dit aan. En als het even moeilijk gaat: ooit wordt het weer simpel.

Reageren? bart.casteleyn@kw.be