Van vrijdag 10 oktober tot en met vrijdag 17 oktober loopt in Vlaanderen de inleefweek tegen armoede. In die week proberen mensen zonder financiële problemen te leven met een minimuminkomen van 60 euro per week. De Wevelgemse schepen Lobke Maes neemt deel aan de inleefweek en houdt een dagboek bij voor kw.be.
Ik ben jullie nog iets verschuldigd. Hét cadeau voor mijn kersvers metekindje. Onhandig ben ik al van bij mijn geboorte en mijn creativiteit is nog in volle ontwikkeling. Toch wil ik nu en dan eens voldoening halen uit iets zelfgemaakt. Twee weken voor de geboorte naderde, ben ik hierover beginnen fantaseren. Twee weken later is mijn naaiprojectje een feit! Ik heb – dankzij de deskundige uitleg van Liesbeth – een babylakentje, pampermandje én bijhorende slab in elkaar getoverd. Getover kwam er eigenlijk niet aan te pas, maar vooral wat redeneerwerk en het overwinnen of verdoezelen van mijn onhandigheid. Maar het is me gelukt. Kan ik nu de conclusie trekken: wie niet rijk is moet handig zijn? Ik denk het niet… Stof, naaigaren, benodigdheden zijn ook niet zo goedkoop heb ik ondervonden.
Razendsnel
Voor ik het besef zijn we een week verder. Een fenomeen dat zich wekelijks voordoet. Inleefweek of niet, het ging alweer razendsnel. Ik ben wel véél bewuster met ‘het leven’ omgegaan, dat wel. Ik had beloofd dat ik mijn doel zou bereiken en ben dan ook tevreden dat het me gelukt is. Al was het een serieuze uitdaging, ik vind toch dat het me gelukt is. Want ingeleefd heb ik me zeker, bij veel zaken stilgestaan die anders zo evident lijken. Al moet ik er direct bijzeggen dat een week hiervoor wel kort is.
Uitstelgedrag
Want zoals ik eerder al heb aangehaald: uitstelgedrag was troef. Volgende week ga ik naar de kapper, de tandarts, de apotheker, een belegd broodje halen en zo veel meer. Of zou ik toch eens extra stilstaan bij die blik frisdrank? Eens twee keer nadenken voor wanneer ik in de supermarkt sta? Ik denk het wel. Er zullen zeker zaken blijven hangen. Ik raad iedereen aan om deel te nemen aan deze inleefweek. Ook al weten we dat er armoede is, ook al beseffen we dat hierop moet ingezet worden, dit aan de lijve ondervinden doet toch wel iets meer met een mens.
Dit dagboek en mijn blog hebben ervoor gezorgd dat overal waar ik kwam, mensen me aanspraken over deze inleefweek. Dat op zich werkt al sensibiliserend. Er werd uitgebreid van gedachten gewisseld over mijn verhaal en bevindingen. Proficiat aan al mijn medelevers. Maar vooral een extra hart onder de riem voor die mensen voor wie dit dagdagelijkse praktijk is.
(Lobke Maes)
Sociaal
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier