Hele familie samen op inleefreis: “Voetbal gespeeld in Senegal met truitjes van FC Veldegem”

FC Veldegem heeft voortaan ook een voetbalploeg in Senegal. © gf

De familie Verplancke heeft er een unieke kerstvakantie op zitten. Grootouders, kinderen en kleinkinderen trokken allemaal samen op inleefreis naar Senegal. “Het was uniek om dit als familie te beleven, zeker ook omdat we zo dicht bij de bevolking stonden.”

Maryline Benoit, die met haar man Jan Verplancke aan kasteel Hoogveld woont, reisde in 2018 naar Senegal. “Dat was met de ‘Vrienden van Senegal van Brugge’, onder leiding van Marc Van Coillie en Lieve Verpoest. Zij steunen er de privéschool in Mbour, een school met 1.500 leerlingen. Het echtpaar Sène, dat de school ook bouwde, zet zich dag en nacht in voor de school. Ze richtten ook kleine schooltjes op in de brousse, die werden opgetrokken uit voornamelijk stro. Maar het probleem is dat die schooltjes in de zomer letterlijk worden opgegeten door de dieren. De Vrienden van Senegal hebben enkele van die brousse-schooltjes vervangen door schooltjes opgetrokken uit steen. De school in Mbour wordt gesteund en kon hierdoor al computers aanschaffen, een sportterrein aanleggen en een fysicaklas inrichten.”

Concrete plannen

Maryline was enthousiast terug thuis gekomen en vertelde aan haar kinderen dat ze zo’n reis toch eens met z’n allen zouden moeten maken. Zo gezegd, zo gedaan. De kinderen lieten er geen gras over groeien en in september van 2019 waren de reisplannen heel concreet en werden de tickets geboekt.

Op 19 december trokken ze met z’n allen richting Senegal. Maryline, Jan, hun kinderen Jana Verplancke en Pieter Vercauteren, Joachim Verplancke en Dagmar De Clerck en de kleinkinderen Tiele (11), Lenn (9) en Noor (4) Vercauteren, Ella (13), Daan (10) en Wout (9) Verplancke. Allemaal uit Veldegem. “Het was uniek om zo’n reis met de familie te beleven. Het is ook mooi dat we dat kónden doen met onze hele familie. Heel bewust zijn we iets vroeger dan de kerstvakantie vertrokken, omdat we wilden dat onze kinderen daar nog een schooldag zouden meemaken. Zo konden ze met hun eigen ogen zien en beleven hoe het er daar aan toe gaat op school. Dat er nog iets anders bestaat dan wat we hier in Veldegem, Brugge en België gewoon zijn”, pikt dochter Jana in. “Op die laatste schooldag, want het was daar ook kerstvakantie, hebben we het kerstfeest op school kunnen meepikken. Buitengewoon om te beleven, prachtig om te zien ook hoe mooi iedereen gekleed was”, aldus Jan.

Een familiefoto voor een baobab kon niet ontbreken.
Een familiefoto voor een baobab kon niet ontbreken.© gf

Kerstmis

Maryline: “Kerstmis hebben we dus ook in Senegal gevierd. We stonden met onze drie generaties op de dansvloer, met Afrikanen en Europeanen, met de gasten van het hotel en met het personeel. Er werden Franse chansons gespeeld, afwisselend met Afrikaanse muziek. Een enorm verbindend moment.”

De familie vertrok met 24 propvolle valiezen, om op 30 december thuis te komen met twaalf valiezen. “Vrienden, kennissen, kinderen van op school, de voetbalploeg van Veldegem,… We hebben ontzettend veel steun gekregen, zowel financieel als op materieel gebied. We hebben zo onder meer 600 boekjes in het Frans – dat is daar de taal van het onderwijs – kunnen aankopen voor de schoolbib”, vervolgt Maryline.

“We hadden ook 200 tandenborstels mee, want de kinderen poetsen in Senegal hun tanden met stokjes”, vertelt Lenn. “Ook de voetbaltruitjes en -schoenen hebben we zelf afgegeven. De kinderen waren er heel blij en samen hebben we dan nog gevoetbald! Zeer leuk!”

Jana: “De Vrienden van Senegal steunen er ook een weeshuis. Voor hen hebben we pampers, melk en medicatie aangekocht. Als moeder doet het iets met je als je daar al die jonge kindjes in het weeshuis ziet. Onze kinderen vonden dat schattig, al die kindjes met hun armen in de lucht om vastgenomen te worden, maar zelf kwam dat wel hard binnen. Het waren allemaal nog heel jonge kindjes, baby’tjes zelfs, die nog terug naar hun thuis, hun stam zouden terugkeren.”

“Of het een aanrader was? Absoluut, voor ieder van ons. Het was een inleefreis, maar we hebben er ook voor gezorgd dat de kinderen zich op tijd en stond konden ontspannen. Het was een prachtige reis, zeker omdat we zo dicht bij de bevolking stonden, maar ook omdat het uniek was om dit met onze familie te beleven. Twaalf dagen lang, dag in, dag uit.”