Herman Lecluyse is tien jaar deken van decanaat Izegem

© Frank Meurisse
Redactie KW

Deken Herman Lecluyse geniet van de romantiek die Kerstmis met zich meebrengt, maar is tegelijk niet blind voor de vele uitdagingen waar de Kerk voor staat: “Ons geloof is verre van dood, maar we moeten ons aanpassen aan de tijdsgeest.”

Weinig mensen die zo aimabel en zacht zijn als Herman Lecluyse, al tien jaar de deken van het decanaat Izegem, dat ook Ingelmunster, Lendelede en Ledegem onder haar vleugels heeft. Nog altijd vol inzet en enthousiasme voor zijn Kerk, maar tegelijk met het vizier op de toekomst gericht en niet bang voor wat die zal brengen.

Anno 2014 zijn er tijdens gewone eucharistievieringen meer lege dan ingenomen zitjes in de kerk…

“Een realiteit waar we elke dag mee geconfronteerd worden. Vergelijk het met een voetbalmatch: het is ook veel leuker om te spelen voor volle tribunes, maar dat neemt niet weg dat ik niet meer gemotiveerd ben, integendeel. Ik ervaar dat de visie van de mensen fel veranderd is. Vroeger had de Kerk de grote waarheid in pacht, nu gaat iedereen zijn eigen weg. Het is meer een belevingsgodsdienst geworden: huwelijken, begrafenissen, doopvieringen… Zeventig procent van alle geboren kindjes wordt nog gedoopt. Dat geeft me dan weer wel moed.”

Het decanaat Izegem sloot de voorbije maanden met de Sint-Rafaël- en Paterskerk twee kerken en volgend jaar gaat ook de OLV-kerk in Ingelmunster dicht. Wat doet dat met u ?

“Ik voel me daar niet goed bij. Ik vind het jammer, maar de Herder heeft vandaag eenmaal te veel stallen voor zijn kudde. En het zijn de mensen zelf die de kerken sluiten. Het feit dat de erediensten niet meer zo druk worden bijgewoond, ligt aan de basis van die beslissingen. En ook de economische factor speelt mee. Die gebouwen onderhouden en verwarmen kost handenvol geld. Maar niemand van de parochianen heeft die beslissingen toegejuicht. Een kerk speelt nog altijd een emotionele rol in een mensenleven. Je bent er getrouwd, je nam er afscheid van je geliefden, je zoon of dochter is er gedoopt… Telkens een kerk de deuren sluit, voelt het alsof er een lichaamsdeel wordt geamputeerd.”

In februari wordt de Sint-Rafaëlkerk openbaar verkocht…

“Dat wordt een moeilijke dag voor mij. Ik zal de verkoop niet bijwonen. Ik hoop gewoon dat de kerk na de verkoop opnieuw een sociale invulling zal krijgen, een plek waar mensen kunnen blijven samenkomen.”

(PVH-foto Frank)

Lees hierover ook in Krant van West-Vlaanderen, editie De Weekbode Izegem van 28 november

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier